خود متكی و مستمد از منبع لايزال غيبی هستند .
در سوره مباركه نمل ، داستان سليمان و ملكه سبا را نقل می‏كند سليمان ،
ملكه سبا را احضار می‏كند و ملكه به حضور سليمان روانه می‏شود سليمان از
حاضران مجلس می‏خواهد كه تخت ملكه را پيش از ورود خودش حاضر نمايند
برخی داوطلب می‏شوند و سليمان به نوع كار آنها راضی نمی‏شوند تا آنكه :
« قال الذی عنده علم من الكتاب انا آتيك به قبل ان يرتد اليك طرفك‏
( 1 ) .
آن كه دانشی از لوح محفوظ نزد او بود گفت : من پيش از آنكه چشم به هم‏
بزنی آن را حاضر می‏كنم ( و حاضر كرد ) .
تعبير قرآن اين است كه آن دانشمند گفت : " من آورنده آن در اين مدت‏
كم هستم " پس حول و قوه را به خود نسبت می‏دهد و بعلاوه می‏گويد آن كه‏
دانشی از لوح محفوظ نزدش بود چنين گفت اشاره به اينكه اين كار خارق‏
العاده را به موجب نوعی دانش كرد و آن دانش از نوع علومی كه در
دفترهای بشری تاكنون ثبت شده نيست ، دانشی است كه با ارتباط و اتصال‏
به لوح محفوظ يعنی با قرب به ذات حق می‏توان بدان رسيد .
و باز قرآن صريحا درباره خود اين پيامبر می‏گويد :
« فسخرنا له الريح تجری بامره رخاء حيث اصاب و الشياطين كل بناء و
غواص و آخرين مقرنين فی الاصفاد ، هذا عطاؤنا »

پاورقی :
. 1 نمل / . 40

85