پيش نيامده است " ( 1 ) .
" او تنگ چشم و ممسك است " ( 2 ) .
" او مجادله گرترين مخلوق است " ( 3 ) .
" او حريص آفريده شده است " ( 4 ) .
" اگر بدی به او رسد ، جزع كننده است و اگر نعمت به او رسد بخل‏
كننده است " ( 5 ) .

زشت يا زيبا ؟

چگونه است ؟ آيا انسان از نظر قرآن يك موجود زشت و زيباست ، آن هم‏
زشت زشت و زيبای زيبا ؟
آيا انسان يك موجود دو سرشتی است : نيمی از سرشتش نور است و نيمی‏
ظلمت ؟ چگونه است كه قرآن ، هم او را منتها درجه مدح می‏كند و هم منتها
درجه مذمت ؟ !
حقيقت اين است كه اين مدح و ذم ، از آن نيست كه انسان يك موجود دو
سرشتی است : نيمی از سرشتش ستودنی است و نيم ديگر نكوهيدنی ، نظر قرآن‏
به اين است كه انسان همه‏ء كمالات را بالقوه دارد و بايد آنها را به‏
فعليت برساند ، و اين خود اوست كه بايد سازنده و معمار خويشتن باشد .
شرط اصلی وصول انسان به كمالاتی ك ه بالقوه دارد " ايمان " است . از
ايمان ، تقوا و عمل صالح و كوشش در راه خدا بر می‏خيزد ، به وسيله‏ء ايمان‏
است كه علم از صورت يك

پاورقی :
. 1 يونس / . 12
. 2 اسراء / . 100
. 3 كهف / . 54
4 و . 5 معارج / . 19

14