دنيا برای اينكه انسان فراغت پيدا كند برای كارهای آخرت . كتاب المنجد ( 1 ) در لغت عربی و به سبك ديكسيونرهای فرنگی استالبته قبل از اين ، كتابی نزديك به همين سبك نوشته شده بود بنام اقربالموارد كه المنجد بيشتر از آن اقتباس كرده است المنجد زهد را بهمينمفهومی كه عرض كردم معنی كرده است كه درست مفهوم مسيحی است در المنجدزهد اينگونه معنی شده است : زهد : ای ترك الدنيا للتخلی للعبادش ، يعنیكار دنيا را رها كرد برای اينكه برای عبادت فراغت پيدا كند روی اينحساب اساسا كار دنيا و آخرت از هم جداست و دو حساب دارد ، كارهائیمربوط و متعلق به زندگی دنياست اينها مال دنياست و ذره ای به درد آخرتانسان نمیخورد بلكه شايد صدمه هم بزند و كارهای ديگری مال آخرت است كهاسم آنها عبادت است و آنها بدرد كار دنيا نمیخورد و احيانا صدمه هممیزند . پس زهد يعنی رها كردن كارهای دنيا برای رسيدن به آن دسته از كارها كهاسمش را میگذاريم كار آخرت آن وقت برای اينكه ما بتوانيم زاهد باشيم ،راهی بجز جدا كردن خود از اجتماع نداريم ، راهش عزلت و انزوا ورهبانيت و غارنشينی و ديرنشينی و صومعه نشينی است نتيجه اش همانرهبانيتی است كه میدانيم در دنيای مسيحيت چقدر رايج بوده است .آيا اسلام چنين مفهوم و تصوری را برای زهد میپذيرد ؟ نه ، پاورقی : 1 - المنجد كتاب لغت است به زبان عربی كه به وسيله يكی از پدرانروحانی مسيحی لبنان كه از آباء يسوعی و عرب است ، نوشته شده است . |
