نظر اسلام دور افكندنی نيست بلكه دور افكندنش ( اسراف ، تبذير ، تضييعمال ) حرام قطعی است . اشتباه از آنجا ناشی شده كه اسلام با هدف قراردادن ثروت ، با اين كه انسان فدای ثروت شود مخالف است و سخت مبارزهكرده است ، به عبارت ديگر پول پرستی را و اينكه انسان برده پول باشد ،به عبارت ديگر اينكه انسان پول را به خاطر خود پول و برای ذخيره كردن واندوختن بخواهد كه " « الذين يكنزون الذهب و الفضه و لا ينفقونها فیسبيل الله فبشرهم بعذاب اليم ». . . " ( 1 ) كه نام اين حالت حرص وآز است ، و يا پول را فقط برای پركردن شكم و برای عياشی و بيكاری وولگردی بخواهد كه نام آن شهوترانی است ، [ اينها را محكوم كرده است ] .در اين حالت پول خواستن توام است با دنائت و پستی و محو شخصيت انسانیدر پول و فقدان هرگونه شخصيت انسانی و شرافت معنوی . نقطه مقابل ، ايناست كه انسان پول را به عنوان يك وسيله برای فعاليت و عمل و تسهيل وتوليد بخواهد . در اين صورت پول تابع آن هدف كلی است كه انسان پول رابرای آن هدف میخواهد . حديثی است از رسول اكرم : « نعم المال الصالح للرجل الصالح » . مولویمضمون اين حديث را به نظم آورده میگويد :
پاورقی : . 1 توبه / . 34 |
