پيدا شده باشند . من امشب به يكی دو مطلب اشاره می‏كنم كه اينها مربوط
به قرون اول اسلامی است ، گواينكه در قرن ما هم ريشه های جديدی پيدا كرده‏
است .
از جمله آسيبهای قرون اوليه اسلامی خوار شمردن تأثير عمل در سعادت‏
انسان است به عبارت ديگر رجوع از طرز تفكر واقع بينانه به خيالبافانه‏
انسان اگر به قرآن كه سند و مرجع اول ماست مراجعه كند و بعد از قرآن اگر
به سنت قطعی نبوی و هم چنين سنن قطعی‏ای كه از ناحيه ائمه اطهار رسيده‏
است ( مثل رواياتی كه از ناحيه آنها رسيده است ) مراجعه كند كاملا به‏
اين اصل پی می‏برد كه اسلام دين عمل است .

عمل ، تكيه گاه تعليم و تربيت اسلامی

تكيه گاه تعليم و تربيت اسلامی عمل است اسلام بشر را متوجه اين نكته‏
می‏كند كه هر چه هست عمل است سرنوشت انسان را عمل او تشكيل می‏دهد اين‏
يك طرز تفكر واقع بينانه و منطقی و منطبق با ناموس خلقت است قرآن‏
كريم راجع به عمل چقدر صحبت كرده باشد خوبست ؟ و چقدر تعبيرات رسا و
زيبايی در اين زمينه دارد مثلا « و ان ليس لللانسان الا ما سعی »( 1 ) ،
برای بشر جز آنچه كه كوشش كرده است نيست يعنی سعادت بشر در گرو عمل‏
اوست « فمن يعمل مثقال ذرش خيرا يره و من يعمل مثقال ذرش شرا يره »( 2
) .
هر كسی به اندازه وزن يك ذره اگر كار خير بكند ، آن كار خير

پاورقی :
1 - سوره نجم ، آيه . 39
2 - سوره زلزله ، آيه 8 - . 7

95