ببيند و بهتر درك كند و بهتر قضاوت كند " . در آيه ديگر میفرمايد : "آيا آن كس كه روحی مرده داشت و ما او را زنده ساختيم و نوری به اوداديم كه با آن نور در ميان مردم حركت كند و معاشرت نمايد ، با آن نوربا مردم برخورد كند ، با آن نور روابط اجتماعی خود را با ديگران تحت نظربگيرد ، آيا اين چنين آدم روشن با آن كسی كه عناد و لجاج و ساير صفاترذيله او را تيره و تاريك كرده است و در تاريكی گام بر میدارد ، درميان شك و حيرت و ترديد و اضطراب گرفتار است و راه بيرون شدن رانمیداند ، آيا اين دو نفر مساوی با يكديگرند ؟ " . اين است كه بزرگان وپيشوايان دين و اخلاق گفتهاند تا انسان روشن بين نباشد راه سعادت خويشرا پيدا نمیكند و تا دودهای آتش حسد و كينه و خودپرستی و تكبر و ديوصفتی و ساير صفات رذيله را از بين نبرد نور افكن عقلش نمیتواند راه رابر او روشن كند . |