همكاری يكديگر و با اجتماع و اتحاد و فعاليتهای اجتماعی به حقوق خودبرسند ، میفرمايد : هيچ كس هر اندازه دارای مقام شامخی باشد نبايد اينخيال را در دماغ خود قرار بدهد كه من بالاتر از اين هستم كه احتياج بههمكاری ديگری داشته باشم ، و درباره هيچ كس هم هر اندازه در نظرها كوچكبيايد و به چشم نيايد نبايد فكر كرد كه او كوچك تر از اين است كه دعوتبه همكاری بشود و يا به خود او كمك بشود ، نه كسی بالاتر از مقامهمكاريهای اجتماعی است و نه كسی پايين تر ، همه محتاج اند و به همهاحتياج هست . قرآن كريم میفرمايد : " « و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونواعلی الاثم و العدوان »" ( 1 ) در كارهای خوب ، در احسانها و منشأ خيرشدنها و بر اقامه تقوا و طهارت ، يكديگر را اعانت كنيد و به كمكيكديگر بشتابيد ، و اما در شر و فساد و كينه توزیها يكديگر را اعانتنكنيد . اميرالمؤمنين راجع به اتفاق و اتحاد بيانات زيادی دارد ، دراينجا با اين فكر مبارزه میكند كه بعضی از مردم را غرور میگيرد و خودشانرا ما فوق هم فكری و همكاری ، ما فوق عقل و فكر و عمل ديگران فرض میكنند، فكر نمیكنند كه عقل فرد هر اندازه صائب باشد و عمل فرد هر اندازه مؤثرباشد مثل عقل اجتماعی و عمل اجتماعی نيست . در دستورات دين مقدس اسلامبه مشورت توصيه اكيدی شده خصوصا در كارهای اجتماعی . اولا خود قرآنمیفرمايد : " « و الذين استجابوا لربهم و اقاموا الصلوه و امرهم شوریبينهم و مما رزقناهم ينفقون »" ( 2 ) آنها كه دعوت الهی را پذيرفته ونماز را پاورقی : . 1 مائده / . 2 . 2 شوری / . 38 |