کتابخانه الکترونيکي انهار

يعنی سن علی در اين حدود بود كه اولين آيات قرآن بر پيغمبر اكرم نازل شد
و علی مانند تشنه ای كه به آب زلال برسد آنها را فرا می‏گرفت و تا آخر
عمر پيغمبر در راس كاتبان وحی قرار داشت علی حافظ قرآن بود و هميشه‏
قرآن را تلاوت می‏كرد ، شبها كه به عبادت می‏ايستاد با آيات قرآن خوش‏
بود با اين وضع اگر سبك قرآن قابل تقليد می‏بود ، علی با آن استعداد
بی‏نظير در سخنوری و فصاحت و بلاغت كه بعد از قرآن نظيری برای سخنش‏
نمی‏توان يافت ، می‏بايست تحت تاثير سبك قرآن از سبك قرآن پيروی كند و
خود به خود خطابه هايش به شكل آيات قرآن باشد ، اما می‏بينيم سبك قرآن‏
با سبك علی كاملا متفاوت است .
آنگاه كه علی در ضمن خطابه های غرا و فصيح و بليغش آيه ای از قرآن‏
می‏آورد كاملا متمايز است و ستاره ای را ماند كه در مقابل ستارگان ديگر
درخشش فوق العاده دارد .
قرآن موضوعاتی را كه معمولا زمينه هنرنمايی بشر در سخن سرايی است و
افراد بشر اگر بخواهند هنر سخنوری خويش را بنمايانند آن زمينه ها را
انتخاب می‏كنند و سخن خويش را با پيش كشيدن آنها زيبا می‏سازند ، از فخر
، مدح ، هجو ، مرثيه ، غزل و توصيف زيباييهای طبيعت ، مطرح نكرده و
درباره آنها داد سخن نداده است موضوعاتی كه قرآن طرح كرده همه معنوی‏
است ، توحيد است ، معاد است ، نبوت است ، اخلاق است ، احكام است ،
مواعظ است ، قصص است ، و در عين حال در حد اعلای زيبايی است .
هندسه كلمات در قرآن بی‏نظير است ، نه كسی توانسته يك كلمه قرآن را
پس و پيش كند بدون آنكه به زيباييهای آن لطمه وارد سازد و نه كسی‏
توانسته است مانند آن بسازد . قرآن از اين جهت مانند