امام صادق عليه السلام مى فرمود: چون اميرالمؤ منين عليه السلام وفات كرد، امام حسن وامام حسين علهماالسلام با دو مرد ديگر جنازه اش را بيرون بردند، چون از شهر كوفهخارج شدند، كوفه را بدست راست خود قرار دادند و راه جبانه (صحراء، عيدگاه ،گورستان ) را پيش گرفتند تا آن را بغرى رسانيدند، و در آنجا دفنش كردند و قبرشرا هموار نموده ، مراجعت كردند.

فاطمه عليهما و على بعلهاالسلام پنج سال بعد از مبعث رسولخدا صلى للّه عليه و آلهمتولد شد و زمانى رفات كرد كه 18 سال و 75 روز داشت و بعد از پدرش 75 روززندگى كرد.

امام صادق عليه السلام فرمود: فاطمه عليهما السلام بعد از پيغمبر صلى للّه عليه وآله 75 روز زنده بود و از مرگ پدرش اندوه سختى او را گرفته بود،جبرئيل نزدش مى آمد و او را در مرگ پدرش نيكو تعزيت مى گفت و خوش دلش مى ساخت واز حال پدرش و مقام او و آنچه بعد از وى براى ذريه اش پيش مى آيد گزارش مى داد وعلى عليه السلام آنها را مى نوشت .

موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: فاطمه علهماالسلام صديقه (بسيار راست گو ومعصوم ) و شهيده بود و دختران پيغمبران حائض ‍ نمى شوند.

حسين بن على عليه السلام فرمود: چون فاطمه عليهماالسلام وفات كرد، اميرالمؤ منين اورا پنهان بخاك سپرد و جاى قبرش را ناپديد كرد، سپس برخاست و رو بجانب قبررسولخدا صلى للّه عليه و آله كرد و گفت : سلام بر تو اى رسولخدا از جانب دخترت وديدار كننده ات و آنكه در خاك رفته و از من جدا شده و در بقعه تو آمده و خدا زود رسيدن اورا نزد تو برايش برگزيده .
اى رسولخدا! شكيبائيم از فراق محبوبه ات كم شده و خود داريم از سرور زنان جهاننابود گشته ، جز اينكه براى من در پيروى از سنت تو كه در فراقت كشيدم جاى دلدارىباقى است ، زيرا من سر ترا در لحد آرامگاهت نهادم و جان مقدس تو از ميان گلو و سينه منخارج شد (يعنى هنگام جان دادن سرت به سينه من چسبيده بود) آرى ، در كتاب خدا براى منبهترين پذيرش (و صبر بر اين مصيبت ) است ، انالله و انا اليه راجعون ، همانا امانت پسگرفته شود و گروگان دريافت گشت و زهرا از دستم ربوده شد. اىرسول خدا ديگر چه اندازه اين آسمان نيلگون و زمين تيره در نظرم زشت جلوه مى كند،اندوهم هميشگى باشد و شبم در بى خوابى گذرد و غمم پيوسته در دلست ، تا خدا خانهاى را كه تو در آن اقامت دارى برايم برگزيند، (بميرم و بتو ملحق شوم ) غصه اى دارمدل خون كن و اندوهى دارم هيجان انگيز، چه زود ميان ما جدائى افتاد، تنها بسوى خدا شكوهمى برم .
به همين زودى دخترت از همدست شدن امتت بر ربودن حقش بتو گزارش خواهد داد، همهسرگذشت را از او بپرس و گزارش را از او بخواه ، زيرا چه بسا درد دلهائى داشت كهچون آتش در سينه اش ‍ مى جوشيد و در دنيا راهى براى گفتن و شرح دادن آن نيافت ، ولىاكنون مى گويد و خدا هم داورى مى فرمايد و او بهترين داورانست ،
سلام بر شما سلام وداع كننده اى كه نه خشمگين است و نه دلتنگ ، زيرا اگر از اينجابرگردم ، بواسطه دلتنگيم نيست و اگر بمانم بواسطه بدگمانى به آنچه خدا بهصابران وعده فرموده نباشد.
واى ، واى باز هم بردبارى مباركتر و خوش نماتر است اگر چيرگى دشمنان زورگونبود (كه مرا سرزنش كنند يا قبر فاطمه را بشناسند و نبش ‍ كنند) اقامت و درنگ در اينجارا چون معتكفان ملازمت مى نموددم و مانند زن بچه مرده بر اين مصيبت بزرگ شيون مى كردم، در برابر نظر خدا دخترت پنهان بخاك سپرده شد و حقشپايمال گشت و از ارثش ‍ جلوگيرى شد، با آنكه دير زمانى نگذشته و ياد تو كهنهنگشته بود، اى رسولخدا، شكايت من تنها بسوى خداست و بهترين دلدارى از جانب تو استاى رسولخدا! (چون در مرگ تو صبر كردم يا براى گفتار تو درباره صبر)، درود خدابر تو و سلام و رضوانش بر فاطمه باد.

مفضل گويد: به امام صادق عليه السلام عرضكردم : كى فاطمه راغسل داد؟ فرمود: اميرالمؤ منين من اين مطلب را از گفته آن حضرت بزرگ شمردم و تعجبكردم فرمود: گويا از آنچه به تو خبر دادم دلتنگ شدى ؟ عرضكردم : چنين است ،قربانت گردم . فرمود: دلتنگ مباش ، زيرا او صديقه (معصوم ) است و جز معصوم نبايد اورا غسل دهد، مگر نمى دانى كه مريم را جز عيسىغسل نداد.

امام باقر و امام صادق عليهماالسلام فرمودند: چون آن مردم كردند آنچه كردند، (در خانهاش را آتش زدند و على عليه السلام را بمسجد بردند) فاطمه عليها سلام گريبان عمررا گرفت و او را پيش كشيد، و فرمود: همانا بخدا اى پسر خطاب ! اگر من از رسيدن بلابه بى گناهان كراهت نداشتم ، مى فهميدى كه خدا را سوگند مى دادم و او را زود اجابتكننده مى يافتى (يعنى من نفرين مى كردم و بزودى بلانازل مى شد و ترا و بى گناهان را شامل مى گشت ولى نمى خواهم بى گناهان به آتشتو بسوزند).

امام باقر عليه السلام فرمود: چون فاطمه عليهاالسلام متولد شد، خدا بفرشته اى وحىكرد تا به زبان محمد صلى للّه عليه و آله داد كه او را فاطمه نام گذارد، سپس فرمود:من ترا (از جهل باز گرفتم و) بعلم پيوستم (با علم از شير باز گرفتم ) و از خونحيض باز گرفتم ، آنگاه امام باقر عليه السلام فرمود: بخدا سوگند كه خدا او را باعلم از شير و از خون حيض در عالم ميثاق باز گرفت .

پيغمبر صلى للّه عليه و آله به فاطمه عليهماالسلام فرمود: برخيز و آن سينى رابيرون آر، او برخاست و سينى ئى را آورد كه در آن نان روغن ماليده و گوشت پختهبود، پيغمبر صلى للّه عليه و آله با على و فاطمه و حسن و حسين 13 روز از آن مىخوردند، سپس ام ايمن حسين عليه السلام را ديد چيزى (از آن نان و گوشت ) با خود دارد،باو گفت : اين از كجاست ؟ فرمود: چند روز است كه ما اين غذا را مى خوريم ، ام ايمن نزدفاطمه آمد و گفت : اى فاطمه ! هر چه ام ايمن دارد، به فاطمه و فرزندانش متعلق است ، امافاطمه هر چه دارد به ام ايمن از آن چيزى نمى رسد؟ فاطمه قدرى از آن را براى او آوردو ام ايمن از آن بخورد و غذاى آن سينى تمام شد، پيغمبر به او فرمود. اگر به ام ايمننمى خورانيدى تا روز قيامت تو و ذريه تو از آن مى خوردند،

موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: رسولخدا صلى للّه عليه و آله نشسته بود كهفرشته اى كه 24 چهره داشت وارد شد، پيغمبر(ص ) فرمود: محبوبمجبرئيل ! من تو را هيچگاه به اين صورت نديده ام ، فرشته گفت : منجبرئيل نيستم ، اى محمد! مرا خداى عزوجل فرستاده تا نور را جفت نور گردانم ، فرمود:كه را با كه ؟ گفت : فاطمه را با على ، و چون فرشته پشت گردانيد، ميان دو شانه اشنوشته بود: محمد رسول خداست ، على وصى اوست . پيغمبر فرمود: از كى اين جمله مياندو شانه تو نوشته شده ؟ عرضكرد: بيست و دو هزارسال پيش از خلقت آدم .