روحانيت آميخته با دولت نشود ايشان با اينكه روحانيت به طور كلیوابسته به دولت شود آنچنانكه روحانيت اهل تسنن هست به شدت مخالفندولو در دوره حكومت اسلامی ، و نيز با اينكه روحانيين بيايند جزء دولتبشوند و پستهای دولتی را رسما اشغال بكنند ، مخالفند اين كارهايی كهبالفعل كميته ها دارند كه در راس كميته ها غالبا روحانيين قرار گرفتهاند ، يك امر اضطراری و اجباری است يعنی در شرائطی كه قوای انتظامی ازهم پاشيده شد و تنها قوه و قدرتها در مساجد باقی ماند و افراد مسلماناسلحه ها را در دست گرفتند ، چون اين افراد جز از روحانيين محل از كسديگر معمولا اطاعت نمی كردند ، خودبخود بدون اينكه طرحی برايش ريخته شدهباشد ، به جای اين مراكز انتظامی و كلانتری . . . و كميته ها به وجود آمدو از اول هم اين مطلب عنوان شد و هميشه گفته شده امروز هم گفته میشود كهوجود كميته ها موقت است و بايد هر چه زودتر و هر چه بهتر باز دستگاههایانتظامی دولتی بيايند مشغول كارشان بشوند و كميته ها هم پستها را تحويلآنها بدهند به هر حال روحانيت نه به طور مجموعه و دستگاه روحانيت بايدوابسته به دولت بشود و نه افرادی از روحانيين بيايند پستهای دولتی را بهجای ديگران اشغال كنند بلكه روحانيت بايد همان پست خودش را كه ارشاد وهدايت و نظارت و مبارزه با انحرافات حكومتها و دولتهاست ، حفظ بكنددر آينده هم همين پست را بايد حفظ بكند البته اين به معنی تحريم نيست ،به معنی پيشنهاد است ممكن است يك وقتی ضرورت ايجاب بكند كه يك فرد[ روحانی ] معينی چون كس ديگری نيست ، [ يك پست دولتی را اشغال كند ]ديگر نمی گوئيم چون بر روحانيين تحريم شده [ نبايد چنين بشود ] مثلا پستوزارت آموزش و پرورش را |