معصوم می‏باشند ، و به قول خواجه نصيرالدين طوسی ديگران نه معصومی دارند و
نه مدعی عصمت برای كسی هستند ، پس جز ائمه اطهار مصداقی ندارد . اين‏
حجر می‏گويد :
" اين گفته پيغمبر - بر آنها پيشی نگيريد كه تباه شويد ، و از آنها
كوتاهی نكنيد كه تباه شويد ، و به آنان نياموزيد كه از شما داناترند -
دليل است كه هر كه از اهل البيت به مراتب عالی علمی رسيد و برای‏
وظايف دينی شايسته بود ، بر ديگران مقدم است " ( 1 ) .
حافظ ابونعيم از ابن عباس روايت می‏كند كه پيغمبر فرمود :
" هر كه را خوش آيد كه همچون زندگی من بزيد و همچون مرگ من بميرد و
در بهشت جاودانی سكونت كند ، علی را از پس من ولی انتخاب كند ( 2 ) و
ولی او را ولی گيرد و به امامان از پس من كه عترت من‏اند و از گل من‏
آفريده شده‏اند ، اقتدا كند كه آنان فهم و دانش روزی شده‏اند ، و وای بر
آنان كه فضلشان را تكذيب كنند و رحم مرا در موردشان قطع كنند كه شفاعتم‏
آنان را نگيرد " ( 3 ) .
امامت و پيشوايی و مقتدايی دينی ، به طوری كه آنچه پيشوا می‏گويد و هر
طور عمل می‏كند سند و حجت الهی تلقی شود ، نوعی

پاورقی :
. 1 الصواعق المحرقة / ص . 135
. 2 در متن روايت " فليوال عليا » " آمده است و بر طبق معانی‏
مختلف ولاء ، مفهوم اين جمله متفاوت می‏شود .
. 3 حلية الاولياء ، ج / 1 ص . 86

49