انداختن نيروهای آنها يا به فحشاء و هرزگی افتادن انسانها و يا تباهیجامعه انسانی و انحطاط مجتمع انسانی باشد ، خود دليل قاطعی است بر اينكهاين مدعی در دعوی خودش صادق نيست اقبال لاهوری در اينجا نيز سخن ارزندهای دارد ، میگويد : " راه ديگری برای داوری كردن در ارزش تجربه دينی يك پيغمبر ( حقيقیبودن رسالتش و واقعيت داشتن اتصال درونیاش با خدا ) آزمودن انواعانسانيتی است كه ايجاد كرده و نيز توجه به آن جهان فرهنگ و تمدنی استكه از رسالت وی برخاسته است " ( 1 ) . 6 درگيری و مبارزه درافتادن با شركها ، خرافه ها ، جهالتها ، ساخته های خيالبافانه ،ظلمها و ستمها و ستمگريها يكی ديگر از علائم و نشانه های صداقت پيامبریيك مدعی پيامبری است ، يعنی محال است كه يك نفر پيامبر واقعی ازجانب خدا برگزيده شود و در پيامش چيزی باشد كه بوی شرك بدهد و يا بهكمك ظالم و ستمگر بشتابد و ظلم و بیعدالتی را تاييد نمايد و يا در برابرشركها ، جهالتها ، خرافات و ستمگريها سكوت كند و به ستيزه و مبارزهبرنخيزد . توحيد ، عقل ، عدل از اصول دعوت همه پيامبران است و تنها دعوتافرادی كه در اين مسير دعوت میكنند ، قابل مطالعه و مطالبه دليل و معجزهاست ، يعنی اگر شخصی در پيام خود چيزی بر ضدپاورقی : . 1 " احيای فكر دينی در اسلام " ، ص . 144 |