دقيقترين كلمهای كه بر كلمه امامت منطبق میشود همين كلمه رهبری است . فرق نبوت و امامت در اينست كه نبوت راهنمائی و امامت رهبری است . نبوت ، ابلاغ ، اخبار ، اطلاع دادن ، اتمام حجت و راهنمائی است . راهنما چه میكند ؟ راه را نشان میدهد . وظيفهاش بيش از اين نيست كه راه را نشان دهد ، ولی بشر علاوه بر راهنمائی به رهبری نياز دارد . يعنی نيازمند است به افراد يا گروه و دستگاهی كه قوا و نيروهای وی را بسيج كنند ، حركت دهند ، سامان و سازمان بخشند . نبوت راهنمائی است و يك منصب است ، اما امامت رهبری است و منصب ديگری است . پيغمبران بزرگ هم نبی و هم امام هستند . پيغمبران كوچك فقط نبی بودند و امام نبودند ، رهنما بودند ولی رهبر نبودند . اما پيغمبران بزرگ هر دو منصب و هر دو شأن را داشتهاند . هم شأن راهنمائی و هم شأن رهبری . ابراهيم ، موسی ، عيسی هر كدام رهنما و رهبراند . خاتم الانبياء رهنمای رهبر است . قرآن مجيد بر اين اصل بسيار تكيه میكند و در معارف شيعه اين اصل قرآنی جای شايسته خود را دارد . اين نكته را بايد يادآوری كنم كه آنچه قرآن تحت عنوان رهبری از آن بحث میكند مافوق رهبری است كه بشريت میشناسد ، رهبريی كه بشريت میشناسد از حدود رهبری در مسايل اجتماعی تجاوز نمیكند ولی منظور قرآن از رهبری ، علاوه بر رهبری اجتماعی رهبری معنوی يعنی رهبری بسوی خدا است و آن خود حساب دقيق و حساسی دارد و از رهبريهای اجتماعی بسی دقيقتر و |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir