امام صادق (ع ) فرمود: مردى از شما را چه مانع مى شود كه بپدر و مادرش نيكى كند،زنده باشند يا مرده ، كه از جانب آنها نماز بخواند و صدقه دهد و حج گذارد و روزهبگيرد، تا آنچه كرده ثوابش از آنها باشد و مانند آن هم براى خود او و تا خداىعزوجل بوسيله احسان و صله او خير و فراوانى برايش زياد كند.

معمر بن خلاد گويد: بامام رضا عليه السلام عرضكردم : هر گاه پدر و مادرم مذهب حق رانشناسند دعاشان كنم ؟ فرمود: براى آنها دعا كن و از جانب آنها صدقه بده ، و اگر زندهباشند و مذهب حق را نشناسند با آنها مدارا كن ، زيرارسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خدا مرا برحمت فرستاده نه به بى مهرى ونافرمانى .

امام صادق (ع ) فرمود: مردى خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرضكرد: بكهاحسان كنم ؟ فرمود: بمادرت گفت : سپس بكه ؟ فرمود: بمادرت ، عرضكرد: سپس بكه ؟فرمود: بمادرت عرضكرد: سپس بكه فرمود: بپدرت .

و فرمود: مردى خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرضكرد: يارسول الله ؟ من بجهاد علاقه دارم و نسبت بآن با نشاطم ، پيغمبر صلى الله عليه و آلهفرمود: پس در راه خدا جهاد كن كه اگر كشته شوى نزد خدا زنده خواهى بود و روزى دادهشوى و اگر بميرى پاداشت بعهده خدا باشد، و اگر (از ميدان جنگ ) باز گردى ، ازگناهان پاك شوى مانند روزيكه متولد شده اى .
عرضكرد: يا رسول الله ! من پدر و مار پيرى دارم كه بگمان خود بمن انس گرفته اند واز رفتنم بجهاد كراهت دارند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: در اينصورت ملازم پدر و مادرت باش . سوگندبآنكه جانم در دست اوست : ماءنوس بودن يكشبانه روز آنها با تو از جهاديكسال بهتر است .

زكريا بن ابراهيم گويد: من نصرانى بودم و مسلمان شدم و حج گزاردم سپس خدمت امامصادق (ع ) رسيدم و عرضكردم : من نصرانى بودم و مسلمان شدم ، فرمود: از اسلام چهديدى ؟ گفت : قول خداى عزوجل كه فرمايد: (تو كتاب و ايمان نمى دانستى چيست ؟ ولىما آنرا نورى قرار داديم كه هر كه را خواهيم بدان هدايت كنيم ، 52 سوره 42) فرمود:محققا خدا ترا رهبرى فرموده است . آنگاه سه بار فرمود: خدا يا هدايتش فرما. پسر جانهر چه خواهى بپرس .
عرضكردم : پدر و مادر و خانواده من نصرانى هستند و مادرم نابيناست ، من همراه آنها باشمو در ظرف آنها غذا بخورم ؟ حضرت فرمود: آنها گوشت خوك مى خورند؟ عرضكردم : نهبا آن تماس هم نمى گيرند، فرمود: باكى ندارد، مواظب مادرت باش و با اوخوشرفتارى كن ، و چون بميرد او را بديگرى وامگذار، خودت بكارش اقدام كن ، و بكسىمگو نزد من آمده ئى تا در منى پيش من آيى ان شاء الله .
زكريا گويد: من در منى خدمتش رفتم در حالى كه مردم گردش را گرفته بودند و اومانند معلم كودكان بود كه گاهى اين و گاهى آن از او سؤال مى كرد (و او پاسخ مى فرمود) سپس چون بكوفه رفتم نسبت بمادرم مهربانى كردم وخودم باو غذا مى دادم و جامه و سرش را از كثافت پاك مى كردم و خدمتگزارش بودم .
مادرم بمن گفت : پسر جان ! تو زمانيكه دين مرا داشتى با من چنين رفتار نمى كردى ، اينچه رفتار است كه از تو مى بينم از زمانيكه از دين ما رفته و بدين حنيفه گرائيده ئى ؟گفتم : مردى از فرزندان پيغمبر ما بمن چنين دستور داده .
مادرم گفت : آن مرد پيغمبر است ؟ گفتم : نه بلكه پسر يكى از پيغمبران است .
مادرم گفت : پسر جان اين مرد پيغمبر است ، زيرا دستوريكه بتو داده از سفارشاتپيغمبرانست .
گفتم : مادرم ! بعد از پيغمبر ما پيغمبرى نباشد و او پسر پيغمبر است .
مادرم گفت : دين تو بهترين دين است ، آنرا بمن عرضه كن ، من باو عرضه داشتم و اومسلمان شد و من هم برنامه اسلام را باو آموختم ، او نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا گزاردو در شب عارضه ئى باو رخ داد (و بيمار شد) بمن گفت : پسر جان ! آنچه بمن آموختىدوباره بياموز، من آنها را تكرار كردم ، مادرم اقرار كرد و از دنيا رفت ) چون صبح شدمسلمانها غسلش دادند و خودم بر او نماز خواندم و در گوش گذاشتم .