ايمانی است و لذا اين دو جمله - « يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر
- بلافاصله به دنبال بيان ولاء ايمانی مسلمانان واقع شده است .
علاقه به سرنوشت اشخاص از علاقه به خود آنها سرچشمه می‏گيرد پدری كه به‏
فرزندان خويش علاقه دارد قهرا نسبت به سرنوشت و رفتار آنان نيز احساس‏
علاقه می‏كند ، اما ممكن است نسبت به فرزندان ديگران در خود احساسی نكند
، چون نسبت به خود آنها علاقه ای ندارد تا به سرنوشتشان نيز علاقه مند
باشد و كار نيكشان در او احساس اثباتی به وجود آورد و كار بدشان احساس‏
نفيی .
امر به معروف در اثر همان احساس اثباتی است و نهی از منكر در اثر
احساس نفيی ، و تا دوستی و محبت نباشد اين احساسها در نهاد انسانی‏
جوشش نمی‏كند .
اگر انسان نسبت به افرادی بی‏علاقه باشد ، در مقابل اعمال و رفتار آنها
بی‏تفاوت است ، اما آنجا كه علاقه مند است ، محبتها و مودتها او را آرام‏
نمی‏گذارند و لذا در آيه شريفه با كيفيت خاصی ، امر به معروف و نهی از
منكر را به مساله ولاء ارتباط داده است و سپس به عنوان ثمرات امر به‏
معروف و نهی از منكر ، دو مطلب را ذكر كرده است :
« يقيمون الصلاش و يؤتون الزكاش ».
نماز را به پا می‏دارند و زكات را می‏دهند .
نماز نمونه ای است از رابطه خلق و خالق ، و زكات نمونه ای است از
حسن روابط مسلمانان با يكديگر كه در اثر تعاطف و تراحم اسلامی از يكديگر
حمايت می‏كنند و به هم تعاون و كمك می‏كنند . و

27