بقای شخصيت در قيامت ( 2 ) مطلبی كه در آخر جلسه گذشته مطرح شد و قرار شد در اين جلسه تعقيب شودمسأله محفوظ ماندن و بقای شخصيت است و اين يكی از مسائل مهم قيامتاست . اگر چه ما لفظی در قرآن نمیتوانيم پيدا كنيم به اين تعبير كه :ايها الناس ! شخصيت شما در قيامت باقی است ، ولی همه تعليمات درمسأله قيامت بر اساس همان بقای شخصيت است ، يعنی همه صحبت اين استكه شما كه در اين دنيا هستيد و كار نيك يا كار بد میكنيد ، همين شما درنزد پروردگار محشور خواهيد شد و همين شما به پاداش اعمال نيك خودتانخواهيد رسيد و همين شما هستيد كه كيفر اعمال بد خودتان را میبينيد . پسيك اتصال و پيوستگی و بلكه بالاتر از اتصال و پيوستگی ، يك وحدت ويگانگی است ميان آن كسی كه در دنيا مرتكب اعمالی میشود ، زندگیای میكندو نوعی اعمال را مرتكب میشود و همان شخص كه در قيامت پاداش يا كيفراعمال خودش را دريافت میكند ، وحدت شخصی است و وحدت نوعی يا مثلاارتباط نسلی كافی نيست ، چون اگر بنا بشود من در دنيا باشم و زندگی كنمو بعد آن كه در قيامت محشور میشود يك موجودی باشد كه حداكثر از نسل مناست و [ بگويند ] تو [ محشور میشوی ] ولی مقصود اين است كه نوع تو ،فرزندی از فرزندان تو میآيد ، اين غير از آن چيزی است كه قرآن تعليمكرده است . مسلما من در حالی كه خودم |