به هر حال اصحاب را جمع كرد ، و خطبهای خواند كه بسيار بسيار غرا وعالی است . اين خطبه عطف به حادثهای بود كه در عصر همان روز پيش آمدهبود . شنيدهايد كه در عصر تاسوعا تكليف يكسره شد و فقط مهلتی داده شد برایفردا ، تكليف قطعی بود ، بعد از قطعی شدن تكليف ابا عبدالله اصحاب راجمع كردند ، راوی امام زين العابدين عليه السلام است كه خودشان آنجابودهاند ، ميفرمايد : آن خيمهای كه امام عليه السلام اصحاب خود را در آنخيمه جمع كرد مجاور خيمهای بود كه من در آنجا بستری بودم ، پدرم وقتیاصحابش را جمع كرد ، خدا را ثنا گفت : " « اثنی علی الله احسن الثناءو احمد علی السراء و الضراء اللهم انی احمدك علی ان اكرمتنا بالنبوش - وعلمتنا القرآن و فقهتنا فی الدين » " : من خدا را ثنا میگويم ، عالیترينثناها ، هميشه سپاسگزار بوده و هستم ، در هر شرايطی ، قرار بگيرم .آنكه در طريق حق و حقيقت گام برمیدارد ، در هر شرايطی قرار بگيرد ،برای او خير است . مرد حق در هر شرايطی ، وظيفه خاص خويش را میشناسد وبا انجام وظيفه و مسئوليت هيچ پيش آمدی شر نيست . در طريقت پيش سالك هر چه آيد خير او است در صراط المستقيم ای دلكسی گمراه نيست |