حبابه والبيه (نام زنى است از والبه يمن ) گويد: اميرالمؤ منين عليه السلام را درمحل پيش قراولان لشكر ديدم كه با تازيانه دو سرى كه همراه داشت فروشندگان ماهىجرى (بى فلس ) و مار ماهى و ماهى زمار را (كه فروش آنها حرامست ) مى زد و مى فرمود:اى فروشندگان مسخ شده هاى بنى اسرائيل و لشگر بنى مروان ! فرات بن احنف نزدحضرت ايستاد و گفت : يا اميرالمؤ منين لشكر بنى مروان كيانند فرمود: مردمى كه ريشهارا مى تراشيدند و سبيلها را تاب مى دادند سپس مسخ شدند.
(فرات گويد) من گوينده اى را خوش بيان تر از او نديده بودم . از دنبالش ‍ مى رفتمتا در جلو خان مسجد نشست ، و به او عرض كردم :دليل بر امامت چيست خدايت رحمت كند؟ فرمود: آن سنگريزه را بياور و با دست اشاره بهسنگريزه ئى كرد آن را نزدش آوردم ، پس با خاتمش آن را مهر كرد و سپس به من فرمود:اى حبابه : هر گاه كسى ادعاى امامت كرد و توانست چنانكه ديدى مهر كند، بدانكه او اماميستكه اطاعتش واجب است و نيز امام هر چه را بخواهد، از او پنهان نگردد.
حبابه گويد: من رفتم تا زمانى كه اميرالمؤ منين عليه السلام وفات كرد، نزد امام حسنعليه السلام آمدم ، زمانيكه آنحضرت در مسند اميرالمؤ منين عليه السلام نشسته و مردم از اوسؤ ال مى كردند. فرمود: اى حبابه و البيه عرض كردم : آرى ، مولاى من ؛ فرمود: آنچههمراه دارى بياور، من آن سنگريزه را باو دادم ، حضرت براى من بر آن مهر نهاد چنانكهاميرالمؤ منين (ع ) مهر نهاد.
سپس نزد حسين عليه السلام آمدم ، زمانيكه در مسجد پيغمبر صلى اللّه عليه و آله بود، مراپيش خواند و خوش آمد گفت ، سپس فرمود: در ميان نشانه امامت آنچه را هم تو مى خواهى هست، دليل امامت را مى خواهى ؟ گفتم : آرى ، آقاى من ! فرمود: آنچه همراه دارى بياور،سنگريزه را به آن حضرت دادم ، او هم براى من بر آن مهر نهاد.
سپس نزد على بن الحسين عليه السلام آمدم و از پيرى به آنجا رسيده بودم كه مرا رعشهگرفته بود و من آن زمان 113 سال براى خود مى شمردم . آن حضرت را ديدم ركوع وسجود مى كند مشغول عبادتست . من از دريافت نشانه امامت ماءيوس شدم حضرت با انگشتسبابه به من شاره كرد، جوانى من بر گشت ، گفتم : آقاى من از دنيا چقدر گذشته و چقدرباقى مانده ؟ فرمود: اما نسبت به گذشته آرى و اما نسبت بباقيمانده ، نه (گذشته را مىتوان معلوم كرد و لى باقيمانده را كسى را نميداند) سپس فرمود: آنچه همراه دارى بياور.من سنگريزه را به او دادم ، حضرت بر آن مهر نهاد.
سپس آن را به امام باقر عليه السلام دادم او هم برايم مهر كرد سپس نزد امام صادق عليهالسلام آمدم او هم برايم مهر كرد: سپس خدمت ابوالحسن موسى بن جعفر عليه السلام آمدم ،او هم برايم مهر كرد، سپس خدمت حضرت رضا عليه السلام آمدم ، او هم برايم مهر كرد وچنانچه محمد بن هشام نقل كرده ، لبابه بعد از آن نه ماه ديگر هم زنده بود.