ابو بصير گويد: امام صادق عليه السلام راجعبقول خداى عزوجل : ((و چون آيه هاى روشن ما را بر آنها بخوانند، كسانى كه كافرندبكسانى كه مؤ منند گويند: كدام يك از دو دسته مقام بهتر و مجلس آراسته ترى دارند 73سوره 19 )) فرمود: رسولخدا صلى اللّه عليه وآله قريش را بولايت ما دعوت كرد، آنهادورى گزيدند و انكار كردند، پس كفار قريش ‍باهل ايمانى كه باميرالمؤ منين و ما خانواده اقرار كرده بودند از راه سرزنش گفتند:((كدام يك از اين دو دسته مقام بهتر و مجلس ‍ آراسته ترى دارند)) خدا براى رد ايشانفرمود: ((پيش از ايشان چه نسلهائى را (از امتهاى گذشته ) هلاك كرده ايم كه اثاث وجلوه زندگى بهترى داشتند 74 سوره 19 )).
عرضكردم : خدا فرمايد: ((هر كه در گمراهى باشد، خداى رحمانش ‍ همى كشاند))فرمود: همه آنها در گمراهى بودند، نه بولايت اميرالمؤ منين ايمان آوردند و نه ولايت ما وگمراه بودند و گمراه كننده خدا ايشان را در گمراهى و طغيان همى كشيد تا بمردند، وخدا ايشان را ببدترين جايگاه و ناتوان تر سپاه رسانيد.
عرضكردم : خدا فرمايد: ((تا چون موعود خويش با عذاب و يا رستاخيز را ببينند، خواهنددانست نيست كه دانش بدتر و سپاهش ‍ ناتوانتر است )) فرمود: اما اينكه فرمايد: ((تاچون موعود خويش را ببينند))آن خروج قائم و رستاخيز است ، در آنروز خواهند دانست باآنچه را كه بدست قائمش بر آنها فرود آورد، اين است كه مى فرمايد: ((كيست كه مكانشبدتر (يعنى نزد قائم ) و سپاهش ناتواناتر است .
عرضكردم : خدا فرمايد: ((خدا هدايت هدايت شدگان را بيفزايد)) فرمود: خدا در آن روزآنهائى را كه هدايت شده اند بسبب پيرويشان از قائم هدايت روى هدايت افزايد، زيرا او رارد نكنند و منكر نشوند.
عرضكردم : خدا فرمايد: ((كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند خداى رحمانبراى آنها محبتى قرار خواهد داد 96 )) فرمود: آن محبتى كه خداى تعالى مى فرمايد:دوستى اميرالمؤ منين عليه السلام است .
عرضكردم : ((ما تنها اين قرآن را بزبان تو روان كرده ايم تا پرهيزگاران را بشارتدهى و گروه سرسخت را بدان بيم دهى 97 )) فرمود: خدا قرآن را بزبان او روان كرد،زمانى كه اميرالمؤ منين عليه السلام را براهنمائى منصوب كرد، پس مؤ منان را بشارت دادو كافران را به آن بيم داد، و اين كافران همان كسانند كه خدا در كتابش آنها را سرسختيعنى كافر ناميده ، باز از آنحضرت درباره اينقول خدا پرسيدم : ((تا بيم دهى گروهى كه پدرانشان بيم نيافته و خودشان بىخبرند 6 سوره 36 )) فرمود: يعنى تا بيم دهى گروهى را كه تو در ميان ايشان هستىچنانكه پدرانشان شدند، ((13)) زيرا اينها از خدا و پيغمبر و تهديدش ‍ بىخبرند، ((گفتار خدا ((14)) درباره بيشتر آنها ثابت شده (يعنى درباره كسانىكه بولايت اميرالمؤ منين و امامان بعد از او اقرار نياورند) و آنها ايمان نمى آورند)) بامامتاميرالمؤ منين و اوصياء بعد از او، و چون اقرار نياوردند. كيفرشان همانست كه خدا فرمايد:((بگردنهاى ايشان غل و زنجيرها بگذاريم كه تا چانه آنها برسد و سرشان بى حركتماند 8 سوره 36 )) در ميان آتش دوزخ ، سپس فرمايد: ((و پيش ‍ رويشان سدى قرار دهيمو پشت سرشان سدى ديگر، و آنها را بپوشانيم كه جائى را نبينند)) اينعمل از نظر كيفرى است از جانب خدا براى ايشان كه ولايت اميرالمؤ منين و امامان بعد از او راانكار كردند، اين كيفر دنياى آنهاست و در آخرت در آتش دوزخ (بوسيلهغل و زنجير) سرشان بى حركت ماند.
سپس خدا فرمايد: اى محمد ((بيمشان دهى يا بيمشان ندهى براى آنها يكسانست ، اين مردمايمان نياورند 10 )) بخدا و بولايت على و جانشينان او، سپس فرمايد: ((فقط تو كسىرا بيم دهى كه از ذكر (يعنى اميرالمؤ منين عليه السلام ) پيروى كند و از خداى رحمان بناديد ترسد، او را بشارت ده (اى محمد) به آمرزش و پاداشى ارجمند.

محمد بن فضيل گويد: از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام راجعبقول خداى عزوجل ((مى خواهند با پف دهانشان نور خدا را خاموش كنند 8 سوره 61 ))پرسيدم ، فرمود: يعنى مى خواهند ولايت اميرالمؤ منين عليه السلام را با پف دهانشانخاموش كنند، عرضكردم : ((خدا تمام كننده نور خود است )) فرمود: خدا تمام كننده امامتاست ، بدليل قول خداى عزوجل ((كسانى كه بخدا و رسولش و نورى كه فرو فرستادهايم ايمان آورند 8 سوره 64 )) پس نور همان امامست .
عرضكردم : ((اوست خدائى كه رسول خود را بهدايت و دين حق فرستاده است 9 سوره 64)) فرمود: يعنى اوست كه رسولش را بولايت وصيش امر كرد و ولايت دين حق است .
عرضكردم : ((تا آن را بر هر دينى غالب كند)) فرمود: يعنى آن را در زمان قيام قائمبر همه دينها غلبه دهد، خدا مى فرمايد: ((و خدا تمام كننده نور خود است )) يعنى ولايتقائم ((اگر چه كافران (بولايت على عليه السلام ) نخواهند)) عرضكردم : اينتنزيل است ؟ فرمود: آرى اين حرف تنزيل است و اما غير آن تاءويلست .
شرح يعنى جمله و الله متم نوره و لو كره الكافرون حرفى است كه از طرف خدانازل شده است ، و اما آنچه من مى گويم يعنى جمله و لاية القائم و جمله بولاية علىتاءويل است و مجلسى (ره ) گويد: يعنى اين دو جمله همتنزيل است و ممكن است ، مقصود اين باشد كه اينها تفسير در زمانتنزيل است (يعنى جبرئيل عليه السلام آنچه را در قرآن موجود است آورده ولى همانجابراى من تفسير كرد كه مقصود ولايت قائم و ولايت على ست ).
عرضكردم : (تفسير اين آيه چيست ؟) ((اين براى آنست كه آنها ايمان آورده ، سپس كافرشدند 3 سوره 63 )) فرمود خداى تبارك و تعالى كسانى را كه از پيغمبرش در امرولايت وصيش پيروى نكرده ، منافق ناميده و كسى را كه وصيت و امامت او را منكر شده ، مانندذكر محمد قرار داده و براى اين مطلب آيه اى نازل كرده و فرموده است : ((چون منافقين(بولايت وصيت ) نزد تو آيند، گويند: شهادت مى دهم كه تو پيغمبر خدائى ، خدا نيزداند كه تو پيغمبر او هستى و خدا شهادت مى دهد كه منافقين (بولايت على ) دروغ گويند.سوگندهاى دروغين خويش را سپر خود ساخته اند و از راه خدا برگشته اند (راه خدا همانوصى است ) و بد است آنچه انجام مى دهند. اين براى آن است كه (برسالت تو) ايمان و(بولايت وصيت ) كافر شدند پس (خدا) بر دلهايشان مهر نهاد و آنها فهم نمى كنند 3سوره 63 )).
عرضكردم : معنى فهم نمى كنند چيست ؟ فرمود، خدا مى فرمايد: نبوت تو راتعقل نمى كنند. عرض كردم ((و چون بآنها گويند: بيائيد تا رسولخدا براى شماآمرزش طلبد)) فرمود: يعنى و چون بآنها گويند بولايت على برگرديد تا پيغمبربراى گناهان شما آمرزش طلبد ((سرهاى خويش به پيچند)) خدا فرمايد: ((و آنها راببينى كه برگردند)) از ولايت على ((در حالى كه متكبرند)) از آن .
سپس گفتار خدا متوجه معرفى آنها شده ، مى فرمايد: ((براى آنها برابر است ،برايشان آمرزش خواهى يا آمرزش نخواهى ، خدا آنها را هرگز نخواهد آمرزيد، كه خداگروه فاسقان را هدايت نكند)) يعنى ستمگران بوصى تو را.
عرضكردم : آيا آنكه نگونسار بر چهره خويش راه رود، هدايت يافته تر است ، يا آنكهباقامت راست براه مستقيم مى رود؟ 22 سوره 67 )) فرمود: خدا كسى را كه از ولايت علىبرگشته بكسى مثل زده است كه برو افتاده ، راه مى رود و در كار خود گمراهست . و كسىرا كه از على پيروى كند، باقامت راست و بر راه مستقيم قرار داده و راه مستقيم همان اميرالمؤمنين عليه السلام است .
عرضكردم : خدا فرمايد: ((آن گفتار رسولى ارجمند است 40 سوره 69)) فرمود: يعنىگفتار جبرئيل از جانب خدا درباره ولايت على عليه السلام است .
عرضكردم : ((و گفتار خيال پردازى نيست ، شما اندكى ايمان مى آوريد 41 سوره 69)) فرمود: آنها گفتند: محمد بپروردگارش دروغ بسته و خدا او را درباره على چنيندستورى نداده است ، پس خدا آيه اى فرستاد و فرمود: همانا (((ولايت على ) از جانبپروردگار جهانيان نازل شده است . اگر (محمد) بعضى از گفته ها را بدروغ بما نسبتدهد، دست راستش را مى گيريم (او را بشدت بگيريم ) و شاهرگش را ببريم )) سپسسخن را متوجه اين موضوع كرده و فرموده است : ((همانا (ولايت على ) ياد آورى است براىپرهيزگاران (جهانيان ) و ما مى دانيم كه بعضى از شما تكذيب كنندگانيد. و همانا (على )مايه افسوس كافرانست . و همانا (ولايت او) حقيقت يقين است . تسبيح بگو (اى محمد) بنامپروردگار بزرگت آخر سوره 69 )) مى فرمايد: پروردگار بزرگت را كه اينفضيلت بتو عطا فرموده سپاسگزارى كن .
عرضكردم : خدا فرمايد: ((و هنگامى كه هدايت را شنيديم بآن ايمان آورديم 13 سوره 71)) فرمود: هدايت همان ولايت است . يعنى بمولاى خود ايمان آورديم . پس هر كه بولايتمولاى خود ايمان آورد ((از نقصان و ستم نترسد)) عرضكردم : اينتنزيل است ؟ فرمود: نه ، تاءويل است (يعنى آنچه درباره ولايت گفتم آيه قرآن نيستولى مقصود و معنى آنست ).