اسحاق بن عمار گويد: به موسى بن جعفر عليه السلام عرض كردم : مرا به كسى كهدينم را از او به دست آورم رهنمائى فرما، فرمود: همين پسرم على است ، همانا پدرم دستمرا گرفت و به سوى قبر سول خدا صلى اللّه عليه و آله برد و فرمود: پسر عزيزمخداى عزوجل فرمود: ((همانا من در زمين خليفه گزارم 30 بقره )) و چون خدا چيزىفرمايد به آن وفا كند. (پس هيچگاه روى زمين خالى از خليفه و حجت نباشد).

داود رقى گويد: به موسى بن جعفر عليه السلام عرض كردم سن من بالا رفته واستخوانم به نرمى گرائيده (به مرگ نزديك شده ام من از پدر شما پرسيدم ، مرا بهشما ارجاع داد، شما هم مرا از جانشين خود آگاه سازيد؛ فرمود: همين ابوالحسن الرضاست .

زياد بن مروان قندى كه از واقفيه بوده گويد: خدمت موسى بن جعفر رسيدم ، پسرشابوالحسن عليهما السلام نزد او بود، به من فرمود: اى زياد: اين پسرم فلانيست ، نامه اونامه منست ، سخن او سخن منست ، فرستاده او فرستاده من است و هر چه گويد درست است .

مخزومى كه مادرش از اولاد جعفر بن ابيطالب عليه السلام گويد: موسى بن جعفر عليهالسلام (پيش از زندان رفتنش ) دنبال ما فرستاد و ما را جمع كرد و فرمود: مى دانيد شمارا براى چه دعوت كردم ؟ گفتم : نه ، فرمود: گواه باشيد كه اين پسرم وصى من است وپس از من خليفه و كاردار من است . هر كس از من طلبى دارد، از اين پسرم بگيرد، و به هركس وعده اى داده ام ، بايد وفاى آن را از او خواهد، و هر كس از ملاقات من ناگزير است ، جزبه وسيله نامه او مرا ملاقات نكند.

حسين بن مختار گويد، زمانيكه موسى بن جعفر عليه السلام در زندان بود، الواح نوشتهئى بما مى رسيد كه دستور من به پسر بزرگترم (على بن موسى الرضا عليه السلام) اين است كه چنين و چنان كن و به فلانى چيزى مده تا ترا ببينم يا آنكه خدا به مرگ منحكم كند.

حسين بن مختار گويد: زمانى كه موسى بن جعفر عليه السلام در بصره بود، الواحى كهاز طرف عرض نوشته شده بود، از آن حضرت به ما مى رسد كه : دستور من پسربزرگترم اين است كه به فلانى اين مقدار بده و به فلانى آن مقدار و به ديگرى آنمقدار و به فلانى چيزى ندهد تا خودم بيايم يا خداىعزوجل مرگ مرا برساند همانا خدا هر چه مى خواهد مى كند.

على بن يقطين گويد، موسى بن جعفر عليه السلام از زندان به من نوشت كه : فلانىپسر من است ، آقا و سرور فرزندان من است ، من كنيه خودم را به او بخشيده ام .

داود بن سليمان گويد: به موسى بن جعفر عليه السلام عرض كردم : مى ترسم پيشآمدى كند و من شما را نبينم بفرمائيد: امام بعد از شما كيست ؟ فرمود فلان پسرم ، يعنىابوالحسن عليه السلام .

نصر بن قابوس گويد: به موسى بن جعفر عليه السلام عرض كردم : من از پدر شماپرسيدم كه جانشين شما كيست ؟ پدرت به من فرمود كه : جانشين او شمائيد. چون امامصادق عليه السلام وفات كرد، مردم به راست و چپ گرائيدند ولى من و اصحابم بهشما معتقد شديم ، اكنون بفرمائيد، كدام يك از پسران شما جانشين شما است ؟ فرمود:فلان پسرم (يعنى على بن موسى عليه السلام ).

داودبن زربى گويد: مالى خدمت موسى بن جعفر عليه السلام آوردم ، قدرى را برداشت وقدرى را گذاشت عرض كردم : اصلحك الله چرا نزد من گذاشتى ؟ فرمود: آن را صاحب امراز تو مطالبه خواهد كرد، چون خبر وفات آن حضرت رسيد، پسرش ابوالحسن عليهالسلام نزد من فرستاد و آن مال را مطالبه كرد، من هم به اوتحويل دادم