اكرم در ميان امت ، مطابق آنچه از قرآن مجيد استنباط میشود ، بحثیمیكنيم . از قرآن مجيد و هم از سنت و سيره نبوی استنباط میشود كه پيغمبر اكرمدر ميان مسلمين در آن واحد دارای سه شأن بود : اول اينكه امام و پيشوا ومرجع دينی بود و ولايت امامت داشت ، سخنش و عملش سند و حجت بود :« ما اتيكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا »( 1 ) . آنچه را پيغمبر برای شما آورده است بگيريد و از آنچه شما را باز داردبايستيد . دوم اينكه ولايت قضائی داشت ، يعنی حكمش در اختلافات حقوقی ومخاصمات داخلی نافذ بود : « فلا و ربك لا يؤمنون حتی يحكموك فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا فی انفسهمحرجا مما قضيت و يسلموا تسليما »( 2 ) . نه چنين است به پرودگارت سوگند ، ايمانشان واقعی نخواهد بود تا درآنچه در بينشان اختلاف شود ، داورت كنند و سپس در دلهای خويش از آنچهحكم كرده ای ملالی نيابند و بیچون و چرا تسليم شوند . و البته با اينكه در اين مورد مثل مورد قبل استعمال كلمه پاورقی : . 1 حشر / . 7 . 2 نساء / . 65 |