بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب اصول کافی جلد سوم, شیخ کلینی   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     FOOTNT01 -
     IStart -
     KAFI3001 -
     KAFI3002 -
     KAFI3003 -
     KAFI3004 -
     KAFI3005 -
     KAFI3006 -
     KAFI3007 -
     KAFI3008 -
     KAFI3009 -
     KAFI3010 -
     KAFI3011 -
     KAFI3012 -
     KAFI3013 -
     KAFI3014 -
     KAFI3015 -
     KAFI3016 -
     KAFI3017 -
     KAFI3018 -
     KAFI3019 -
     KAFI3020 -
     KAFI3021 -
     KAFI3022 -
     KAFI3023 -
     KAFI3024 -
     KAFI3025 -
     KAFI3026 -
     KAFI3027 -
     KAFI3028 -
     KAFI3029 -
     KAFI3030 -
     KAFI3031 -
     KAFI3032 -
     KAFI3033 -
     KAFI3034 -
     KAFI3035 -
     KAFI3036 -
     KAFI3037 -
     KAFI3038 -
     KAFI3039 -
     KAFI3040 -
     KAFI3041 -
     KAFI3042 -
     KAFI3043 -
     KAFI3044 -
     KAFI3045 -
     KAFI3046 -
     KAFI3047 -
     KAFI3048 -
     KAFI3049 -
     KAFI3050 -
     KAFI3051 -
     KAFI3052 -
     KAFI3053 -
     KAFI3054 -
     KAFI3055 -
     KAFI3056 -
     KAFI3057 -
     KAFI3058 -
     KAFI3059 -
     KAFI3060 -
     KAFI3061 -
     KAFI3062 -
     KAFI3063 -
     KAFI3064 -
     KAFI3065 -
     KAFI3066 -
     KAFI3067 -
     KAFI3068 -
     KAFI3069 -
     KAFI3070 -
     KAFI3071 -
     KAFI3072 -
     KAFI3073 -
     KAFI3074 -
     KAFI3075 -
     KAFI3076 -
     KAFI3077 -
     KAFI3078 -
     KAFI3079 -
     KAFI3080 -
     KAFI3081 -
     KAFI3082 -
     MainFehrest -
 

 

 
 
next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page


شرح :
چنانكه در باب گذشته ثواب و پاداش بى پايان گرفتارى و ابتلاء در دنيا ذكرشد، و نيز ثروت بسيار موجب گردنگشى و تكبر شود و شخص ثروتمند بفقرا توهين وبى احترامى كند و قساوت قلب و خشونت پيدا كند، و سرگرمى و نگهدارىاموال او را از خدا غافل سازد، علاوه بر آنكه اگر حقوق واجبهمال را نپردازد، ملعون و مطرود خداشود، ولى فقر سبب شود كه شخص فقير بر خداتوكل كندو بدرگاه او دعا و تضرع نمايد، علاوه بر تواضع وملايمت و صفات حميدهديگرى كه زائيده فقر است ، اگر فقير صابر و شكيبا باشد.
وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَوْ لَا إِلْحَاحُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى اللَّهِ فِى طَلَبِ الرِّزْقِلَنَقَلَهُمْ مِنَ الْحَالِ الَّتِى هُمْ فِيهَا إِلَى حَالٍ أَضْيَقَ مِنْهَا
اصول كافى ج : 3 ص : 360 رواية :5
امام صادق عليه السلام فرمود: اگر مؤ منين براى طلب روزى نزد خدا اصرار نمىورزيدند، خدا آنها را از آن حال به تنگدستى بيشترىمنتقل مى نمود.

عَنْهُ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَا أُعْطِيَ عَبْدٌ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّااعْتِبَاراً وَ مَا زُوِيَ عَنْهُ إِلَّا اخْتِبَاراً
اصول كافى ج : 3 ص : 360 رواية :6
و فرمود: چيزى از دنيا به بنده ئى عطا نشد، مگر براى عبرت گرفتن ، و چيزى از اوبر كنار نگرديد، مگر براى آزمودن .

عَنْهُ عَنْ نُوحِ بْنِ شُعَيْبٍ وَ أَبِى إِسْحَاقَ الْخَفَّافِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَيْسَلِمُصَاصِ شِيعَتِنَا فِى دَوْلَةِ الْبَاطِلِ إِلَّا الْقُوتُ شَرِّقُوا إِنْ شِئْتُمْ أَوْ غَرِّبُوا لَنْ تُرْزَقُواإِلَّا الْقُوتَ
اصول كافى ج : 3 ص : 360 رواية :7
و فرمود: شيعيان خالص ما در زمان دولت باطل جز باندازه قوت و خوراك بهره ندارد،خواهيد به مشرق رويد يا به مغرب زنيد، جز باندازه قوت روزى نيابيد.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ بَعْضِ مَشَايِخِهِ عَنْإِدْرِيسَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص يَا لِيُّ الْحَاجَةُ أَمَانَةُ اللَّهِعِنْدَ خَلْقِهِ فَمَنْ كَتَمَهَا عَلَى نَفْسِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ ثَوَابَ مَنْ صَلَّى وَ مَنْ كَشَفَهَا إِلَى مَنْيَقْدِرُ أَنْ يُفَرِّجَ عَنْهُ وَ لَمْ يَفْعَلْ فَقَدْ قَتَلَهُ أَمَا إِنَّهُ لَمْ يَقْتُلْهُ بِسَيْفٍ وَ لَا سِنَانٍ وَ لَاسَهْمٍ وَ لَكِنْ قَتَلَهُ بِمَا نَكَى مِنْ قَلْبِهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 360 رواية :8
پيغمبرصلى الله عيله و آله فرمود: اى على ! نيازمندى امانت خداست نزد خلقش ، هر كه آنرانزد خود پوشيده دارد، خدايش ثواب نمازگزار دهد، و هر كه آن پرده را بر دارد نزدكسيكه مى تواند گشايش دهد و نكند، او را كشته است ، بدان كه او را با شمشير و نيزه وتير نكشته ، بلكه با زخمى كه به دلش وارد آورده كشته است .

وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَعْدَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّيَلْتَفِتُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِينَ شَبِيهاً بِالْمُعْتَذِرِ إِلَيْهِمْ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِىوَ جَلَالِى مَا أَفْقَرْتُكُمْ فِى الدُّنْيَا مِنْ هَوَانٍ بِكُمْ عَلَيَّ وَ لَتَرَوُنَّ مَا أَصْنَعُ بِكُمُ الْيَوْمَفَمَنْ زَوَّدَ أَحَداً مِنْكُمْ فِي دَارِ الدُّنْيَا مَعْرُوفاً فَخُذُوا بِيَدِهِ فَأَدْخِلُوهُ الْجَنَّةَ قَالَ فَيَقُولُرَجُلٌ مِنْهُمْ يَا رَبِّ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا تَنَافَسُوا فِى دُنْيَاهُمْ فَنَكَحُوا النِّسَاءَ وَ لَبِسُواالثِّيَابَ اللَّيِّنَةَ وَ أَكَلُوا الطَّعَامَ وَ سَكَنُوا الدُّورَ وَ رَكِبُوا الْمَشْهُورَ مِنَ الدَّوَابِّ فَأَعْطِنِىمِثْلَ مَا أَعْطَيْتَهُمْ فَيَقُولُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَكَ وَ لِكُلِّ عَبْدٍ مِنْكُمْ مِثْلُ مَا أَعْطَيْتُ أَهْلَالدُّنْيَا مُنْذُ كَانَتِ الدُّنْيَا إِلَى أَنِ انْقَضَتِ الدُّنْيَا سَبْعُونَ ضِعْفاً
اصول كافى ج : 3 ص : 361 رواية :9
امام صادق عليه السلام فرمود: خداى عزوجل روز قيامت مانند پوزش به فقراء مؤ نينتوجه كند و فرمايد: به عزت و جلالم سوگند كه شما را در دنيا به واسطه خوارىشما نزد خود فقير نساختم ، امروز رفتار مرا با خود مى بينيد، هر كس ‍ در دنيا به شمانيكى نموده ، دستش را بگريد و به بهشتش در آوريد.
مردى از فقرا گويد: پروردگارا؛ اهل دنيا با يكديگر در دنيا مسابقه گذاشتند، با زنهانزديكى كردند، جامه هاى نازك پوشيدند، خوراك خوردند، در كاخها نشستند، و مركبهاىمعروف و مشهور را سوار شدند، به من هم مثل آنچه به آنها دادى عطا فرما، خداى تبارك وتعالى مى فرمايد: براى تو و هر يك از شماست هفتاد برابر آنچه بهاهل دنيا دادم از آغاز تا انجام دنيا.

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ سَهْلٍ وَإِسْمَاعِيلَ بْنِ عَبَّادٍ جَمِيعاً يَرْفَعَانِهِ إِلَى أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا كَانَ مِنْ وُلْدِ آدَمَ مُؤْمِنٌ إِلَّافَقِيراً وَ لَا كَافِرٌ إِلَّا غَنِيّاً حَتَّى جَاءَ إِبْرَاهِيمُ ع فَقَالَ رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِينَكَفَرُوا فَصَيَّرَ اللَّهُ فِى هَؤُلَاءِ أَمْوَالًا وَ حَاجَةً وَ فِى هَؤُلَاءِ أَمْوَالًا وَ حَاجَةً
اصول كافى ج : 3 ص : 361 رواية :10
امام صادق عليه السلام فرمود: از فرزندان آدم مؤ منى نبود جز آنكه فقير بود، وكافرى نبود جز آنكه توانگر بود، تا جناب ابراهيم عليه السلام آمد و عرض كرد:(پروردگارا ما را وسيله آزمايش كفار مگردان ) ( كه با خود گويند اگر ايمان خوببود، اينها فقير و گرفتار نبودند و يا برخى از ترس فقر ايمان نياورند) سپس خدا ازاينها دسته ئى را مالدار و دسته ئى را نيازمند، و از آنها نيز برخى را مالدار و بعضى رانيازمند گردانيد.

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِى عَبْدِاللَّهِ ع قَالَ جَاءَ رَجُلٌ مُوسِرٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص نَقِيُّ الثَّوْبِ فَجَلَسَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِص فَجَاءَ رَجُلٌ مُعْسِرٌ دَرِنُ الثَّوْبِ فَجَلَسَ إِلَى جَنْبِ الْمُوسِرِ فَقَبَضَ الْمُوسِرُ ثِيَابَهُمِنْ تَحْتِ فَخِذَيْهِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص أَ خِفْتَ أَنْ يَمَسَّكَ مِنْ فَقْرِهِ شَيْءٌ قَالَ لَا قَالَفَخِفْتَ أَنْ يُصِيبَهُ مِنْ غِنَاكَ شَيْءٌ قَالَ لَا قَالَ فَخِفْتَ أَنْ يُوَسِّخَ ثِيَابَكَ قَالَ لَا قَالَفَمَا حَمَلَكَ عَلَى مَا صَنَعْتَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ لِى قَرِيناً يُزَيِّنُ لِى كُلَّ قَبِيحٍ وَيُقَبِّحُ لِى كُلَّ حَسَنٍ وَ قَدْ جَعَلْتُ لَهُ نِصْفَ مَالِى فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِلْمُعْسِرِ أَتَقْبَلُ قَالَ لَا فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ وَ لِمَ قَالَ أَخَافُ أَنْ يَدْخُلَنِى مَا دَخَلَكَ
اصول كافى ج : 3 ص : 361 رواية :11
امام صادق عليه السلام فرمود: مرد مالدارى با لباس پاكيزه خدمترسول خدا صلى عليه و آله آمد و نزديك حضرت نشست ، سپس مرد تنگدستى با جامه اىچركين وارد شد و پهلوى مرد مالدار نشست ، مالدار جامه اش را از زير پاى او كشيد.رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود: ترسيدى چيزى از فقر او به توبرسد؟ گفت : نه ، فرمود: ترسيدى از دارائى تو چيزى به او برسد؟ گفت : نه ،فرمود: ترسيدى لباست چرك شود؟ گفت : نه ، فرمود: پس چه تو را به اين كارواداشت ؟ گفت : يا رسول الله ! من همدمى ( شيطانى ) دارم كه هر كار زشتى را در نظرمزينت مى دهد، و هر كار خوبى را زشت نمايش مى دهد، من نصف مالم را به او مى دهم ، پيغمبرصلى الله عليه و آله به آن مرد نادارا فرمود: تو مى پذيرى ؟ گفت : نه : مرد مالدارگفت : چرا؟ گفت : زيرا مى ترسم در دل من در آيد آنچه دردل تو در آمده (كه تكبر و توهين فقرا باشد).

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقَاسَانِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِدَاوُدَ الْمِنْقَرِيِّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ فِى مُنَاجَاةِ مُوسَى ع يَامُوسَى إِذَا رَأَيْتَ الْفَقْرَ مُقْبِلًا فَقُلْ مَرْحَباً بِشِعَارِ الصَّالِحِينَ وَ إِذَا رَأَيْتَ الْغِنَىمُقْبِلًا فَقُلْ ذَنْبٌ عُجِّلَتْ عُقُوبَتُهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 362 رواية :12
امام صادق عليه السلام فرمود: در مناجات موسى عليه السلام است كه (خداى تعالىفرمايد:) اى موسى ؛ هر گاه ديدى فقر روآورده ، بگو مرحبا به شعار شايستگان و چونديدى توانگرى روآورده بگو: گناهى است كه عقوبتش ‍ شتاب كرده است .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَالنَّبِيُّ ص طُوبَى لِلْمَسَاكِينِ بِالصَّبْرِ وَ هُمُ الَّذِينَ يَرَوْنَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
اصول كافى ج : 3 ص : 362 رواية :13
پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: خوشا حالمستمندان از لحاظ صبر آنها (خوشا حال آنها كه به صبر چسبيده اند) آنهايند كه ملكوتآسمانها و زمين را مى بينند.

شرح :
يعنى حقايق جهان براى آنها منكشف گردد و بدانند آفريننده آسمانها و زمين عاجز وبخيل نيست و فقر و ثروت مردم طبق قضا و قدر او جارى شود و به جهت مصلحت بزرگىاست كه قادر متعال مقدر فرموده است : از اين رو با رضايت و خرسندى صبر مى كنند.
وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص يَا مَعْشَرَ الْمَسَاكِينِ طِيبُوا نَفْساً وَ أَعْطُوا اللَّهَ الرِّضَامِنْ قُلُوبِكُمْ يُثِبْكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى فَقْرِكِمْ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَلَا ثَوَابَ لَكُمْ
اصول كافى ج : 3 ص : 363 رواية :14
پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى گروه مستمندان ،خوشدل باشيد، رضايت قلبى خود را به درگاه خدا تقديم داريد تا خداىعزوجل شما را براى فقرتان ثواب دهد، و اگر نكنيد ثوابى نداريد.

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى نَصْرٍ عَنْ عِيسَى الْفَرَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍعَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ أَمَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَىُنَادِياً يُنَادِى بَيْنَيَدَيْهِ أَيْنَ الْفُقَرَاءُ فَيَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ كَثِيرٌ فَيَقُولُ عِبَادِى فَيَقُولُونَ لَبَّيْكَرَبَّنَا فَيَقُولُ إِنِّى لَمْ أُفْقِرْكُمْ لِهَوَانٍ بِكُمْ عَلَيَّ وَ لَكِنِّي إِنَّمَا اخْتَرْتُكُمْ لِمِثْلِ هَذَا الْيَوْمِتَصَفَّحُوا وُجُوهَ النَّاسِ فَمَنْ صَنَعَ إِلَيْكُمْ مَعْرُوفاً لَمْ يَصْنَعْهُ إِلَّا فِيَّ فَكَافُوهُ عَنِّيبِالْجَنَّةِ
اصول كافى ج : 3 ص : 363 رواية :15
امام باقر عليه السلام فرمود: چون روز قيامت شود، خداى تبارك و تعالى دستور دهد كهيك منادى در برابرش فرياد كشد: كجا هستند فقرا؟ گروه بسيارى برخيزند، خدافرمايد: بندگان من ! گويند لبيك پروردگارا، فرمايد: من شما را براى خوارى وپستى شما در نظرم فقير نساختم ، بلكه براىمثل امروز انتخابتان كردم ، در چهره مردم تاءمل و جستجو كنيد، هر كس به شما احسانى كردهنسبت به من كرده است ، از جانب من بهشت را به او پاداش دهيد.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَغِيرٍ عَنْجَدِّهِ شُعَيْبٍ عَنْ مُفَضَّلٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَوْ لَا إِلْحَاحُ هَذِهِ الشِّيعَةِ عَلَى اللَّهِ فِىطَلَبِ الرِّزْقِ لَنَقَلَهُمْ مِنَ الْحَالِ الَّتِى هُمْ فِيهَا إِلَى مَا هُوَ أَضْيَقُ مِنْهَا
اصول كافى ج : 3 ص : 363 رواية :16
امام صادق (ع ) فرمود: اگر اصرار اين مردم شيعه به درگاه خدا براى طلب روزى نبود،خدا آنها را از حالى كه داشتند به تنگدستى بيشترىمنتقل مى فرمود.

أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِكَثِيرٍ الْخَزَّازِ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ لِى أَ مَا تَدْخُلُ السُّوقَ أَ مَا تَرَى الْفَاكِهَةَتُبَاعُ وَ الشَّيْءَ مِمَّا تَشْتَهِيهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ أَمَا إِنَّ لَكَ بِكُلِّ مَا تَرَاهُ فَلَا تَقْدِرُعَلَى شِرَائِهِ حَسَنَةً
اصول كافى ج : 3 ص : 363 رواية :17
محمد بن حسين بن كثير خزار گويد: امام صادق (ع ) به من فرمود: ببازار نمى روى ؟ ميوههائيكه به فروش مى رسد و چيزهاى ديگرى را كه دلت مى خواهد نمى بينى ؟ گفتم :چرا. فرمود: بدان كه در برابر هر چه مى بينى و نمى توانى بخرى برايت حسنه ئىاست .

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَفَّانَ عَنْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لَيَعْتَذِرُ إِلَى عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِالْمُحْوِجِ فِى الدُّنْيَا كَمَا يَعْتَذِرُ الْأَخُ إِلَى أَخِيهِ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِى وَ جَلَالِى مَا أَحْوَجْتُكَفِى الدُّنْيَا مِنْ هَوَانٍ كَانَ بِكَ عَلَيَّ فَارْفَعْ هَذَا السَّجْفَ فَانْظُرْ إِلَى مَا عَوَّضْتُكَ مِنَالدُّنْيَا قَالَ فَيَرْفَعُ فَيَقُولُ مَا ضَرَّنِى مَا مَنَعْتَنِى مَعَ مَا عَوَّضْتَنِى
اصول كافى ج : 3 ص : 364 رواية :18
امام صادق (ع ) فرمود: همانا (روز قيامت ) خداجل ثناؤ ه از بنده مؤ من محتاج در دنيايش پوزش مى خواهد، چنانكه برادرى از برادرشپوزش مى خواهد و مى فرمايد: به عزت و جلالم سوگند كه تو را در دنيا براى خواريتدر نظرم محتاج نكردم ، اين رو پوش را بردار و به بين به جاى دنيا به تو چه داده ام ،او بردارد و گويد: با اين عوض كه عطا فرمودى ، زيانى به من ندارد آنچه از دنيا از منبه باز گرفتى .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عقَالَ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ قَامَ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ حَتَّى يَأْتُوا بَابَ الْجَنَّةِ فَيَضْرِبُوا بَابَالْجَنَّةِ فَيُقَالُ لَهُمْ مَنْ أَنْتُمْ فَيَقُولُونَ نَحْنُ الْفُقَرَاءُ فَيُقَالُ لَهُمْ أَ قَبْلَ الْحِسَابِفَيَقُولُونَ مَا أَعْطَيْتُمُونَا شَيْئاً تُحَاسِبُونَّا عَلَيْهِ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقُوا ادْخُلُواالْجَنَّةَ
اصول كافى ج : 3 ص : 364 رواية :19
امام صادق (ع ) فرمود: چون روز قيامت شود، گروهى از مردم برخيزند و تا در بهشت آيندو در زنند، به آنها گويند: شما كيستيد؟ گويند ما فقرا هستيم گويند: آيا پيش از حساب(مى خواهيد به بهشت در آئيد) گويند: به چيزى نداديد كه حسابش را بكشيد، خداىعزوجل فرمايد: راست گويند، به بهشت در آئيد.

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ مُبَارَكٍ غُلَامِ شُعَيْبٍقَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى ع يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنِّى لَمْ أُغْنِ الْغَنِيَّ لِكَرَامَةٍبِهِ عَلَيَّ وَ لَمْ أُفْقِرِ الْفَقِيرَ لِهَوَانٍ بِهِ عَلَيَّ وَ هُوَ مِمَّا ابْتَلَيْتُ بِهِ الْأَغْنِيَاءَ بِالْفُقَرَاءِوَ لَوْ لَا الْفُقَرَاءُ لَمْ يَسْتَوْجِبِ الْأَغْنِيَاءُ الْجَنَّةَ
اصول كافى ج : 3 ص : 364 رواية :20
موسى بن جعفر عليه السلام مى فرمود: خداىعزوجل فرمايد: من توانگر را براى شرافتش نزد خود توانگر نساختم و فقير را براىخواريش در نظرم فقير نكردم ، بلكه با اين تفاوت توانگران را به وسيله فقرا آزمودم ،و اگر فقرا نبودند، توانگران سزاوار بهشت نمى گشتند.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عِيسَى عَنْ إِسْحَاقَ بْنِعَمَّارٍ وَ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَا قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَيَاسِيرُ شِيعَتِنَا أُمَنَاؤُنَا عَلَىمَحَاوِيجِهِمْ فَاحْفَظُونَا فِيهِمْ يَحْفَظْكُمُ اللَّهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 364 رواية :21
امام صادق (ع ) فرمود: توانگران شيعيان ما امين ما هستند بر محتاجان آنها، رعايت حق ما رانسبت به آنها بكنيد. تا خدا شما را رعايت كند.

شرح :
اين حديث شريف سفارش فقرا را به توانگران مى نمايد، زيرا گرفتناموال از توانگران و رسانيدن به مستمندان از شؤ ن و مناصب امامست ، و چون در زمان تقيهو غيبت اين عمل ممكن نيست ، امام عليه السلام توانگران را امين خود ناميده و سفارش فرمودهكه : مبادا حق فقرا راضايع كنند و به آنها نرسانند.

next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation