يك سلسله دستورها و قوانين وحی شده است كه به مردم ابلاغ و مردم را براساس آن قوانين تربيت كنند . دسته دوم پيامبرانی هستند كه از خود شريعت و قوانين نداشته اند ، بلكهمامور تبليغ و ترويج شريعت و قوانين بوده اند كه در آن زمان وجود داشتهاست اكثريت پيامبران از اين گروه میباشند ، مثلا هود و صالح و لوط واسحاق و اسماعيل و يعقوب و يوسف و يوشع و شعيب و هارون و زكريا و يحيیاز اين دسته اند |