سليمان بن صرد كه در آن زمان زندگی میكرده و از اوضاع و احوال سياسیبخوبی اطلاع داشته است حركت امام حسين ( ع ) را از مدينه بمكه بعنوانيك حركت دفاعی در مقابل تهاجم حكومت يزيد تشخيص داده و اين دليلبسيار روشنی است كه حركت امام در مرحله اول قبل از هر چيز دفاع ومقاومت اجتناب ناپذيری بوده است در مقابل تهاجم حكومت . به هيچ وجه دليل نيست ، بلكه جمله بالا دليل بر تمرد و مخالفت امام باحكومت طاغيه وقت است ، و لازمه مخالفت اين است كه آنها هم متعرضامام میشدند ، و امام از گزند تعرض آنها به مكه رفت . صفحه 190 : در اينجا امام در ضمن جوابی كه بابن عباس داد فرمود : " « يا ابن عباس فما تقول فی قوم اخرجوا ابن بنت رسول الله من وطنهو داره و موضع قراره و مولده و حرم رسوله و مجاورش قبره و مسجده و موضعمهاجرته و تركوه خائفا مرعوبا لا يستقر فی قرار و لا يأوی الی وطن يريدونبذلك قتله و سفك دمه » " . يعنی " ای ابن عباس تو چه میگوئی درباره مردمی كه فرزند دختر پيغمبرخدا را از وطن خود و از حرم رسول خدا ( ص ) و مجاورت قبر و مسجد و محلهجرت او بيرون كردند ، مردمی كه فرزند پيغمبر را بوحشت انداختهاند كهنه قدرت دارد در محلی آرام گيرد و نه میتواند در وطن خود مأوی گزيند ،اينان با اين وضع میخواهند مرا بكشند و خونم را بريزند " . اين سخنان امام بخوبی دلالت میكند كه آنحضرت با وحشت از |