ميان خاصه و عامه مورد اتفاق است كه اولين مردى كه بپيغمبر صلى اللّه عليه وآلهايمان آورد و اسلام پذيرفت على بن ابيطالب عليه السلام بود و خود آنحضرت همهميشه بدان افتخار مى كرد و آن را دليل افضليت خود مى دانست و پيغمبر صلى اللّه عليهوآله هم به فاطمه مى فرمود: تو خرسند نيستى كه شوهرت دادم به كسى كه در ايمانبر همه مقدم است و باز فرمود: اولين كسى كه از اين امت بر سر حوض وارد شود، اولينكسى است كه اسلام آورده و آن على بن ابيطالب عليه السلام است .
اما راجع بسن آنحضرت در زمان پذيرفتن اسلامش اختلافست و ميان هفتسال تا پانزده سال گفته اند علامه مجلسى (ره ) گويد: سازگارتر با تاريخ همانقول ده سالست كه از نظر عدم توجه به ماههاى ميانسال با اين روايت كه سن آنحضرت را هنگام اسلامش نهسال مى داند، موافق است و نيز شكى نيست كه آنحضرت از زمانيكه ايمان آورد تا آخر عمربر ايمانش ثابت و مستقر بود. اگر بعضى از عثمانيهاى متعصب گفته اند: ايمانى كهپيش از بلوغ باشد از روى يقين و معرفت نيست ، جوابش اين است كه : شما كه ايمانآنحضرت را از اول بلوغ تا پايان عمر قبول داريد و همان مقدار را هم لازم مى دانيد، علىعليه السلام چند سال هم اضافه پيش از بلوغش كه به عقيده شما اثرى نداشته ايمانداشته است . اما بعقيده شيعه حقيقت مطلب خيلى بالاتر از اينها است ، شيعه مى گويد:گذشته از الطاف معنوى و توفيقات مخصوصى سبحانى ، على بن ابيطالبى كه ازچهار سالگى در خانه پيغمبر و زير دست پيغمبر با عنايت و توجه خاص تربيت شدهاست ، در ده سالگى بخوبى مى تواند، مانند مردى دركمال رشد و عقل فكر كند و بفهمد خداپرستى از بت پرستى بهتر است : اما.
در نيابد حال پخته هيچ خام پس سخن كوتاه بايد والسلام

* امام را جز يكى از ائمه غسل نمى دهد * بَابُ أَنَّ الْإِمَامَ لَا يَغْسِلُهُ إِلَّا إِمَامٌ مِنَ الْأَئِمَّةِ ع

1- الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَالْحَلَّالِ أَوْ غَيْرِهِ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّهُمْ يُحَاجُّونَّا يَقُولُونَ إِنَّ الْإِمَامَ لَا يَغْسِلُهُ إِلَّاالْإِمَامُ قَالَ فَقَالَ مَا يُدْرِيهِمْ مَنْ غَسَلَهُ فَمَا قُلْتَ لَهُمْ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قُلْتُ لَهُمْ إِنْقَالَ مَوْلَايَ إِنَّهُ غَسَلَهُ تَحْتَ عَرْشِ رَبِّي فَقَدْ صَدَقَ وَ إِنْ قَالَ غَسَلَهُ فِى تُخُومِ الْأَرْضِفَقَدْ صَدَقَ قَالَ لَا هَكَذَا قَالَ فَقُلْتُ فَمَا أَقُولُ لَهُمْ قَالَ قُلْ لَهُمْ إِنِّى غَسَلْتُهُ فَقُلْتُ أَقُولُلَهُمْ إِنَّكَ غَسَلْتَهُ فَقَالَ نَعَمْ اصول كافى جلد 2 صفحه 224 روايت 1 وشاء گويد: احمد بن عمر بود يا ديگرى كه گفت : به حضرت رضا عليه السلامعرضكردم : آنها (واقفيه كه منكر امامت امام رضا عليه السلام و نيز منكر وفات پدرشهستند) با ما مشاجره مى كنند و مى گويند: امام را جز امامغسل نمى دهد (پس چگونه ميگوئيد موسى بن جعفر در بغداد وفات يافته ، در صورتيكهشما در مدينه بوديد) فرمود: آنها چه ميدانند كى او راغسل داده است ؟ تو به آنها چه جواب دادى ؟ عرضكردم : قربانت ، من به آنها گفتم : اگرمولايم بگويد، خودم او را در زير عرش ‍ پروردگارغسل داده ام راست گفته است و اگر بگويد دردل زمين غسل داده ام راست گفته ، فرمود: اينچنين نيست ، عرضكردم پس چه بگويم ؟ فرمود:به آنها بگو، من غسلش داده ام . عرضكردم : شما غسلش داده ايد؟ فرمود: آرى .

2- الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مَعْمَرٍ قَالَسَأَلْتُ الرِّضَا ع عَنِ الْإِمَامِ يَغْسِلُهُ الْإِمَامُ قَالَ سُنَّةُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ع اصول كافى جلد 2 صفحه 225 روايت 2 ابو معمر گويد: از امام رضا عليه السلام پرسيدم كه امام را امامغسل ميدهد؟ فرمود: سنتى است از موسى بن عمران عليه السلام .

3- وَ عَنْهُ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ طَلْحَةَ قَالَ قُلْتُ لِلرِّضَا عإِنَّ الْإِمَامَ لَا يَغْسِلُهُ إِلَّا الْإِمَامُ فَقَالَ أَ مَا تَدْرُونَ مَنْ حَضَرَ لِغُسْلِهِ قَدْ حَضَرَهُ خَيْرٌ مِمَّنْ غَابَعَنْهُ الَّذِينَ حَضَرُوا يُوسُفَ فِى الْجُبِّ حِينَ غَابَ عَنْهُ أَبَوَاهُ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ اصول كافى جلد 2 صفحه 225 روايت 3 طلحه گويد: به امام رضا عليه السلام عرضكردم : امام را جز امامغسل نميدهد؟ فرمود: آيا نمى دانيد چه كسى براى غسلش حاضر ميشود؟ كسى حاضر شودكه بهتر است از آنكه از او غايب است همان كسانى كه در چاه نزد يوسف حاضر شدندزمانيكه ابوين و خانواده اش از او غايب بودند.

شرح :

از اين روايت استفاده مى شود كه جبرئيل و ملائكه براىغسل امام حاضر شوند، زيرا آنها بودند كه در چاه بيارى يوسف رسيدند، ولى اين روايتغسل دادن امام را هم نفى نمى كند و شايد از نظر تقيه صادر شده باشد. در هرحال علامه مجلسى (ره ) اخبارى نقل ميكند كه حضرت رضا براىغسل پدرش موسى بن جعفر عليهما السلام از مدينه به بغداد حاضر شد و همچنين امام جوادبراى غسل دادن پدرش ‍ عليهما السلام از مدينه به طوس آمد، كه در صورت صحت وثبوت اين اخبار ممكن است اين روايات را هم مؤ يد همان معنى دانست . چنانچه مجلسى (ره )استفاده كرده است ، در صورت خدشه و ضعف آن اخبار پيداست كه اين روايات صراحت وظهورى در آن معنى ندارد، بعلاوه پيداست كه تحقيق درباره اين موضوع در اين زمان نتيجهعملى و بلكه اعتقادى هم ندارد و از ضرورياتى نيست كه بر اقرار و انكار آن ، اثر مهمىثابت شود، چنانچه از جملات : ما يدريهم عن غسله سنة موسى بن عمران اما تدرون من حضرلغسله اين معنى ظاهر مى شود.