اسلام هرگونه هواپرستی ، جاه پرستی ، مقام پرستی ، پول پرستی ، شخصپرستی را شرك میشمارد . قرآن كريم در داستان برخورد موسی و فرعون ،جابرانه فرمان راندن فرعون بر بنی اسرائيل را " تعبيد " ( بنده گرفتن )میخواند . از زبان موسی در جواب فرعون میگويد : " « و تلك نعمة تمنهاعلی ان عبدت بنی اسرائيل »" ( 1 ) . يعنی تو بنی اسرائيل را بنده خود ساختهای و آنگاه بر من منت میگذاریكه هنگامی كه در خانه تو بودم چنين و چنان شد ؟ بديهی است كه بنیاسرائيل نه فرعون را پرستش میكردند و نه بردگان فرعون بودند ، بلكه صرفاتحت سيطره طاغوتی و ظالمانه فرعون قرار داشتند كه در جای ديگر از زبانفرعون اين غلبه و سيطره ظالمانه را نقل میكند كه : "« انا فوقهم قاهرون" ( 2 ) آنان زيردست ما و ما فوق آنها هستيم و قاهر بر آنها . و همدر جای ديگر از زبان فرعون نقل میكند : " « و قومهما لنا عابدون » يعنیخويشاوندان موسی و هارون ( بنیاسرائيل ) بندگان ما هستند . در اين آيهكريمه كلمه " لنا " ( از برای ما ) بهترين قرينه است بر اينكه مقصودپرستش نيست ، زيرا فرضا بنی اسرائيل مجبور به پرستش بودند ، فرعون راپرستش میكردند نه همه فرعونيان . را آن چيزی كه از ناحيه فرعون و همهفرعونيان ( به اصطلاح قرآن " ملا " فرعون ) بر بنی اسرائيل تحميل شده بوداطاعت اجباری بود . علی ( عليه السلام ) در خطبه " قاصعه " آنگاه كه محكوميت بنی اسرائيلدر چنگال فرعون و تسلط ظالمانه فرعون را شرح میدهد با پاورقی : . 1 شعراء / . 22 . 2 اعراف / . 127 . 3 مؤمنون / . 47 |