طبعا به حكم موقعيت و زمان ، و به حكم اينكه حضار مجلس همه مسلمان و
علاقمند بودند ، و به حكم اينكه چند نفر از حضار جزء صاحبنظران به شمار
می‏رفتند ، از آن سه چهار نفر و از من تقاضا شد كه بحثی را مطرح كنيم كه‏
برای حضار مفيد و سودمند باشد . دوستان ديگر هر كدام مطالب مفيد و
سودمندی اظهار داشتند و من به نوبه خود از آنها بهره بردم و استفاده كردم‏
.
اين بنده مردد و در انديشه بودم كه چه مطلبی را طرح كنم ، خصوصا با
توجه به آنكه همه گفته ها ضبط می‏شد و اين سخن در ميان بود كه همه اينها
به عنوان پيام به عنوان پيام دانشجو پخش شود ( 1 ) . در اين بين يكی از
افراد غير مسؤول جلسه ، جمله‏ای گفت كه همان ، موضوع قسمت عمده سخنان من‏
شد .
جمله ای كه آن فرد گفت خلاصه‏اش اين بود : بايد مردم را از شر اين‏
دريای معارف ( معارف اسلامی ) راحت كرد .
نظر به اينكه فكر می‏كنم آنچه در آن جلسه گفته‏ام برای اين بحث كه در آن‏
هستيم مفيد است ، در اينجا آنها را بازگو می‏كنم . گفتم :
ارسطو جمله ای دارد در باره فلسفه ، می‏گويد : " اگر بايد فيلسوفی كرد
بايد فيلسوفی كرد ، و اگر نبايد فيلسوفی كرد باز هم بايد فيلسوفی كرد "
. توضيح دادم كه مقصود ارسطو اين است كه فلسفه يا درست است و بايد آن‏
را تأييد كرد و يا غلط است و بايد آن را

پاورقی :
. 1 شنيده‏ام اخيرا آنچه در آن جلسه گفته شده ، تكثير و پخش شده است و
نمی‏دانم كم و كسر و حذف و اصلاحی به عمل آمده يا خير ؟

72