" خود بينی و بزرگ بينی انسان نسبت به خود ( كه از آن به " عجب "
تعبير می‏شود ) يكی از حاسدان عقل و خرد اوست . " ( 1 )
شاعر عرب می‏گويد :
" دو چيز است كه از يك پستان شير خورده‏اند و آندو تقوا و حكمت است‏
، و دو چيز است كه اهل يك شهر و ديار محسوب می‏شوند و آندو ثروت و
سركشی است " .
شاعر فارسی زبان ما می‏گويد :

حقيقت سرايی است آراسته

هوا و هوس گرد بر خاسته

نبينی كه هر جا كه برخاست گرد

نبيند نظر گرچه بيناست مرد

تو را تا دهان باشد از حرص باز

نبايد به گوش دل از غيب راز

در قرآن كريم اين تعبير زياده آمده كه " بر دلها قفلها زده شده است‏
" و يا اينكه " گوش هست و شنوايی نيست و چشم هست و بينايی نيست "
. درباره عده‏ای از مردم می‏فرمايد : " كران و لالان و كورانند و اميدی به‏
بازگشت آنها نيست " . واقعا هم همين طور است كه آدمی در اثر يك نوع‏
بيماريهای روانی و اخلاقی قوه تميز و ادراك خود را از دست می‏دهد ، از
حوادث جهان عبرت نمی گيرد ، در مكتب زندگی كه پر است از تجربه و پند
و اندرز درسی فرا نمی‏گيرد . مدرسه روزگار آموزنده ترين مدارس است .
تاريخ جهان و

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه ، حكمت . 212

171