بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب گفتارامیرالمؤمنین‏علی‏علیه‏السلام,   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     001 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     002 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     003 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     004 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     005 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     006 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     007 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     008 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     009 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     010 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     011 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     012 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     013 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     014 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     015 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     016 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     017 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     018 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     019 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     020 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     021 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     022 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     023 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     024 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     025 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     026 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     027 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     028 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     029 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     030 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     031 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     032 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     033 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     034 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     035 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     036 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     037 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     038 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     039 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     040 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     041 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     042 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     043 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     044 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     045 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     046 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     047 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     048 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     049 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     050 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     051 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     052 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     053 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     054 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     055 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     056 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     057 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     058 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     059 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     060 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     061 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     062 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     063 - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
     fehrest - گفتاراميرالمؤمنين‏على‏عليه‏السلام
 

 

 
 

150-  بهترينبرادرانت كسى است كه تو را در طاعت خدا سختى كند (يعنى تو را شبيه اجبار وادار براطاعت كند).

151-  بهترينبرادرانت كسى است كه با تو مساوات برقرار سازد و مواسات كند، و از او بهتر كسى استكه تو را كفايت نمايد (يعنى هر چه نياز دارى بر آورد) و چون به تو محتاج گرددمعافت دارد (يعنى از تو چيزى نخواهد مبادا قدرت نداشته باشى از او شرم نمائى).

152-  بهترينبرادران كسى است كه بر برادران خود مستقصى و به نهايت رساننده نباشد (يعنى سختگيرى در رعايت حقوق خويش ننمايد و كم توقع باشد).

153-  بهترينبرادران تو كسى است كه تو را در حقّ (و اجراء آن) بسيار به خشم آورد.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 52

154-  الصّديقأفضل الذّخرين 1669.

155-  الصّديقأفضل العدّتين 1691.

156-  الصّديقأفضل عدّة و أبقى مودّة 1726.

157-  الصّديقإنسان هو أنت إلّا أنّه غيرك 1856.

158-  الصّديقالصّدوق من نصحك في عيبك و حفظك في غيبك و آثرك على نفسه 1904.

159-  الحازم منتخيّر لخلّته فإنّ المرء يوزن بخليله 2026.

160-  الأصدقاءنفس واحدة في جسوم متفرّقة 2059.

161-  الصّديقمن كان ناهيا عن الظّلم و العدوان معينا على البرّ و الإحسان 2078. 154-  دوستافزونترين دو ذخيره است.

155-  دوستبالاترين دو عدّه است (يعنى چيزى كه انسان براى خود مهيا كرده كه در وقت نياز بكاربرد).

156-  دوستبرترين عدّه (چيزى كه مهيا كند براى خود در وقت حاجت) و پاينده‏تر است از جهتدوستى.

157-  دوستانسانى است كه او توئى جز اين كه او غيرتست.

158-  دوستراستگو كسى است كه در عيبت تو را نصيحت كند و تو را در غيبتت حفظ نموده و بر نفسخويش برگزيند.

159-  دور انديشكسى است كه براى دوستى خود برگزيند و انتخاب كند زيرا مرد به دوستش سنجيده مى‏شود.

160-  دوستان يكروحند در بدنهاى متفرّق.

161-  دوست كسىاست كه آدمى را منع كننده باشد از ستم و دشمنى يارى كننده باشد بر نيكوئى و بخشش.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 53

162-  اصحب منلا تراه إلّا و كأنّه لا غناء به عنك، و إن أسأت إليه أحسن إليك و كأنّه المسي‏ء2397.

163-  من لا(أخا) إخاء له لا خير فيه 8087.

164-  من جانبالإخوان على كلّ ذنب قلّ أصد قاؤه 8166.

165-  من استفسدصديقه نقص من عدده 8231.

166-  من صحبالأشرار لم يسلم 8242.

167-  من اهتمّبك فهو صديقك 8263.

168-  من أحسنالمصاحبة كثر أصحابه 8341.

169-  من جالسالجهّال فليستعدّ للقيل و القال 8505. 162-  با كسى يار شو كه تو او را نمى‏بينىمگر چنين كه گويا او را بى‏نيازى از تو نبوده، و اگر به سوى او بدى كردى به تواحسان نمايد، و گويا او گنهكار است.

163-  هر كهبراى او برادرى نيست يا برادرى نباشد خيرى در او نخواهد بود (چون داراى اخلاقاسلامى نمى‏باشد).

164-  هر كه ازبرادران خود براى هر گناهى دورى نمايد دوستانش كم خواهد شد.

165-  هر كهدوست خود را (با گفتار و رفتار خود) فاسد نمايد از عدد خود كم كند.

166-  هر كه بابدان مصاحبت و رفاقت كند سالم نخواهد ماند.

167-  هر كه درباره تو اهتمام ورزد (و بى‏تفاوت نباشد) او دوست تست.

168-  هر كهمصاحبت و رفاقت او نيكو باشد يارانش بسيار گردد.

169-  هر كه بانادانها مجالست و همنشينى كند پس بايد آماده قيل و قال و سخنان پوچ و بى‏ارزشگردد.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 54

170-  من لميتعاهد موادده فقد ضيّع الصّديق 8550.

171-  من استقصىعلى صديقه انقطعت مودّته 8582.

172-  من استخفّبمواليه استثقل وطأة معاديه 8676.

173-  علىالتّواخي في اللّه تخلص المحبّة 6191.

174-  عند نزولالشّدائد يجرّب حفاظ الإخوان 6205.

175-  عند زوالالقدرة يتبيّن الصّديق من العدوّ 6214.

176-  عجبت لمنيرغب في التّكثّر من الأصحاب كيف لا يصحب العلماء الألبّاء الأتقياء الّذين يغنمفضائلهم و تهديه علومهم و تزيّنه صحبتهم 6277. 170-  هر كه دوست دارنده خود راتفقد (و جستجوى حالش را) ننمايد در حقيقت دوست را ضايع نموده است.

171-  هر كه بردوست خود خرده‏گيرى كند دوستيش بريده شود.

172-  هر كهدوستانش را سبك شمارد لگد مال و پايمال كردن دشمنان خود را سنگين و گران گرداند(يعنى نتواند دشمن را پايمال كند و آن را دشوار داند چون بى يار است).

173-  با برادرىدر راه خدا دوستى خالص خواهد ماند.

174-  در نزدفرود آمدن سختى‏ها نگاهدارى برادران آزمايش مى‏گردد (يعنى ثابت بودن برادرى و سستىو ادامه دوستى در روز تنگ معلوم مى‏گردد).

175-  در هنگامزوال قدرت دوست از دشمن تشخيص داده مى‏شود.

176-  عجب دارماز كسى كه در بسيارى ياران و مصاحبان رغبت دارد چگونه با علماء عاقل با تقوا كسانىكه از فضائل آنها سود مى‏برد و علومشان او را رهبرى مى‏كند و صحبت و همراهى آنهااو را زينت مى‏بخشد مصاحبت و رفاقت نمى‏نمايد.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 55

177-  في كلّصحبة اختيار 6462.

178-  فيالشّدّة يختبر الصّديق 6472.

179-  في الضّيقيتبيّن حسن مواساة الرّفيق 6473.

180-  في حسنالمصاحبة يرغب الرّفاق 6514.

181-  إيّاك أنتغفل عن حقّ أخيك، اتّكالا على واجب حقّك عليه، فإنّ لأخيك عليك من الحقّ مثلالّذي لك عليه 2686.

182-  إيّاك أنتهمل حقّ أخيك اتّكالا على ما بينك و بينه فليس لك بأخ من أضعت حقّه 2688.

183-  أفضلالعدد ثقات الإخوان 3024. 177-  در هر صحبت و رفاقتى برگزيدنى است (كه بايد آدمىخوب آن را برگزيند) و يا آزمايشى است كه تا خوبى و بدى و امانت و خيانت او ظاهرگردد.

178-  در سختىدوست آزمايش مى‏شود (و گرنه همه در وسعت اظهار دوستى خواهند كرد).

179-  در تنگىنيكوئى مواسات (بخشش و عطا چه در حال احتياج خود يا عدم احتياج) رفيق ظاهر مى‏شود.

180-  در نيكوئىمصاحبت و رفاقت رفيقان رغبت مى‏نمايند.

181-  بر تو بادبه دورى از اين كه از حق برادرت غافل شوى از جهت اعتماد بر وجوب حق تو بر او (يعنىبه اين جهت كه تو بر او حقى دارى) زيرا حق برادرت بر تو مثل حق تست.

182-  بر تو بادبه دورى از اين كه مهمل گذاشته و واگذارى حق برادرت را به سبب اعتماد بر آنچه ميانتو و اوست، پس برادر تو نيست كسى كه حق او را ضايع كنى.

183-  افزونترينآماده شده‏ها (براى روز تنگى و نياز) برادرانى است كه اعتماد

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 56

184-  أفضلالعدد أخ و فيّ و شقيق زكيّ 3161.

185-  أصدقالإخوان مودّة أفضلهم لإخوانه في السّرّاء و الضّرّاء مواساة 3238.

186-  أبعدالنّاس سفرا من كان سفره في ابتغاء أخ صالح 3288.

187-  إنّ أخاكحقّا من غفر زلّتك، و سدّ خلّتك و قبل عذرك، و ستر عورتك، و نفى و جلك، و حقّقأملك 3645.

188-  لا تصحبمن فاته العقل، و لا تصطنع من خانه الأصل، فإنّ من لا عقل له يضرّك من حيث يرىأنّه ينفعك، و من لا أصل له يسي‏ء إلى من يحسن إليه 10383. بر ايشان باشد.

184-  افزونترينذخيره و نيرو برادر وفادار، و دوست پاكيزه است.

185-  راست‏ترينبرادران از جهت دوستى افزونترين آنهاست براى برادرانش در شادى و سختى بحسب مواسات.

186-  دورترينمردم بحسب سفر كسى است كه سفر او در طلب نمودن برادر شايسته باشد.

187-  براستى كهبرادر بحقّ تو كسى است كه لغزش تو را بخشيده، و حاجتت را سدّ كرده (يعنى تو رامحتاج نگذارد) و عذر تو را پذيرفته، و عورت و پنهانى تو را پوشانده، و ترست رازائل كرده، و اميد تو را ثابت دارد (يعنى هر چه به او اميدوار باشى بجا آورد).

188-  رفاقت ومصاحبت مكن با كسى كه فوت شده او را عقل (و عقلى براى او تصور نشود) و به كسى كهاو را اصل (شريف و نژاد خوب) خيانت كرده احسان مكن زيرا كسى كه عقلى براى او نيستبه تو زيان خواهد رسانيد از جائى كه گمان مى‏كند به تو نفع مى‏رساند و هر كه اصلىبراى او نيست به سوى كسى كه احسان‏

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 57

189-  تصحب إلّاعاقلا تقيّا، و لا تعاشر إلّا عالما زكيّا، و لا تودع سرّك إلّا مؤمنا وفيّا10395.

190-  لا تصحبمن يحفظ مساويك، و ينسى فضائلك و معاليك 10419.

191-  لا تحلومصاحبة غير أريب 10598.

192-  لا يصحبالأبرار إلّا نظراؤهم 10604.

193-  لا يأمنمجالسوا الأشرار غوائل البلاء 10823.

194-  الإخوانجلاء الهموم و الأحزان 2119.

195-  أطع أخاكو إن عصاك، و صله و إن جفاك 2267.

196-  اصحب أخاالتّقى و الدّين تسلم، و استرشده تغنم 2334. به سوى او مى‏نمايد بدى مى‏كند.

189-  مصاحبتمكن مگر با عاقل پرهيزكار و آميزش مكن مگر با عالم پاكيزه و سرت را مسپار مگر بهمؤمن وفا كننده.

190-  رفاقت ومصاحبت مكن با كسى كه بديهاى تو را حفظ كرده و بخاطر نگاه مى‏دارد، و فضائل ومناقب تو را فراموش مى‏نمايد.

191-  شيريننيست مصاحبت غير عاقل (چون رفتارش غير انسانى است).

192-  مصاحبتنمى‏كنند نيكو كاران مگر به نظائر خود، و يا با نيكو كاران مصاحبت نخواهند نمودمگر نظائر آنها.

193-  همنشينانبدان ايمن نخواهند بود از مصيبت‏هاى بلاء.

194-  برادرانپردازگر غمها و اندوههايند.

195-  برادر خودرا اطاعت نما گر چه او تو را نافرمانى كند، و به او به پيوند گر چه او جفا نمايد واز تو ببرد.

196-  با برادرپرهيز كار يا خويشتن‏دار و ديندار خود رفاقت كن تا سالم‏

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 58

197-  أحبب فياللّه من يجاهدك على صلاح دين، و يكسيك (يكسبك) حسن يقين 2358.

198-  ارفقبإخوانك، و اكفهم غرب لسانك، و أجر عليهم سيب إحسانك 2381.

199-  ابذللصديقك نصحك، و لمعارفك معونتك، و لكافّة النّاس بشرك 2466.

200-  احذرمصاحبة كلّ من يقبل رأيه، و ينكر عمله، فإنّ الصّاحب معتبر بصاحبه 2598.

201-  احذرمجالسة قرين السّوء فإنّه يهلك مقارنه، و يردي مصاحبه 2599.

202-  لا تؤثردنيّا على شريف 10160. باشى، و از او راه درست را طلب نما تا غنيمت برى.

197-  در راهخدا دوست دار كسى را كه بر سر امرى كه صلاح تو در آن باشد با تو مى‏جنگد، و به تونيكوئى يقين را بپوشاند يا فراهم آورد.

198-  بابرادران خود نرمى كن، و از آنان تندى زبانت را نگاهدار، و بر آنها بخشش احسان خودرا روان ساز.

199-  از براىدوست خود صاف بودن يا نصيحت و پند دادن، و براى آشنايان خود يارى و امداد، و براىتوده مردم گشاده روئى خود را بكار بر و عطا نما.

200-  از رفاقتكسى كه رأى او پذيرفته، و عملش ناخوش آيند است دورى نما، زيرا كه رفيق برفيقشمعتبر مى‏شود.

201-  از همنشينى و رفاقت هم نشين بد دورى كن، زيرا كه همنشين خود را به هلاكت انداخته، وهمراه خويش را پست مرتبه يا به نابودى خواهد كشانيد.

202-  پستى رابر شريفى مگزين (بلكه در مصاحبت پيوسته برتر و بلند مرتبه‏

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 59

203-  لا تصحبنّمن لا عقل له 10165.

204-  لا تصحبالمائق فيزيّن لك فعله، و يودّ أنّك مثله 10308.

205-  لا تصحبنّأبناء الدّنيا فإنّك إن أقللت استثقلوك و إن أكثرت حسدوك 10122.

206-  لا تكثرنّصحبة اللّئيم، فإنّه إن صحبتك نعمة حسدك، و إن طرقتك نائبة قذفك 10341.

207-  لاتستكثرنّ من إخوان الدّنيا، فإنّك إن عجزت عنهم تحوّلوا أعداء، و إنّ مثلهم كمثلالنّار كثيرها يحرق و قليلها ينفع 10381.

208-  كنبالوحدة آنس منك بقرناء السّوء 7152. تر را اختيار نما).

203-  با كسى كهعقلى براى او نيست مصاحبت مكن.

204-  با احمقمصاحبت مكن پس كار خود را براى تو زينت بخشيده و دوست دارد كه تو هم مانند اوباشى.

205-  با پسراندنيا مصاحبت مكن زيرا كه اگر بى‏چيز باشى تو را كم شمارند و اگر مال بسيار داشتهباشى به تو حسد برند.

206-  با لئيممصاحبت بسيار مكن زيرا اگر نعمتى تو را همراه گردد بر تو رشك برد و اگر مصيبتى برتو وارد شود تو را دشنام دهد و يا ترك مصاحبت كند.

207-  هرگز(براى رفاقت و دوستى) از برادران دنيا بسيار مگير زيرا كه تو اگر از آنها ناتوانگردى (كه نتوانى به آنها خدمت كنى) دشمنان تو گردند و براستى كه مثل آنان مانندآتش است بسيار آن مى‏سوزاند و اندك آن سود رساند (چون على أى حال بشر اجتماعى است،ناچار خواهد بود كه با كمى بسازد و از آنان كمك خواهد).

208-  به تنهائىمأنوس تر باش تا به همراهان بد.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 60

209-  كن بعدوّكالعاقل أوثق منك بصديقك الجاهل 7178.

210-  كلّماطالت الصّحبة تأكّدت الحرمة 7206.

211-  لكلّ شي‏ءآفة و آفة الخير (الخيّر) قرين السّوء 7303.

212-  لكلّ شي‏ءنكد و نكد العمر مقارنة العدوّ 7304.

213-  ليس منخالط الأشرار بذي معقول 7513.

214-  ليس شي‏ءأدعى لخير و أنجى من شرّ من صحبة الأخيار 7518.

215-  من صاحبالعقلاء وقّر 7876.

216-  احذرمصاحبة الفسّاق و الفجّار و المجاهرين بمعاصى 209-  به دشمن عاقلت اعتماد كننده‏ترباش تا به دوست كم عقل يا نادانت (چون ضرر دشمن عاقل كمتر از ضرر دوست نادان و ياكم عقل است).

210-  هر اندازهمصاحبت (و همراهى دوست) به درازائى كشد حرمت (مصاحبت) محكم‏تر (و زيادتر) گردد.

211-  براى هرچيزى آفتى است و آفت خوبى (يا آفت صاحب خير) همنشين بد است.

212-  براى هرچيزى سختى و دشواريست، و سختى و دشوارى عمر همنشينى با دشمن است.

213-  كسى كه بابدان آميزش نمايد از صاحبان معقول نيست (يعنى از كسانى نيست كه عقلش را در آن بكاربرده باشد).

214-  چيزىخواننده‏تر بسوى خير (خوبى) و رستگارى بخشنده‏تر از بدى، از همنشينى با نيكان نيست.

215-  هر كه باخردمندان مصاحبت و رفاقت نمايد توقير و احترام شود.

216-  از رفاقتو همنشينى با فسّاق و فجّار و آشكار كننده‏هاى معاصى خدا

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 61

اللّه 2601.

217-  احذر مجالسةالجاهل، كما تأمن من مصاحبة العاقل 2606.

218-  إيّاك ومصاحبة الفسّاق، فإنّ الشّرّ بالشّرّ يلحق 2640.

219-  إيّاك أنتخدع عن صديقك، أو تغلب عن عدوّك 2644.

220-  إيّاك ومصادقة الأحمق، فإنّه يريد أن ينفعك فيضرّك 2645.

221-  إيّاك ومصادقة البخيل، فإنّه يقعد عنك (بك) أحوج ما تكون إليه 2646.

222-  إيّاك ومصاحبة الأشرار، فإنّهم يمنّون عليك بالسّلامة منهم 3648. دورى نما.

217-  ازهمنشينى غير عاقل دورى نما، چنانكه از هم نشينى و رفاقت عاقل ايمن خواهى بود.

218-  بر تو بادبدورى از همنشينى فاسقها زيرا كه بد به بد مى‏پيوندد.

219-  بر تو بادبه دورى از اين كه از جانب دوست خود فريب خورده، و از سوى دشمنت مغلوب شوى (يعنىبايد حواس خود را جمع كرد، و بگونه‏اى سلوك نمود كه نه از دوست فريب خورده، و نهدشمن آدمى را مغلوب سازد).

220-  بر تو بادبه دورى از دوستى با احمق و كم عقل، زيرا كه او مى‏خواهد به تو نفع برساند، به توزيان مى‏رساند.

221-  بر تو بادبه دورى از دوستى كردن با بخيل، چون كه او تو را مى‏نشاند، (و يا مى‏نشيند به عوضيارى)، و قيام نمى‏كند وقتى كه محتاج‏ترين اوقات باشى بسوى او، (يعنى در آن وقتترك دوستى كند كه مبادا به كمك تو برخيزد).

222-  بر تو بادبه دورى از همراهى با بدان، زيرا كه آنها به سبب سالم ماندن بر تو منّت مى‏گذارند.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 62

223-  أخوكمواسيك في الشّدّة 420.

224-  إن اردتقطيعة أخيك فاستبق له من نفسك بقيّة يرجع إليها إن بدا له ذلك يوما ما 3720.

225-  قدّمالاختبار و أجد الاستظهار في اختيار الإخوان و إلّا ألجأك الاضطرار إلى مقارنةالأشرار 6811.

226-  كفىبالصّحبة اختبارا 7034.

227-  إن استنمتإلى و دودك فأحرز له من أمرك و استبق له من سرّك ما لعلّك أن تندم عليه وقتا ما3721. 223-  برادر تو كسى است كه تو را در سختى مواسات كند (و تو را در آنچه داردشريك گرداند، چنانكه سعدى گويد:

دوست آن باشد كه گيرد دست دوست           

در پريشان حالى و درماندگى‏

دوست مشمار آنكه در نعمت زند

لاف يارى و برادر خواندگى)

224-  اگر بريدناز برادر خود را خواهى (و مايل باشى با او قطع رابطه كنى بالكلّ مبر) براى او ازطرف خود باقيمانده‏اى بگذار كه اگر براى او يك روزى بدا حاصل شد كه به آن برگرددامكان پذير باشد.

225-  در گزينشبرادران آزمايش را مقدم دار و نيكو احتياط نما و گرنه اضطرار و ناچارى تو را بههمراهى بدان مجبور سازد.

226-  براىآزمايش مردم كفايت ميكند صحبت و رفاقت (كه بالاترين امتحان است).

227-  اگر بهدوست خود آرام و اطمينان پيدا كردى، پس براى او از امر خود نگه دار، و از براى اواز سرّت باقى بگذار، بسا باشد بر آن يك وقتى پشيمان شوى، (يعنى نبايد به دوست هرپنهانى و سرّى را گفت، و او را همراز خود دانست، چون‏

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 63

228-  إذا تأكّدالإخاء سمج الثّناء 4005.

229-  إذا آخيتفأكرم حقّ الإخاء 4006.

230-  إذا وثقتبمودّة أخيك فلا تبال متى لقيته و لقيك 4087.

231-  من اتّخذأخا بعد حسن الاختبار دامت صحبته و تأكّدت مودّته 8921.

232-  من لميقدّم في اتّخاذ الإخوان الاعتبار دفعه الاغترار إلى صحبة الفجّار 8922.

233-  من اتّخذأخا من غير اختبار ألجأه الاضطرار إلى مرافقة الأشرار 8923. اعتبارى به دوستى‏هانخواهد بود.

228-  هر گاهبرادرى محكم گردد ستايش زشت خواهد گرديد، چون مدح و ثنا از بيگانگى حكايت كند.

229-  چونبرادرى كنى پس حق برادرى را گرامى دار.

230-  هر گاهبدوستى برادر خود اعتماد پيدا نمودى و برادريتان محكم گرديد پس باك مدار هرگاه اورا ملاقات كردى و او تو را ملاقات نمود، (يعنى مقيد نباش در برخورد، چه با دلگرمىباشد يا دل سردى دير ملاقات شود يا زود در وقت مناسب يا غير آن، اصل اعتماد واقعىو دوستى حقيقى است).

231-  هر كه بعداز آزمايش نيكو برادرى را فرا گيرد رفاقت و همراهى او پاينده بوده و دوستيش محكمخواهد شد.

232-  هر كه درفرا گرفتن برادران اعتبار (و آزمايش را) جلو نيندازد، فريب و مغرورى او را بر فاقتفاسق‏ها بيندازد.

233-  هر كهبرادرى را بدون آزمايش فرا گيرد، اضطرار او را برفاقت بدان مجبور سازد.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 64

234-  الإخوانفي اللّه تعالى تدوم مودّتهم لدوام سببها 1795.

235-  إخوانالصّدق زينة في السّرّاء و عدّة في الضّرّاء 1805.

236-  الأخالمكتسب في اللّه أقرب الأقرباء و أحمّ من الأمّهات و الآباء 1845.

237-  أخوك فياللّه من هداك إلى رشاد، و نهاك عن فساد، و أعانك إلى إصلاح معاد 1918.

238-  أخوكالصّديق من وقاك بنفسه، و آثرك على ماله و ولده، و عرسه 3014.

239-  قليل منالإخوان من ينصف 6738.

240-  قرينالسّوء شرّ قرين و داء اللّؤم داء دفين 6785.

241-  قارن أهلالخير تكن منهم، و باين أهل الشّرّ تبن عنهم 6805. 234-  برادران در راه خداى بلندمرتبه دوستى آنها هميشگى است به سبب دوام سبب آن.

235-  برادرانراستى زينت و آرايشى‏اند در شادى و توشه‏اند در سختى.

236-  برادرى كهدر راه خدا بدست آمده نزديك‏ترين خويشان و خويش‏تر از مادران و پدران است.

237-  برادر تودر راه خدا كسى است كه تو را براه راست هدايت كرده و از فساد نهى نمايد و تو را براصلاح روز قيامت يارى كند.

238-  برادردوست تو كسى است كه بجهت حفظ تو خود را در معرض هلاكت انداخته، و تو را بر مال وفرزند و زن خود مقدم دارد.

239-  اندكىهستند از برادران كسى كه انصاف بكار برد.

240-  همنشين بدبدترين همنشين است و درد دنائت و ناكسى دردى است نهانى.

241-  با اهلخير همراه باش تا از آنان باشى و از اهل شرّ جدا شو تا از آنها

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 65

242-  قدّمالاختبار في اتّخاذ الإخوان، فإنّ الاختبار معيار يفرق بين الأخيار و الأشرار6810.

243-  من رفقبمصاحبه وافقه، و من أعنف به أخرجه و فارقه 8929.

244-  من لم يرضمن صديقه إلّا بإيثاره على نفسه دام سخطه 8976.

245-  من كانتصحبته في اللّه كانت صحبته كريمة و مودّته مستقيمة 8977.

246-  من لم تكنمودّته في اللّه فاحذره، فإنّ مودّته لئيمة و صحبته مشومة 8978.

247-  من لميصحبك معينا على نفسك فصحبته و بال عليك إن علمت 9041. جدا شوى.

242-  در فراگرفتن برادران (و دوستان) آزمايش را مقدّم داريد زيرا كه آزمايش معيار (و سنگ محكىاست كه) ميان خوبان و بدان جدائى مى‏افكند.

243-  هر كه بارفيق و مصاحب خود نرمى نمايد با او موافقت خواهد نمود و هر كه با او درشتى نمايد(از رفاقت خود) او را بيرون نموده و از او جدا شود.

244-  هر كه ازدوست خود خوشنود نگردد مگر بمقدم داشتن دوست او را بر نفس خود (يعنى با وجود نيازاو را بر خود مقدم دارد) خشمش دائم خواهد بود (چون چنين اعمالى رنج آور است بعلاوهچنين دوستانى هم بسيار كم خواهند بود).

245-  هر كهرفاقت و آميزش او در راه خدا باشد مصاحبت او گرامى، و دوستيش مستقيم و راست خواهدبود.

246-  هر كهدوستى او در راه خدا نباشد پس از او بر حذر باش زيرا كه دوستيش پست و رفاقت او شومخواهد بود.

247-  هر كه تورا بر يارى نفست مصاحبت و همراهى نكند پس همراهى و

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 66

248-  من لميحتمل زلل الصّديق مات وحيدا 9079.

249-  من طلبصديق صدق وفيّا طلب ما لا يوجد 9085.

250-  من دنتهمّته فلا تصحبه 9086.

251-  من لمتنفعك صداقته ضرّتك عداوته 9148.

252-  من لمينصحك في صداقته فلا تعذّره 9151.

253-  من شرائطالإيمان حسن مصاحبة الإخوان 9282.

254-  من عدمالعقل مصاحبة ذوي الجهل 9299.

255-  لاتتّخذنّ عدوّ صديقك صديقا فتعادي صديقك 10342.

256-  لا عيشلمن فارق أحبّته 10661. رفاقت او بر تو و بال است اگر بدانى.

248-  هر كهمتحمل لغزشهاى دوست نگردد تنها بميرد (چون همه او را تنها گذارند).

249-  هر كهدوست راست با وفائى را طلب نمايد چيزى را طلب نمايد كه يافت نمى‏شود.

250-  هر كه همتاو پست و دنى باشد با او مصاحبت مكن.

251-  هر كهصداقت و دوستى او بتو سودى نرساند دشمنيش به تو ضرر خواهد رسانيد.

252-  هر كه دردوستيش با تو ناصاف باشد عذر او را نپذير.

253-  از شرائطو كمال ايمان نيكوئى مصاحبت با برادران است.

254-  از نبودعقل رفاقت و مصاحبت صاحبان جهل و نادانى است.

255-  هرگز دشمندوستت را دوست مگير پس با دوست خود دشمنى نمائى.

256-  نيستزندگانى براى كسى كه از دوستان خود جدا شود.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 67

257-  لا خير فيصديق ضنين (ظنين) 10711.

258-  لا يكونالصّديق صديقا حتّى يحفظ أخاه في غيبته و نكبته و وفاته 10821.

259-  لا تقطعصديقا و إن كفر 10196.

260-  لا تثقبالصّديق قبل الخبرة 10257.

261-  لا تعدّنّصديقا من لا يواسي بماله 10276.

262-  لا تأمنصديقك حتّى تختبره و كن من عدوّك على أشدّ الحذر 10301.

263-  من أحسنمصاحبة الإخوان استدام منهم الوصلة 8714.

264-  من بصّركعيبك و حفظك في غيبك فهو الصّديق 257-  خيرى در دوست متّهم يا بخيل نيست.

258-  دوست دوستنخواهد بود، تا آنكه برادر خود را در غياب و در رنج و سختى، و وفات او نگهدارىكند.

259-  از هيچدوستى مبر هر چند كه كفران (حق دوستى) كند.

260-  بر دوستپيش از آزمايش اعتماد مكن (زيرا ممكن است منافق باشد).

261-  هرگز دوستمشمار كسى را كه به مال خود مواسات نمى‏كند (و ديگران را در مالش سهيمنمى‏پندارد).

262-  دوست خودرا امين مدان تا آنكه او را آزمايش كنى و از دشمنت سخت بر حذر باش (يعنى در بارهاو شديدا احتياط كن).

263-  هر كهمصاحبت و رفاقت برادران را نيكو نمايد، پيوند با آنها را پاينده دارد.

264-  هر كه تورا به عيبت بينا گرداند، و در غيابت حفظ كند، پس او دوست‏

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 68

فاحفظه 8746.

265-  من لاصديق له لا ذخر له 8760.

266-  من دعاكإلى الدّار الباقية و أعانك على العمل لها فهو الصّديق الشّفيق 8775.

267-  من سوءالاختيار صحبة الأشرار 9308.

268-  ما تأكّدتالحرمة بمثل المصاحبة و المجاورة 9528.

الأدب

1-  الأدب أحدالحسبين 1621.

2-  الأدب فيالإنسان كشجرة أصلها العقل 2004.

3-  أشرف حسبحسن الأدب 2949. است او را نگه دار.

265-  هر كهبراى او دوستى نيست، ذخيره (و نيروئى) براى او نخواهد بود.

266-  هر كه تورا بسوى سراى هميشگى (آخرت) بخواند و تو را بر عمل براى آن يارى كند، او دوستمهربان (يا دوستى كه بر تو ترسد كه در هلاكت افتى) خواهد بود.

267-  از بدىاختيار (و بدگزيدگى) است مصاحبت با بدان.

268-  هيچ رعايتحرمت و احترامى مانند رفاقت، و هم جوارى نيست (و لذا در روايات سفارش بسيار نسبتبه هر دو شده است).

ادب 1-  ادب يكى از دو حسب است.

2-  ادب در آدمىمانند درختى است كه بيخ آن خرد است.

3-  بلندترينحسب نيكوئى ادب است.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 69

4-  أفضل الأدبحفظ المروءة 2987.

5-  أفضل الأدبما بدأت به نفسك 3115.

6-  أفضل الأدبأن يقف الإنسان عند حدّه و لا يتعدّى قدره 3241.

7-  أحسن الآدابما كفّك عن المحارم 3298.

8-  أكرم حسبحسن الأدب 3319.

9-  إنّ بذويالعقول من الحاجة إلى الأدب، كما يظمأ الزّرع إلى المطر 3475.

10-  إنّ النّاسإلى صالح الأدب أحوج منهم إلى الفضّة و الذّهب 3590.

11-  الأدب أفضلحسب 286.

12-  الآداب حللمجدّدة 534. 4-  افزونترين ادب نگهدارى لوازم مردى (يا آدميت) است.

5-  افزونترينادب آنست كه به وسيله آن نفس خود را جلو بيندازى.

6-  افزونترينادب آنست كه انسان در مرز خود ايستاده، و از قدر خود تجاوز ننمايد، (و به عبارتديگر پا از گليم خود درازتر نكند).

7-  بهترينادب‏ها آنست كه تو را از حرامها باز دارد.

8-  گرامى‏ترينحسب نيكوئى ادب است.

9-  براستى كهنيازمندى خردمندان به ادب (و آموختن آن)، چنانست كه زراعت به باران نياز دارد ونسبت به آن تشنه مى‏شود.

10-  براستى كهمردم به ادب نيكو نيازشان بيشتر است تا به نقره و طلا.

11-  ادبافزونترين سرمايه شرف و افتخار است.

12-  ادب‏ها يارسومات جامه‏هائى است نو و تازه، (هر اندازه از آن كه موافق شرع باشد پذيرفتن آنبى‏اشكال است.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 70

13-  الأدب أحسنسجيّة 967.

14-  الأدب صورةالعقل 996.

15-  الأدب كمالالرّجل 998.

16-  إنّك مقوّمبأدبك، فزيّنه بالحلم 3813.

17-  إنّكم إلىاكتساب الأدب أحوج منكم إلى اكتساب الفضّة و الذّهب 3835.

18-  بالأدبتشحذ الفطن 4333.

19-  بئس النّسبسوء الأدب 4411.

20-  ثمرة الأدبحسن الخلق 4603.

21-  حسن الأدبيستر قبح النّسب 4813. 13-  ادب نيكوترين خصلت است.

14-  ادب صورتعقل است، (يعنى اگر كسى مى‏خواهد خردمندى طرف را بداند بادب او بنگرد، به بيند تاچه اندازه انسانيت داشته و حسن سلوك دارد).

15-  ادب كمالمرد است.

16-  براستى كهتو به ادب خويش قيمت گذارى مى‏شوى، پس آن را به سبب بردبارى زينت ده، (يعنى بهاء وارزش هر كسى به اندازه ادب اوست هر اندازه ادب بيشتر باشد قيمت بيشتر خواهد بود،خصوصا اگر با حلم توأم گردد).

17-  براستى كهشما به كسب كردن ادب محتاج‏تريد تا تحصيل نقره و طلا.

18-  بواسطه ادبزيركى‏ها تيز و تند مى‏شود (چنانكه چاقو توسط سنگساو و فسان تيز مى‏گردد).

19-  بد نسبىاست بدى ادب، (كه فردى معروف به بى‏ادبى شود).

20-  ثمر و ميوهادب حسن خلق است.

21-  نيكوئى ادبزشتى نسب را مى‏پوشاند.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 71

22-  حسن الأدبخير موازر و أفضل قرين 4815.

23-  حسن الأدبأفضل نسب و أشرف سبب 4853.

24-  حسب الأدبأشرف من حسب النّسب 4893.

25-  خير ماورّث الآباء الأبناء الأدب 5036.

26-  سبب تزكيةالأخلاق حسن الأدب 5520.

27-  طالب الأدبأحزم من طالب الذّهب 6006.

28-  طلب الأدبجمال الحسب 6007.

29-  عليكبالأدب فإنّه زين الحسب 6096.

30-  قليل الأدبخير من كثير النّسب 6734. 22-  نيكوئى ادب بهترين يار و افزونترين همراه است.

23-  نيكوئى ادبافزونترين نسب، و بلندترين وسيله است، براى رسيدن به هدف.

24-  حسب ادب وشرافت و بلندى مرتبه آن از حسب و بلندى مرتبه نسب بالاتر است.

25-  بهترينچيزى كه پدران براى فرزندان خود به ارث مى‏گذارند ادب خواهد بود.

26-  سببپاكيزگى اخلاق حسن ادب است.

27-  طلب كنندهادب (سنگين بودن و يا علم و ذاتش و يا كياست و زيركى و يا آدابى كه در شرع و عرفبراى هر كارى مقرر شده) دور انديش‏تر است از طلب كننده طلا.

28-  طلب كردنادب زيبائى حسب است (كمال و شرفى كه انسان تحصيل كرده).

29-  بر تو بادبه مراعات ادب زيرا كه آن زينت حسب است.

30-  اندك ادببهتر از بسيارى نسب (بزرگى اصل و نژاد) است.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 72

31-  كلّ شي‏ءيحتاج إلى العقل، و العقل يحتاج إلى الأدب 6911.

32-  كلّ الحسبمتناه إلّا العقل و الأدب 6912.

33-  كفاكمؤدّبا لنفسك تجنّب ما كرهته من غيرك 7077.

34-  لن ينجعالأدب حتّى يقارنه العقل 7412.

35-  من قلّأدبه كثرت مساويه 8089.

36-  من وضعهدناءة أدبه لم يرفعه شرف حسبه 8142.

37-  من ساءأدبه شان حسبه 8157.

38-  من قعد بهحسبه نهض به أدبه 8167.

39-  من أخّرهعدم أدبه لم يقدّمه كثافة حسبه 8168. 31-  هر چيزى (در انسان) نيازمند به عقل استو عقل نياز به ادب دارد.

32-  هر شرافت وفضيلتى نهايتى دارد جز عقل و ادب.

33-  براى ادبنفس خود كفايت مى‏نمايد دورى كردن از آنچه از غير خود دوست نداشته باشى.

34-  ادب نفعنمى‏دهد تا عقل آن را همراه گردد.

35-  هر كه ادبشكم باشد بديهايش بسيار باشد.

36-  هر كه اورا پستى ادبش پست نمايد (و پائين آورد) شرف و بلندى حسبش او را بر نخواهد كشيد.

37-  هر كه ادبشبد باشد حسب خود را (و آنچه به سبب آن صاحب فضيلت شود) زشت گردانيده است.

38-  هر كه اورا حسبش بنشاند (و فاقد فضيلتى كه او را بالا برد باشد) ادبش او را بلند كند (يعنىبالاتر از حسب خواهد بود).

39-  هر كه عقباندازد او را نداشتن ادب بزرگى و سنگينى حسب او را جلو نخواهد انداخت (يعنى ادب مافوق حسب است بايد آن را تحصيل كرد).

                        ــــــــــــــــــــــــــــ ص 73

40-  من كلفبالأدب قلّت مساويه 8271.

41-  من استهتربالأدب فقد زان نفسه 8278.

42-  من زادأدبه على عقله كان كالرّاعي بين غنم كثيرة 8886.

43-  من لم يكنأفضل خلاله أدبه كان أهون أحواله عطبه 8981.

44-  من لم يصلحعلى أدب اللّه لم يصلح على أدب نفسه 9001.

45-  نعم قرينالعقل الأدب 9894.

46-  نعم النسّبحسن الأدب 9895.

47-  لا حسبكالأدب 10462.

48-  لا زينةكالآداب 10466.

49-  لا ميراثكالأدب 10480. 40-  هر كه نسبت به ادب حريص باشد بديهايش كم خواهد بود.

41-  هر كه نسبتبه ادب حريص باشد نفس خود را زينت داده است.

42-  هر كه ادبشبر عقلش بچربد مانند شبانى خواهد بود كه ميان گوسفندان بسيارى باشد.

43-  هر كهافزونترين خصلتهاى او ادبش نباشد سهل‏ترين حالاتش هلاكت او خواهد بود (چون هلاكتاز بى‏ادبى منشأ گيرد).

44-  هر كه برادب خدا شايسته نگردد (يعنى به وسيله طريقه و تربيت الهى اصلاح نشود) بر ادب نفسخويش اصلاح نخواهد گرديد.

45-  خوب قرينعقلى است ادب (اگر باشد زينت او گردد).

46-  خوب نسبىاست نيكوئى ادب.

47-  هيچ حسبىمانند ادب نيست.

48-  هيچ زينتىمانند ادبها و روشهاى نيكو نيست.

49-  هيچ ميراثىمانند ادب نيست.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 74

50-  لا حللكالآداب 10491.

51-  لا شرف معسوء أدب 10530.

52-  لا أدبلسيّئ النّطق 10596.

53-  لا حسبأرفع من الأدب 10616.

54-  لا عقل لمنلا أدب له 10769.

55-  لا يرأّسمن خلا عن الأدب و صبا إلى اللّعب 10875.

56-  ثلاث ليسعليهنّ مستزاد: حسن الأدب و مجانبة الرّيب، و الكفّ عن المحارم 4659.

الأذى و كف الأذى

1-  الأذى يجلبالقلى 581. 50-  هيچ زيورهائى مانند ادب‏ها نيست.

51-  شرفى نيستبا بى‏ادبى (با يكديگر جمع نخواهد شد).

52-  نيست ادبىبراى بد گفتار.

53-  نيست حسبىبرتر از ادب.

54-  عقلى نيستبراى كسى كه براى او ادبى نيست.

55-  آقا و مهترنمى‏شود كسى كه از ادب (دور و) خالى بوده و به بازى ميل كند.

56-  سه چيز استكه بر آنها طلب زيادتى نيست: نيكوئى ادب، و دورى گزيدن از تهمت، و باز ايستادن ازحرام.

آزردن 1-  اذيت و آزار دشمنى را مى‏كشاند.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 75

2-  من كفّ أذاهلم يعانده أحد 8001.

3-  منع أذاكيصلح لك قلوب عداك 9784.

الأكل

1-  قلّة الأكلمن العفاف، و كثرته من الإسراف 6747.

2-  قلّة الأكليمنع كثيرا من أعلال الجسم 6768.

3-  كم من أكلةمنعت أكلات 6933.

4-  كثرة الأكلمن الشّره، و الشّره شرّ العيوب 7110.

5-  كثرة الأكلو النّوم تفسدان النّفس و تجلبان المضرّة 7120.

6-  كثرة الأكلتذفّر (تدفر) 7121. 2-  هر كه اذيت خود را باز دارد با او كسى دشمنى نكند.

3-  جلوگيرى ازآزار خودت (كه ديگران را اذيت نكنى) دلهاى دشمنانت را به نفع تو اصلاح خواهد نمود.

خوردن 1-  كم خوردن از باز ايستادن از حرامهاست، و بسيار خوردناز اسراف است (البته خوردن بسيار كه داراى ضرر و زيان باشد حرام و اگر موجب كسالتو تنبلى شود مكروه كه مرتبه ضعيف از عفاف است و همچنين است اسراف).

2-  كم خوردنمنع مى‏كند بسيارى از بيمارى و رنجهاى بدن را.

3-  بسا لقمه‏اىيا يك خوراك كه لقمه‏ها يا خوردنها را منع نمايد (يعنى در اثر بدى يا زياده روى وعدم احتياط براى هميشه سلامت را از دست مى‏دهد).

4-  زياد خوردناز غلبه حرص، و غلبه حرص بدترين عيبهاست.

5-  خورد و خوابزياد نفس را فاسد نموده و زيان را جلب مى‏نمايد.

6-  پر خورى بوىبد زير بغل را برمى‏انگيزاند.

ــــــــــــــــــــــــــــ ص 76

7-  كن كالنّحلةإذا أكلت أكلت طيّبا، و إذا وضعت وضعت طيّبا، و إذا وقعت على عود لم تكسّره 7186.

8-  من قلّ أكلهصفى فكره 8462.

9-  من اقتصر فيأكله كثرت صحّته، و صلحت فكرته 8803.

10-  من كانتهمّته ما يدخل بطنه كانت قيمته ما يخرج منه 8830.

11-  من كثرأكله قلّت صحّته، و ثقلت على نفسه مؤنته 8903.

اللّه و صفاته

1-  خرق علماللّه سبحانه باطن غيب السّترات، و أحاط بغموض عقائد السّريرات 5053 7-  مانندزنبور عسل باش كه چون مى‏خورد پاكيزه مى‏خورد (از شكوفه‏هاى گل و گياه تو هم ازچيزهاى حلال و پاكيزه بخور) و هنگامى كه مى‏نهد پاكيزه مى‏نهد (عسل از خود باقىمى‏گذارد تو هم اعمال خير به جاى خود بگذار) و زمانى كه بر شاخ درختى بنشيند آن رانمى‏شكند (تو هم بر ديگران گران مباش خاطر كسى را مشكن).

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation