علی ( ع ) ، عمار و ابن تيهان و ذوالشهادتين و امثال اينها را محيیستپيغمبر میخواند . سنت يعنی دين . دين ، قرآن و سنت است . اينها ماخذدين هستند . در نهجالبلاغه راجع به وجود مقدس حجة بن الحسن عجل الله تعالی فرجهتعبيراتی هست كه يك جملهاش كه الان يادم هست اينست : " « و يحيیميت الكتاب و السنة » " ( 1 ) زنده میكند قرآن و سنت مرده را . قرآنیكه در ميان مردم میميرد و سنتی كه میميرد ، زنده میكند . اين ، تعبير علی( ع ) است نه تعبير من : او میآيد زنده میكند . وجود مقدس ثامن الائمهبه يكی از شيعيان میفرمايد : " « احيوا امرنا » " امر ولايت ما را زندهكنيد . او عرض میكند : چگونه ما میتوانيم احياء كنيم ؟ دستور میدهد كهحقايق سخنان ما را ، محاسن كلام ما را ، سيرت ما را ، حقايق ما را برایمردم بگوئيد و تشريح بكنيد . اين زنده كردن كار ما است . پس اين ، دور نيست . اشكال ندارد كه ما محيی دين باشيم و وظيفه داشتهباشيم محيی دين باشيم در عين اينكه دين مايه حيات ما است ، و بزرگترينمايه حيات ما است . اين اولا . و ثانيا در عنوان اين سخنرانی نگفتيم احياء دين ، كه اگر هم گفته بوديمهمانطوری كه عرض كردم اشكال نداشت . ولی نه ، ما اين مقدار جسور نيستيم، گفتيم " احياء فكر دينی " يعنی زنده كردن طرز تفكر خود ما .دين زنده است و هرگز نمیميرد ، يعنی آن حقيقت دين قابل مردن پاورقی : 1 - نهجالبلاغه ، خطبه . 136 |