سرمايه خودمانرا نشناسيم و از وجود آن آگاه نباشيم و ارزش سرمايهخودمانرا ندانيم كه چيست شرط اول رشد را واجد نيستيم و از همان قدم اوللنگ هستيم . وقتيكه وارد اين مسئله میشويم میبينيم كه متأسفانه مطلب از همين قراراست . ما امروز آن اولين شرط رشد اسلامی را كه شناخت اسلام و سرمايههایاسلامی است نداريم ، ما فرهنگ اسلامی را نمیشناسيم ، بلكه هنوز نمیدانيمكه اسلام هم فرهنگی دارد ، ما تاريخ درخشان خودمانرا نمیشناسيم ، نميدانيمكه ما يك تاريخ بسيار درخشان اسلامی داشته ايم و داريم ، ما شخصيتهایبزرگ خود را كه نقش بزرگی در تمدن عالم و در تحول جهان داشتهاند هنوزنميشناسيم و به همين جهت بخودمان اعتماد نداريم و خودمانرا حقيرمیپنداريم . بدين معنی كه تاريخ خودمان را تاريخ لاغر و حقيری میپنداريم .اگر ما چيزی را ندانيم و نشناسيم چگونه ميتوانيم آنرا حفظ و نگهداری كنيمو از آن بهره برداری نمائيم . قرآنهای نفيس شايد من اين داستان را در يك يا دو سخنرانی ديگر هم گفته باشم : كه دوسه سال پيش بود و شايد شما هم در روزنامه خوانده باشيد ، يكی از مديركلهای آستان قدس رضوی ، اعلام كرد كه در حدود سيصد يا چهار صد جلد قرآننفيس خطی در ميان ورق پارههائی كه در صندوقها برای دور ريختن و دفن كردنريخته بودند كشف شد . اين قرآنها را قبلا داخل صندوقهائی ريخته بودند و |
