جاهلانه صورت گيرد ، علم ، افزايش دهنده اثر و ارزش كار است . هر كاریرا كه در نظر بگيريم میبينيم اگر با علم و شناسايی و معرفت توأم گردداثر و ارزش بسيار بيشتری پيدا میكند . روی همين اصل است كه در اسلام دوچيز محترم است : كار و دانش ، و دو چيز مردود است : بيكاری و نادانی .ولی اين نكته را از اسلام نبايد فراموش كرد كه كار و دانش كه محترماست از يكديگر جدا نيستند ، يعنی نه اين است كه برای بعضی كار محترماست و برای بعضی ديگر دانش ، بعضی اهل كار باشند و بعضی اهل دانش ،اينطور نيست ، كار و دانش اگر از يكديگر جدا افتند اهميتی ندارند ، ايندو اصل مقدس هنگامی برای بشر به صورت دو بال در میآيند كه معاون يكديگرو كمك يكديگر بوده باشند ، يعنی كار در روشنايی علم صورت گيرد ، و اگريكی عالم باشد و گوشه نشين و ديگری كارگر باشد و جاهل ، مثل اين است كهدر يك شب تاريك يكی چراغ به دست بگيرد و در گوشهای بنشيند و ديگریراه پيمايی كند ولی چراغ نداشته باشد ، بايد همان كس كه راه پيمايیمیكند چراغ داشته باشد و همان كس كه چراغ دارد راه پيمايی میكند ، يعنیهمگی به نوبه خود و سهم خود در زندگی حركت و فعاليت و راه پيمايی كنندو همگی چراغ در دست داشته باشند . تعاون و همكاری اصل مقدسی است ، ولی هيچ همكاری و هماهنگی و همگامی ،مقدس تر و پر ارزش تر از همكاری و همگامی كار و دانش نيست ، يعنیكارگر دانشمند و مطلع و عالم باشد و عالم اهل عمل و كار و فعاليت باشد . |