كلبى نسابه گويد: من وارد مدينه شدم و از امر امامت اطلاعى نداشتم ، بمسجد آمدم وجماعتى از قريش را ديدم ، بآنها گفتم : بمن بگوئيد عالم (امام ) اهلبيت (پيغمبر صلىاللّه عليه و آله ) كيست ؟ گفتند: عبداللّه بن حسن است . من بمنزلش رفتم و اجازه خواستم ،مردى بيرون آمد كه من گمان كردم نوكر آقاست ، باو گفتم از آقايت برايم اجازه بگير،او رفت و بيرون آمد و گفت : در آى ، من داخل شدم ، پيرمردى را ديدم با جديت بسياربعبادت چسبيده است ، من سلامش كردم ، بمن گفت : كيستى ؟ گفتم : من كلبى نسابه هستم .گفت : چه ميخواهى ؟ گفتم : آمده ام از شما مساءله بپرسم ، گفت : بپسرم محمد برخوردى ؟گفتم : اول نزد شما آمدم . گفت : بپرس گفت : بفرمائيد: مرديكه بزنش بگويد ((انتطالق عدد نجوم السماء)) تو طلاق داده ئى بشماره ستاره هاى آسمان ، حكمش ‍ چيست ؟ گفت: بشماره سرجوزا طلاق واقع ميشود (يعنى سه طلاق واقع ميشود، زيرا جوزا برج سومسالست ) و باقى (تا به عدد ستاره هاى آسمان برسد) وبال و كيفر بر اوست . كلبى گويد: با خود گفتم : اين يك مساءله (كه ندانست ).
سپس گفتم : جناب شيخ درباره مسخ كردن روى موزه چه مى فرمايند؟ گفت : مردم صالحمسح كرده اند ولى ما اهلبيت نمى كنيم . با خود گفتم : اين مساءله ، باز پرسيدم ، دربارهخوردن ماهى جرى (بى فلس ) چه ميفرمائيد: آيا حلالست يا حرام ؟ گفت :حلال است جز اينكه ما اهلبيت ما اهل بيت از آن كراهت داريم من با خود گفتم اين سه مساله ،سپس ‍ گفتم : راجع به نوشيدن نبيذ (شراب خرما) چه مى فرمائيد؟ گفت حلالست ، جزاينكه ما اهلبيت نمى آشاميم .
من برخاستم و بيرون آمدم و با خود ميگفتم : اين جمعيت به اهلبيت دروغ بسته اند، وارد مسجدشدم و جماعتى از قريش و ساير مردم را ديدم ، به آنها سلام كردم و گفتم : اءعلم اهلبيت(پيغمبر صلى اللّه عليه و آله ) كيست ؟ گفتند: عبداللّه بن حسن است گفتم : من نزدش رفتمو چيزى (از علم و دانش ) در او نيافتم . مردى سربلند كرد و گفت : نزد جعفر بن محمدعليهما السلام برو كه او علم اهلبيت است ، يكى از حضار او را نكوهش نمود، من فهميدم كهتنها حسد آن مردم را از راهنمائى من در مرتبه اول باز داشت پس باو گفتم : واى بر تو،من همان او را مى خواستم پس براه افتادم تابمنزل آنحضرت رسيدم و در زدم ، غلامى بيرون آمد و گفت : اخاكلب ! بفرما، بخدا مرا هيبتو هراسى گرفت (كه غلام مرا نديده شناخت ) وارد شدم ولى مضطرب بودم ، ديدمپيرمردى بدون تكيه گاه و زير انداز در جاى نماز خود نشسته ، بعد از آنكه سلامشكردم ، او شروع بسخن كرد و گفت : تو كيستى ؟ من با خود گفتم : سبحان اللّه ! غلامش درخانه بمن گفت : اخاكلب ! بفرما و آقا از من مى پرسد تو كيستى ؟ پس گفتم : من كلبىنسابه ام ، با دستش بپيشانيش زد و فرمود: دروغ گفتند كسانيكه براى خدا همدوش وشريكى گرفتند و بگمراهى دورى افتادند و زيان آشكارى نمودند، اى اخاكلب ! هماناخداى عزوجل مى فرمايد: ((و مردم عاد و ثمود واهل چاه رس و ملتهاى بسيارى در آن ميان 38 سوره 25 )) تو (كه خود را نسابه يعنىعالم باءنساب مى خوانى ) نسبت اينها را ميدانى ؟ عرضكردم : نه قربانت گردم . پسفرمود: نسب خودت را ميدانى ؟ عرضكردم : آرى ، من فلان بن فلان بن فلانم و تا چندينپشت بالا رفتم ، بمن فرمود آرام باش ، اينطور كه ميشمارى نيست واى بر تو، ميدانىفلان بن فلان (كه يكى از اجداد تو هست ) كيست ؟ گفتم : آرى ، فلان بن فلان ، فرمودفلان پسر فلان چوپان كرد است (نه آنكه تو گفتى ) همانا آن چوپان كرد بر سر كوهفلان قبيله بود، از آنجا پائين آمد و نزد فلانه زن فلان مرد ازاهل آن كوه كه گوسفندان او را در آنجا ميچراند آمد، چيزى خوراكى باو داد و با او نزديكىكرد و آن فلان زائيده شد و فلان بن فلان (كه تو ميگوئى جد منست ) از همان زن و همانمرد پسر فلان (چوپان كرد) است ، سپس ‍ فرمود: اين نامها را ميشناسى ؟ گفتم : نه بخداقربانت گردم ، اگر صلاح ميدانيد از اين موضوع درگذريم ، فرمود: تو سر سخن راباز كردى من هم دنبالش را گفتم ، عرضكردم : من صرف نظر كردم . فرمود: ما هم صرفنظر كردم بپرس از آنچه براى آن اينجا آمده ئى .
عرض كردم : مرديكه بزنش بگويد: ((تو طلاق داده ئى بشماره ستاره هاى آسمان ))حكمش چيست ؟ فرمود: واى بر تو، مگر سوره طلاق را نخوانده ئى ؟ گفتم : چرا، فرمود:بخوان ، من خواندم : ((زنان را وقتى كه عده توانند داشت طلاق دهيد 1 سوره 65 ))فرمود: در اين آيه ستاره هاى آسمان مى بينى ؟ عرض كردم نه ، بفرماييد حكم مردى كهبه زنش بگويد، ((تو طلاق داده ئى سه بار)) فرمود: به كتاب خدا و سنت پيغمبرشبر مى گردد (يعنى يك طلاق به حساب مى آيد) سپس ‍ فرمود: هيچ طلاقى درست نيست ،مگر در حال پاكى زن كه با او نزديكى نشده و دو شاهدعادل حاضر باشند، من با خود گفتم : اين يكى (كه درست فرمود) سپس فرمود: بپرس .
عرضكردم : درباره مسح كشيدن روى موزه چه ميفرمائيد؟ حضرت لبخندى زد و فرمود: چونروز قيامت شود و خدا هر چيزى را باصلش ‍ برگرداند و پوست (روى موزه ) رابگوسفندانش برگرداند، عقيده دارى كسانيكه روى موزه مسح كنند، وضويشان بكجاميرود؟ (يعنى كسانيكه روى پوست پا مسح كنند وضوء آنها باقى ميماند و پاداشش راميگيرند ولى آنها كه روى موزه مسح كرده اند، اثرى از عملشان در آنروز باقى نميماند،زيرا پوستى كه موزه را از آن ساخته اند بخود گوسفند برگشته است ) من با خود گفتماين دو، سپس متوجه من شد و فرمود بپرس .
عرضكردم : راجع بخوردن ماهى جرى بمن بفرمائيد، فرمود: همانا خداىعزوجل جماعتى از بنى اسرائيل را مسخ فرمود، آنها كه راه دريا گرفتند، جرى و زمار(نوعى ماهى بى فلس ) و مار ماهى و غير از اينهاست ، و آنها كه راه خشكى گرفتند، ميمونو خوك و وبر (حيوانى است كوچكتر از گربه ) و ورك (خزنده ايستمثل سوسمار) و غير از اينهاست ، با خود گفتم : اين سه ، سپس متوجه من شد، و فرمود:بپرس و برخيز.
عرضكردم : درباره نبيذ چه ميفرمائيد؟ فرمود: حلالست : گفتم ما در ميان آن درده زيت و غيرآن ميريزيم و مى آشاميم ، فرمود: اءه ، اءه ، آن كه شراب بد بو است ، عرضكردم : پسشما چه نبيذى را ميفرمائيد (حلالست )؟، فرمود: همانااهل مدينه از دگرگونى آب و خرابى مزاج خود به پيغمبر صلى اللّه عليه و آله شكايتكردند، حضرت امر فرمود: نبيذ بسازند، پس هر مردى بخادمش دستور ميداد براى او نبيذبسازد او يك مشت خرماى خشك برميداشت و در مشك آب ميريخت ، پس آن مرد از آن مشك آبميآشاميد و وضو ميگرفت ، عرضكردم : چند دانه خرما در مشت ميگرفت ؟ فرمود: باندازهگنجايش مشت ، عرضكردم : يك مشت ميريخت يا دو مشت ؟ فرمود: گاهى يك مشت و گاهى دومشت . عرضكردم : آن مشك چه اندازه گنجايش داشت فرمود: بينچهل تا هشتاد و بيشتر، عرض كردم : بواحد اءرطال ؟ فرمود:بارطال پيمانه عراقى ، (هر رطل عراقى سيصد و چند گرم است ).
سماعه گويد: كلبى گفت : سپس حضرت عليه السلام برخاست و من هم برخاستم وبيرون آمد و دستم را روى دست ديگر ميزدم و ميگفتم : اگر چيزى باشد اينست ، و كلبىهميشه با محبت اهل بيت پيغمبر خدا را پرستش ميكرد تا وفات يافت .