علی عليه السلام پيش از آنكه امام عادل برای ديگران باشد و درباره‏
ديگران به عدل رفتار كند ، خود شخصا موجودی متعادل و متوازن بود . كمالات‏
انسانيت را باهم جمع كرده بود . هم انديشه‏ای عميق و دور رس داشت و هم‏
عواطفی رقيق و سرشار . كمال جسم و كمال روح را توأم داشت . شب ، هنگام‏
عبادت از ماسوی می‏بريد و روز ، در متن اجتماع فعاليت می‏كرد . روزها چشم‏
انسانها مواسات و از خود گذشتگيهای او را می‏ديد و گوشهايشان پند و
اندرزها و گفتارهای حكيمانه اش را می‏شنيد و شب چشم ستارگان اشكهای‏
عابدانه‏اش را می‏ديد و گوش آسمان مناجاتهای عاشقانه‏اش را می‏شنيد . هم‏
مفتی بود و هم حكيم . هم عارف بود و هم رهبر اجتماعی . هم زاهد بود و هم‏
سرباز . هم قاضی بود و هم كارگر . هم خطيب بود و هم نويسنده . بالاخره به‏
تمام معنی يك انسان كامل بود با همه زيبائيهايش .
كتاب حاضر مجموعه‏ای است از چهار سخنرانی كه در روزهای 18 تا 21 ماه‏
مبارك رمضان سال 1388 در حسينيه ارشاد ايراد شده است . اين كتاب مشتمل‏
است بر يك مقدمه و دو بخش . در مقدمه كلياتی درباره جذب و دفع به طور
عموم و جاذبه و دافعه انسانها به طور خصوص بحث شده است . در بخش اول‏
جاذبه علی عليه السلام كه همواره دلهائی را به سوی خود كشيده و می‏كشد و
فلسفه آن و فائده و اثر آن ، موضوع بحث قرار گرفته است . در بخش دوم‏
دافعه نيرومند آن حضرت كه چگونه عناصری را به سختی طرد می‏كرد و دور
می‏انداخت توضيح و تشريح شده است . ثابت شده كه علی عليه السلام دو
نيروئی بوده است و هر كس كه بخواهد در مكتب او پرورش يابد بايد دو
نيروئی باشد .
نظر به اينكه دو نيروئی بودن به تنهائی كافی نيست كه معرف مكتب علی‏
باشد . در اين كتاب كوشش شده تا حد امكان نشان داده شود كه جاذبه‏

10