انسان در جهان بينی اسلامی انسان در جهان بينی اسلامی داستانی شگفت دارد . انسان اسلام تنها يكحيوان مستقيم القامه كه ناخنی پهن دارد و با دو پا راه میرود و سخنمیگويد نيست ، اين موجود از نظر قرآن ژرفتر و مرموزتر از اين است كهبتوان آن را با اين چند كلمه تعريف كرد . قرآن انسان را مدحها و ستايشها كرده و هم مذمتها و نكوهشها نموده است. عالیترين مدحها و بزرگترين مذمتهای قرآن دربارهء انسان است ، او را ازآسمان و زمين و از فرشته برتر و در همان حال از ديو و جار پايان پستترشمرده است . از نظر قرآن انسان موجودی است كه توانايی دارد جهان رامسخر خويش سازد و فرشتگان را به خدمت خويش بگمارد ، و هم میتواند به" اسفل سافلين " سقوط كند . اين خود انسان است كه بايد در بارهء خودتصميم بگيرد و سرنوشت نهايی خويش را تعيين نمايد . سخن خويش را از ستايشهای انسان در قرآن تحت عنوان " ارزشهای انسان" آغاز میكنيم . |