اگر بنا شود تعلق اشياء به انسان ، هيچ نظامی و قانونی نداشته باشد وعدالت در آن رعايت نگردد رابطه درونی هم بی ترديد بهم ميخورد اينجا اينآيه قرآن كه پيامبر اسلام در بسياری از نامه هايش - خطاب به سرانكشورهائی كه آنها را به اسلام دعوت ميكرد - مينوشت ، شايسته توجه و دقتاست . « قل يا اهل الكتاب تعالوا الی كلمة سواء بينا و بينكم الا نعبد الاالله و لا نشرك به شيئا و لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله ( سوره آل عمران - آيه 64 ) ای اهل كتاب بيائيد از آن كلمه حق كه ميان ما و شما يكسان است پيرویكنيم ، كه بجز خدای يكتا را نپرستيم و چيزی را با او شريك قرار ندهيم وبرخی را بجای خدا به ربوبيت تعظيم نكنيم . . . معمولا دعوت به اين صورت است كه كسی ديگری را بسمت آنچه كه خود دارد، ميخواند مثل اينكه دو ملت يكی عرب و يكی فارس ، يك وقت ملت عربدعوت میكند كهای مردم فارس بيائيد متحد شويم و منظورش اينست كهبيائيد زبان ما را بگيريد و به رنگ ما در بيائيد اما قرآن میگويد ، يكسخن است كه رنگ هيچكس را ندارد نه رنگ يك گروه خاص ، نه رنگ يكملت يا مكتب ، و آن سخن خداست خدائی كه هم خالق ماست و هم خالق شما .رحمتش به شما همانند رحمتش بما است لطفش به همان شكلی كه شامل ماميشود ، شامل شما نيز ميگردد قوانينی كه خلقت بر اساس آن قوانين جريانپيدا میكند بر ما و بر شما يكسان حكومت میكند آن سخن متساوی اينست كهبيائيد جز ذات خدا را نپرستيم بيائيد هم ما و هم شما خود را از هرمملوكيتی رها و آزاد |