سر میزند . اين حس اختصاص به كار بد يا كار خير ندارد ، در هر دو ناحيه هست و به همين دليل است كه پيشقدم در كار خير مزد و پاداشی برابر با ساير افراد پيرو دارد و پيشقدم در فساد و خرابی هم كيفری مساوی با همه پيروان خويش دارد . حالا كه چنين حسی در بشر هست كه از عمل ديگران پيروی میكند پس چه بهتر كه علاقهمندان واقعی به نيكی و خير و صلاح از همين حس عمومی بشر استفاده كنند و با پيشقدم شدن در راه خير ، بشر را به راه خير هدايت و راهنمايی كنند . آنكه پيشقدم میشود دو كار به صورت يك كار انجام میدهد ، يكی اين كه خود آن عمل را كه خير است انجام میدهد ، ديگر اينكه سمت هدايت و راهنمايی پيدا كرده است . برای هدايت و راهنمايی بشر دو راه است ، يكی راه گفتن و نوشتن و ديگر راه پيشقدم شدن ، و هرگز گفتن به قدر پيشقدم شدن اثر ندارد . بزرگان گفتهاند :
اهل نظريه و تعليم و تدريس میباشند و سر و كارشان تنها از راه زبان با افكار و ادراكات بشر است ولی پيغمبران به آنچه میگويند قبل از آنكه از ديگران تقاضای عمل بكنند خودشان عمل میكنند و لهذا تا اعماق روح بشر نفوذ مینمايند ، قلب و احساسات بشر را تحت تصرف خويش در میآورند . سخن از زبان بيرون میآيد و از گوش میگذرد ولی عمل ، موجی و انعكاسی عميق در روح ديگری پديد میآورد . اثر سخن هم وقتی هست كه توأم با ايمان و عقيده و داغی روح باشد و اگر روح با ايمان بود قهرا عمل را هم به دنبال دارد |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir