ضعف و زبونی و كدورت و تفرق و كودنی را از بين میبرد ، خلطها كه بهتعبير قرآن " دس " ناميده میشود از بين برده و غشها را زايل و عيار راخالص میكند .
شاه جان مر جسم را ويران كند |
بعد و يرانيش آبادان كند |
ای خنك جانی كه بهر عشق و حال |
بذل كرد او خان و مان و ملك و مال |
كرد ويران خانه بهر گنج زر |
وز همان گنجش كند معمورتر |
آب را ببريد و جو را پاك كرد |
بعد از آن در جو روان كرد آب خورد |
پوست را بشكافت پيكان را كشيد |
پوست تازه بعد از آنش بردميد |
كاملان كز سر تحقيق آگهند |
بی خود و حيران و مست و والهاند |
نه چنين حيران كه پشتش سوی اوست |
بل چنان حيران كه غرق و مست دوست |