ديگران و بيش از ديگران از خدا میترسند ، بيش از ديگران خدا را عبادتمیكنند ، نماز میخوانند ، روزه میگيرند ، جهاد میكنند ، زكات میدهند ،به خلق خدا احسان میكنند ، برای زندگی خود و ديگران تلاش میكنند و درزندگی انگل بر ديگران نمیشوند . تفاوت پيامبران با ديگر مردمان صرفا در مساله وحی و مقدمات و لوازموحی است وحی ، پيامبران را از بشريت خارج نمیسازد ، بلكه آنها را نمونهانسان كامل و الگوی ديگران میسازد ، به همين دليل ، پيشرو و راهبر ديگرانمیشوند . پيامبران صاحب شريعت پيامبران به طور كلی دو دسته اند : يك دسته اقليت اند كه مستقلا به خود آنها يك سلسله قوانين و دستوراتوحی شده است و ماموريت يافته اند آن قوانين را به مردم ابلاغ و مردم رابر اساس آن قوانين و دستورات هدايت نمايند اين پيغمبران در اصطلاح قرآنبه نام " اولی العزم " خوانده میشوند ما دقيقا نمیدانيم كه پيغمبراناولیالعزم چند نفر بوده اند ، خصوصا با توجه به اينكه قرآن كريم تصريحمیكند كه فقط داستان بعضی پيامبران را بازگو كرده است اگر قرآن داستانهمه پيامبران را بازگو كرده بود و لااقل اگر مدعی میشد كه پيغمبران مهمهمه در قرآن بازگو شده اند ، ممكن بود عده پيغمبران اولیالعزم از رویآنچه در قرآن بازگو شده است دانسته شود ولی اينقدر میدانيم كه نوح وابراهيم و موسی و عيسی و خاتم الانبياء ( صلوات الله عليه و عليهم )پيامبران اولیالعزم و صاحب شريعت بوده اند و به هر يك از اينها |