فضايل راضی سازد بتواند از عهده بر آيد . اين نقطه اتكاء همان است كه "ايمان " ناميده میشود ، همان ركن اول از چهار ركن سعادت بشر است كهقرآن مجيد ذكر كرده است . ركن دوم ، عمل صحيح و شايسته است . ممكن است مردمی ايمان داشته باشنداما عمل صحيح نداشته باشند . ابتدا تصور اين مطلب مشكل به نظر میرسد كهچگونه ممكن است كه ايمان باشد و تجليات وی كه عمل صالح است نبوده باشد. اما نبايد تعجب كرد ، زيرا گاهی مردمی ايمان به مبادی عاليه دارند ،به خدا و پيغمبران و كتب آسمانی و اولياء دين اعتقاد و ايمان دارند ولیدر اثر بعضی انحرافات و اشتباهات گمان میكنند كه تنها ايمان داشتن كافیاست و عمل اهميت چندانی ندارد ، و يا ممكن است مردمی عمل بكنند وعملشان متكی به ايمان و عقيده باشد ولی در تشخيص عمل اشتباه كرده باشند، يعنی يك سلسله اعمال را به حكم ايمان و عقيده خود انجام بدهند كه هيچاثر و فايدهای بر آن اعمال مترتب نگردد . چه بسيار ديده میشود كه مردمیاز روی عقيده و ايمان زحمتها میكشند و تلاشها میكنند اما بيهوده ، كوچكترين اثر نيكی بر اعمال اينها مترتب نيست . ركن سوم سعادت بشر عبارت است از تشويق و تحريك افراد يكديگر را بهملازمت ايمان و حق و عمل شايسته . افراد جامعه نه تنها |
