آرزوهای دراز

بسم الله الرحمن الرحيم
شخصی آمد حضور اميرالمؤمنين علی عليه السلام و عرض كرد : چند كلمه‏
نصيحت به من بگو . امام فرمود :
" از آن كسان مباش كه آرزوی سعادت آخرت را دارد ولی بدون سعی و عمل‏
، و از آن كسان مباش كه می‏داند راهی كه می‏رود غلط و خطاست و می‏بايست‏
توبه و بازگشت كند و می‏خواهد تصميم به توبه و بازگشت بگيرد ولی هميشه‏
اين تصميم را به تأخير می‏اندازد به خيال اينكه هنوز وقت زياد است و
فرصت باقی است ، هنگام سخن گفتن زاهدانه سخن می‏گويد ، همه از فنا و
زوال ماديات و دوام و بقای معنويات دم می‏زند و می‏گويد " دنيا نيرزد
آنكه پريشان كنی دلی " و انسان نبايد گوهر نفيس جان خود را به امور
پست و حقير مادی بفروشد ، ولی همينكه از سخن به عمل می‏آيد حريصانه و طمع‏
كارانه عمل می‏كند و تمام سخنان زاهدانه و عارفانه خود را از ياد می‏برد ،
اگر دنيا به او رو بياورد هرگز سير نمی‏شود و هميشه فرياد " هل من مزيد
" وی بلند است و اگر دنيا به او پشت كرد و محروم شد نمی‏تواند عزت و
آزاد منشی خود را در

179