ياد خدا ، تنها مايه آرامش جان بسم الله الرحمن الرحيم آدمی همان طور كه در ناحيه تن و جسم خود ممكن است به يك رشته عوارضخوب و بد دچار شود ، در ناحيه روح و روان خود نيز گاهی مبتلا به يك رشتهعوارض و حوادث مشابه میگردد هر چند در بسياری از جهات ، تن و روح بايكديگر تفاوت دارند ، مثلا تن حجم و وزن دارد و روح حجم و وزن ندارد ،اگر اندكی غذا وارد بدن بشود بر وزن بدن اضافه میشود و اما اگر يك جهاندانش و معلومات پيدا كند ذرهای بر وزن و سنگينی او افزوده نمیشود .ظرفيت تن و جسم محدود است و ظرفيت روح نامحدود هر يك لقمه غذا كهآدمی بخورد به همان اندازه معدهاش پر میشود تا تدريجا به كلی سير میگرددو از فروبردن يك لقمه ديگر عاجز است و تا وقتی كه آن غذا از معده نگذردجايی برای غذای جديد نيست . بر خلاف معده ، ظرفيت غذايی معنوی روح سيرشدنی و پر شدنی نيست ، هر اندازه بيشتر معلومات كسب كند برای كسبمعلومات ديگر آمادهتر و گرسنهتر میشود و میگويد خدايا بر علم من بيفزای، چنين نيست كه بايد معلومات اولی خود را فراموش كند و ظرف روح خودرا از آنها |
