ايضا علی عليه السلام می‏فرمايد : " « الدنيا دار ممر لا دار مقر ، و
الناس فيها رجلان : رجل باع فيها نفسه فاوبقها ، و رجل ابتاع نفسه‏
فاعتقها » " ( 1 ) می‏فرمايد : دنيا به هر حال گذشتنگاه است و كسی‏
جاويدان در او باقی نمی‏ماند ، ليك مردم در اين بازار دنيا كه می‏آيند و
عبور می‏كنند دو دسته‏اند : يك دسته در اين بازار خود را می‏فروشند و اسير
و محبوس می‏كنند ويك دسته ديگر خود را می‏خرند و آزاد می‏سازند ، يك دسته‏
از اين دنيا می‏روند در حالی كه هزار قيد بندگی در گردن دارند و يك دسته‏
می‏روند در حالی كه بنده هيچ كس جز خداوند نيستند ، نه بنده زرند ونه‏
بنده سيم و نه بنده شهوت اند و نه بنده غضب ، نه بنده جاه اند و نه‏
بنده مال ، آزاد و آزاده‏اند . حقيقت زهد همين است .

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه ، حكمت . 133

100