على بن الحسين عليهماالسلام فرمود: صبر نسبت به ايمان مانند سر نسبت به تن و هر كهصبر ندارد ايمان ندارد.

امام صادق (ع ) فرمود: صبر نسبت به ايمان مانند سر است به تن ، هرگاه سر برود تنمى رود، همچنين هرگاه صبر برود ايمان مى رود.

ابو بصير گويد شنيدم امام صادق (ع ) مى فرمود: آزاد مرد در همهحال آزاد مرد است اگر گرفتارى برايش پيش آيد، صبر كند، و اگر مصيبتها بر سرشريزد، او را شكسته نكند، اگر چه اسير شود و مغلوب گردد و سختى جانشين آسايشش ‍شود، چنانكه يوسف صديق امين صلوات الله عليه را بردگى و مغلوبيت و اسارت زياننبخشيد و تاريكى و ترس چاه و آنچه بر سرش آمد زيانش نزد تا خدا بر او منت گذارد وستمگر سرگش را بنده او كرد بعد از آنكه مالك او بود خدا او را به رسالت فرستاد وبسبب او به امتى رحم كرد، صبر اين چنين است ، و خير در پى دارد، پس شكيبا باشيد ودل به شكيبايى دهيد تا پاداش ببينيد.

امام باقر (ع ) فرمود: بهشت در ميان ناگواريها و شكيبائى است پس هر كه در دنيا برناگواريها صبر كند به بهشت رود و دوزخ در ميان لذتها و شهوتهاست ، پس هر كه هرلذت و شهوتى را كه دلش خواهد بخود رساند بدوزخ در آيد.

امام صادق عليه اسلام فرمود: چون مؤ من داخل قبر شود، نماز طرف راست و ذكاة جانب چپباشد و احسان بر سرش سايه افكند و صبر در طرفى دور از آنها باشد، چون دوفرشته اى كه متصدى سؤ ال از او هستند بر او وارد شوند، صبر بنماز و زكاة و احسانگويد: مواظب رفيق خود باشيد، اگر درمانده شديد من حاضرم .

امام صادق عليه السلام فرمود: اميرالمؤ منين صلوات الله عليه به مسجد آمد، در مسجدمردى را ديد اندوهگين و غمناك است به او فرمود: تو را چه شده ؟ عرض كرد: اى امير مؤمنان ؛ به مصيبت پدر (و مادر) و برادر گرفتار شده ام و مى ترسم دق كنم . اميرالمؤ منين(ع ) فرمود: تقواى خدا و شكيبائى پيشه كند تا فردا بر شكيبائى در آئى (پاداش آن راببينى ) و صبر در كارها مانند سر است نسبت به تن ، چون سر از تن جدا شود بدن فاسدگردد، و چون صبر از كارها جدا شود، كارها فاسد شود.

سماعة بن مهران گويد: حضرت ابوالحسن عليه السلام به من فرمود: چه تو را از حجباز داشت ؟ عرض كردم قربانت گردم بدهى بسيارى پيدا كردم و مالم از دست رفت وبدهى كه گردن گيرم شده از رفتن مالم سخت تر است و اگر يكى از رفقايم مرا ازخانه بيرون نمى آورد نمى توانستم بيرون آيم .
حضرت فرمود: اگر صبر كنى مورد غبطه قرارگيرى(حال خوشى پيدا مى كنى كه مردم بتو رشك مى برند) و اگر صبر نكنى مقدرات خداجارى گردد، چه تو راضى باشى يا ناراضى .

اميرالمؤ منين صلوات الله عليه فرمود: صبر بر دو گونه است : صبر در مصيبت كه نيكوو زيباست و نيكوتر از آن صبر و خوددارى از چيزيستكه خداىعزوجل آن را بر تو حرام كرده .
و ذكر نيز بر دو گونه است : ذكر خداى عزوجل هنگام مصيبت و بهتر از آن ذكر ياد خداستدر آنچه بر تو حرام كرده ، تا مانع تو شود.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زمانى براى مردم پيش آيد كه سلطنت جزبوسيله كشتن و ستمگرى بدست نيايد و ثروت جز با عصب وبخل پيدا نشود و دوستى جز بوسيله بيرون بردن دين و پيروى هوس بدست نيايد، پس ‍كسيكه به آن زمان برسد و بر فقر صبر كند، به آنكه بر ثروت توانائى داشته وبر دشمنى مردم صبر كند با آنكه بر دوستى توانا باشد (يعنى بتواند از راه از دستدادن دين و پيروى هوس جلب دوستى كند، ولى نكند) و بر ذلت صبر كند، با آنكه برعزت توانا باشد، خدا ثواب پنجاه صديق از تصديق كنندگان مرا به او بدهد.

امام باقر عليه السلام فرمود: چون وفات على بن الحسين عليهماالسلام فرا رسيد مرابه سينه خود چسبانيد و فرمود: پسر جان ، تو را به چيزى سفارش مى كنم كه پدرمهنگام وفاتش بمن سفارش كرد و گفت پدرش او را به آن وصيت فرموده است : اى پسرجان بر حق صبر كن اگر چه تلخ باشد.

امام باقر عليه السلام فرمود: صبر دو گونه است : صبر بر بلا كه خوب و نيكو است، ولى بهترين اين دو صبر پرهيز از محرماتست .

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: صبر بر سه قسم است : صبر بر مصيبت ،صبر بر طاعت و صبر از گناه ، پس هر كه بر مصيبت صبر كند تا آن را با تسلى خوبىرد كند، خطا برايش 300 درجه نويسد كه ميان هر درجه تا درجه ديگرى به اندازهفاصله ميان آسمان و زمين باشد و هر كه بر طاعت صبر كند خدا برايش 600 درجهنويسد كه ميان هر درجه تا درجه ديگر به اندازه فاصله ميان قعر زمين تا عرش باشد وهر كه از گناه صبر كند، خدا برايش 900 درجه نويسد كه ميان هر درجه به اندازهفاصله ميان قعر زمين تا پايان عرش باشد.

يونس بن يعقوب گويد: امام صادق عليه السلام بمن امر فرمودند كه نزدمفضل روم و او را در مرگ اسماعيل تسليت گويم و فرمود: بهمفضل سلام برسان و بگو: ما به مصيبت اسماعيل مبتلا شديم و صبر كرديم تو هم مانند ماصبر كن ما چيزى خواستيم و خداى عزوجل چيز ديگرى خواست (ما خواستيماسماعيل وصى ما باشد و خدا خواست موسى بن جعفر عليه السلام باشد) پس ما تسليمامر خداى عزوجل گشتيم .

امام صادق عليه السلام فرمود: هركس از مؤ منين به بلائى گرفتار شود و صبر كندبرايش اجر هزار شهيد باشد.

و فرمود: همانا خداى عزوجل به مردمى نعمت داد و آنها شكر نكردند تاوبال آنها شد و مردمى را به مصيبتها مبتلى كردند تا بر آنها نعمت شد.

امام صادق (ع ) درباره قول خداى عزوجل فرمود: (شما كه ايمان داريد، صبر كنيد و باصبر غلبه جوئيد فرمود: بر مصيبتها صبر كنيد.
و در روايت ابن ابى يعفور است كه فرمود: با صبر بر مصيبتها غلبه كنيد.

و فرمود: اگر صبر پيش از بلا آفريده نشده بود مؤ من مى تركيد. چنانكه تخم مرغروى سنگ خارا مى تركد.