مذهب شيعه از مسلمات شمرده میشود . اكنون به تحليل اصل مطلب بپردازم . اول بايد مساله مرگ و شهادت را از جنبه فردی بررسی كنيم . آيا مرگ فی حد ذاته برای فرد ، امری مطلوب است ؟ موفقيت است ؟ آيا ديگران بايد مرگ او را برايش موفقيت به شمار آورند و نوعی قهرمانی به حساب آورند ؟ میدانيم كه مكتبهائی در جهان بودهاند - شايد همين الان هم باشند - كه رابطه انسان را با جهان و به تعبير ديگر رابطه روح را با بدن ، از نوع رابطه زندانی با زندان ، و رابطه آدم در چاه افتاده با چاه ، و رابطه مرغ با قفس میدانستهاند . قهرا از نظر اين مكتبها ، مردن خلاصی و آزادی است ، خودكشی مجاز است . میگويند " مانی " مدعی معروف پيغمبری چنين نظريهای داشت . طبق اين نظريه ، ارزش مرگ ، ارزش مثبت است ، مرگ برای هر كس بايد امر مطلوبی باشد ، مرگ هيچكس تأسف ندارد ، آزادی از زندان و بيرون آمدن از چاه و شكسته شدن قفس تأسف ندارد ، شادی دارد . نظريه ديگر اينست كه مرگ ، عدم و نيستی است ، فنای كامل است ، " نابودی " است . بر عكس ، زندگی ، وجود و هستی است ، " بود " است . بديهی و بلكه غريزی است كه هستی بر نيستی ، بود بر نبود ، ترجيح دارد . زندگی هر چه باشد و به هر |