حديث نبوی نقل كرديم ، هر عمل نيكی در نردبان تكامل ، بالاتر هم دارد جز شهادت . و از طرف ديگر انتقال به جهان ديگر است كه امری محبوب و مطلوب و مورد آرزوی اولياء الله است . اينست كه میبينيم مثلا علی عليه السلام آنگاه كه میبيند مرگش به صورت شهادت نصيبش شده از خوشحالی در پوست نمیگنجد . علی عليه السلام در فاصله ضربت خوردن تا وفات ، جملههای زيادی دارد كه در كتب و از آن جمله در نهج البلاغه مسطور است . يكی از آن جملهها در همين زمينه است : « و الله ما فجانی من الموت وارد كرهته و لا طالع انكرته و ما كنت الا كقارب ورد و طالب وجد » . يعنی به خدا قسم هيچ امر مكروه و خلاف انتظاری برای من رخ نداده است . همان رخ داده كه میخواستم ، به آرزوی خود كه شهادت است رسيدم . مثل من مثل كسی است كه شب تاريك در جستجوی آب در صحرائی میگردد و ناگاه چاه آبی و يا سرچشمهای پيدا میكند . مثل من مثل جويندهای است كه به مطلوب خود نائل شده باشد . حافظ به همين جملهها نظر دارد آنجا كه میگويد :
|
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir