عبث نبودن خلقت در آيات قرآن ( 2 ) امروز را مايل بودم بيشتر اختصاص دهيم به جواب سؤالها ، مخصوصا دوجلسه پيش آقای . . . سؤالاتی داشتند كه قرار شد در جلسه بعد مطرح شود وچون جلسه بعد نيامدند مطرح نشد . حالا من مختصر عرايضی در دنباله بحثجلسه پيش عرض میكنم ، بعد ايشان بحث را به آن نحو تكميل كنند .بحث ما درباره يك سلسله آيات در قرآن است كه به هر حال خوب استمفهوم اين آيات برای ما حل شود ، چون اين آيات به هر حال در قرآن هستو [ مضمون ] آنها اين است كه قرآن با تعبيرات تقريبا چهارگانهای كه دراين زمينه هست ، مسأله عبث و بيهودگی در خلقت را نفی میكند . گاهیتعبير قرآن اين است كه خلقت عبث نيست و گاهی تعبير اين است كه لعبو بازی نيست و ما لاعب نيستيم ، گاهی تعبير اين است كه لهو نيست وگاهی تعبير قرآن اين است كه اساس خلقت بر باطل نيست ، به حق است .آنگاه همه اينها را كه بيان میكند ، در توجيه اينكه خلقت بر عبث نيست، بر باطل نيست ، لعب نيست ، لهو نيست ، همان چيزی را ذكر میكند كهما امروز " معاد " میناميم و خود قرآن با تعبيرات ديگر بيان كرده است. جامعترين تعبيرات قرآن اين است كه بازگشت همه چيز به سوی خداست .كأنه اين [ طور ] است كه اگر بازگشت اشياء به سوی خدا نباشد ، اگراشياء به سوی خدا برنگردند ، اين خلقت اساسا عبث |
