هنگام عصر آن روز در ميان جمع سخنرانی كرد و گفت :
" اقوام و ملل پيشين از آن جهت سقوط كردند و منقرض شدند كه در اجرای‏
قانون خدا تبعيض می‏كردند ، هرگاه يكی از اقويا و زبردستان مرتكب جرم‏
می‏شد معاف می‏شد و اگر ضعيف و زيردستی مرتكب می‏شد مجازات می‏گشت سوگند
به خدايی كه جانم در دست اوست ، در اجرای عدل درباره هيچ كس سستی‏
نمی‏كنم ، هر چند از نزديكترين خويشاوندان خودم باشد " ( 1 ) .

عبادت

پاره ای از شب ، گاهی نصف ، گاهی ثلث و گاهی دو ثلث شب را به‏
عبادت می‏پرداخت با اينكه تمام روزش خصوصا در اوقات توقف در مدينه در
تلاش بود ، از وقت عبادتش نمی‏كاست او آرامش كامل خويش را در عبادت‏
و راز و نياز با حق می‏يافت عبادتش به منظور طمع بهشت و يا ترس از
جهنم نبود ، عاشقانه و سپاسگزارانه بود روزی يكی از همسرانش گفت : تو
ديگر چرا آن همه عبادت می‏كنی ؟ تو كه آمرزيده ای ! جواب داد : آيا يك‏
بنده سپاسگزار نباشم ؟
بسيار روزه می‏گرفت . علاوه بر ماه رمضان و قسمتی از شعبان ، يك روز در
ميان روزه می‏گرفت دهه آخر ماه رمضان بسترش بكلی جمع می‏شد و در مسجد
معتكف می‏گشت و يكسره به عبادت می‏پرداخت ، ولی به ديگران می‏گفت :
كافی است در هر ماه سه روز روزه بگيريد می‏گفت : به اندازه طاقت عبادت‏
كنيد ، بيش

پاورقی :
. 1 صحيح مسلم ، ج 5 ، ص . 114

135