بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب اصول کافی جلد سوم, شیخ کلینی   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     FOOTNT01 -
     IStart -
     KAFI3001 -
     KAFI3002 -
     KAFI3003 -
     KAFI3004 -
     KAFI3005 -
     KAFI3006 -
     KAFI3007 -
     KAFI3008 -
     KAFI3009 -
     KAFI3010 -
     KAFI3011 -
     KAFI3012 -
     KAFI3013 -
     KAFI3014 -
     KAFI3015 -
     KAFI3016 -
     KAFI3017 -
     KAFI3018 -
     KAFI3019 -
     KAFI3020 -
     KAFI3021 -
     KAFI3022 -
     KAFI3023 -
     KAFI3024 -
     KAFI3025 -
     KAFI3026 -
     KAFI3027 -
     KAFI3028 -
     KAFI3029 -
     KAFI3030 -
     KAFI3031 -
     KAFI3032 -
     KAFI3033 -
     KAFI3034 -
     KAFI3035 -
     KAFI3036 -
     KAFI3037 -
     KAFI3038 -
     KAFI3039 -
     KAFI3040 -
     KAFI3041 -
     KAFI3042 -
     KAFI3043 -
     KAFI3044 -
     KAFI3045 -
     KAFI3046 -
     KAFI3047 -
     KAFI3048 -
     KAFI3049 -
     KAFI3050 -
     KAFI3051 -
     KAFI3052 -
     KAFI3053 -
     KAFI3054 -
     KAFI3055 -
     KAFI3056 -
     KAFI3057 -
     KAFI3058 -
     KAFI3059 -
     KAFI3060 -
     KAFI3061 -
     KAFI3062 -
     KAFI3063 -
     KAFI3064 -
     KAFI3065 -
     KAFI3066 -
     KAFI3067 -
     KAFI3068 -
     KAFI3069 -
     KAFI3070 -
     KAFI3071 -
     KAFI3072 -
     KAFI3073 -
     KAFI3074 -
     KAFI3075 -
     KAFI3076 -
     KAFI3077 -
     KAFI3078 -
     KAFI3079 -
     KAFI3080 -
     KAFI3081 -
     KAFI3082 -
     MainFehrest -
 

 

 
 
next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page


عَنْهُ عَنْ غَيْرِ وَاحِدٍ عَنْ زِيَادٍ الْقَنْدِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَرَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ الْقَوْمَ لَيَكُونُونَ فَجَرَةً وَ لَا يَكُونُونَ بَرَرَةً فَيَصِلُونَ أَرْحَامَهُمْفَتَنْمِى أَمْوَالُهُمْ وَ تَطُولُ أَعْمَارُهُمْ فَكَيْفَ إِذَا كَانُوا أَبْرَاراً بَرَرَةً
اصول كافى ج : 3 ص : 226 رواية :21
اميرالمؤ منين صلوات الله عليه و آله فرمود: گاهى مردمى بد كردارند و نيكوكار نيستند وصله رحم مى كنند پس مالشان زياد مى شود و عمرشان دراز مى گردد تا چه رسد كهنيكوكار باشند و صله رحم كنند؟

وَ عَنْهُ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِى بَصِيرٍ عَنْ أَبِى عَبْدِاللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع صِلُوا أَرْحَامَكُمْ وَ لَوْ بِالتَّسْلِيمِ يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذِى تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامَ إِنَّ اللّهَ كانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً
اصول كافى ج : 3 ص : 226 رواية :22
اميرالمؤ منين صلوات الله عليه فرمود: با ارحام خود بپيونديد اگر چه با سلام كردنباشد، كه خداى تبارك و تعالى فرمايد: از خدائيكه به نام وى درخواست كنيد و نيز ازبريدن خويشاوندى ها پروا كنيد كه خدا مراقب شماست ، 2 سوره 4.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَوَقَعَ بَيْنَ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع وَ بَيْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ كَلَامٌ حَتَّى وَقَعَتِ الضَّوْضَاءُبَيْنَهُمْ وَ اجْتَمَعَ النَّاسُ فَافْتَرَقَا عَشِيَّتَهُمَا بِذَلِكَ وَ غَدَوْتُ فِى حَاجَةٍ فَإِذَا أَنَا بِأَبِىعَبْدِ اللَّهِ ع عَلَى بَابِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ وَ هُوَ يَقُولُ يَا جَارِيَةُ قُولِى لِأَبِى مُحَمَّدٍيَخْرُجُ قَالَ فَخَرَجَ فَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ مَا بَكَّرَ بِكَ فَقَالَ إِنِّى تَلَوْتُ آيَةً مِنْ كِتَابِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْبَارِحَةَ فَأَقْلَقَتْنِى قَالَ وَ مَا هِيَ قَالَ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ ذِكْرُهُ الَّذِينَيَصِلُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ يَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ فَقَالَصَدَقْتَ لَكَأَنِّى لَمْ أَقْرَأْ هَذِهِ الْآيَةَ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ قَطُّ فَاعْتَنَقَا وَ بَكَيَا
اصول كافى ج : 3 ص : 26 رواية :23
صفوان جمال گويد: ميان امام صادق (ع ) و عبدالله بن حسن سخنى درگرفت تا بهجنجال كشيد و مردم گرد آمدند و شب بود كه با اين وضع از يكديگر جدا شدند.
بامداد پى كارى بيرون شدم ، امام صادق عليه السلام را در خانه عبدالله بن حسن ديدمكه مى فرمايد: اى كنيز به ابى محمد (عبدالله بن حسن ) بگو بيايد، او بيرون آمد و گفت: يا ابا عبدالله چرا پگاه اينجا آمدى ؟ فرمود: من ديشب آيه اى از كتاب خداىعزوجل را تلاوت كردم كه پريشانم ساخت .
گفت كدام آيه ؟ فرمود: قول خداى جل و عز ذكره (و كسانى كه آنچه را خدا بهپيوستن آن فرمان داده ، پيوسته دارند از پروردگار خو بيم كنند و از سختى حساببترسند، (21 سوره 13) عرض كرد راست گفتى ، گويا من اين آيه را هرگز در كتابخداى عزوجل نخوانده بودم ، سپس دست به گردن شدند و گريستند.

شرح :
عبدالله بن حسن همان شخصى است كه گفتگوى طولانى او با امام صادق (ع ) درحديث 929 ذكر شد، و از آن حضرت تقاضا مى كرد كه با فرزند شومش محمد بن عبداللهبيعت كند، و شايد اين گفتگو هم در همان باره بوده باشد و پيداست كه امام (ع ) كارىنمى كرد كه محتاج به ياد آورى آيه قرآن باشد، بلكه همه آيات قرآن در نظرش ‍ مجسماست و تذكر آيه شريفه براى مصلحت و تنبه عبدالله بوده و پريشانى آن حضرت همبخاطر او بوده است پس ‍ اين حديث دلالت دارد برصله رحم و نبريدن از خويشاوند اگرچه خويشاوند به اين حد از فسق و گمراهى باشد.
وَ عَنْهُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ لِيَابْنَ عَمٍّ أَصِلُهُ فَيَقْطَعُنِي وَ أَصِلُهُ فَيَقْطَعُنِى حَتَّى لَقَدْ هَمَمْتُ لِقَطِيعَتِهِ إِيَّايَ أَنْ أَقْطَعَهُأَ تَأْذَنُ لِى قَطْعَهُ قَالَ إِنَّكَ إِذَا وَصَلْتَهُ وَ قَطَعَكَ وَصَلَكُمَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَمِيعاً وَ إِنْ قَطَعْتَهُوَ قَطَعَكَ قَطَعَكُمَا اللَّهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 227 رواية :24
عبدالله بن سنان گويد به امام صادق (ع ) عرض كردم : پسر عموئى دارم كه هرچه بااو مى پيوندم از من مى برد، تا اينكه تصميم گرفتم كه اگر از من بريد، از او ببرمفرمود: اگر تو به او پيوندى و او از تو ببرد خداىعزوجل شما را با هم بپيوندد، و اگر تو از او ببرى و او از تو ببرد خدا از هر دو ببرد.

عَنْهُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنِّي أُحِبُّ أَنْيَعْلَمَ اللَّهُ أَنِّي قَدْ أَذْلَلْتُ رَقَبَتِى فِى رَحِمِى وَ أَنِّى لَأُبَادِرُ أَهْلَ بَيْتِى أَصِلُهُمْ قَبْلَ أَنْيَسْتَغْنُوا عَنِّى
اصول كافى ج : 3 ص : 227 رواية :25
داود بن فرقد گويد: امام صادق (ع ) به من فرمود: دوست دارم خدا بداند من براىخويشاوندم فروتنى مى كنم ، من پيش از آنكهاهل بيتم از من بى نياز شوند به پيوست آنها سبقت مى جويم .

عَنْهُ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ فُضَيْلٍ الصَّيْرَفِيِّ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ إِنَّ رَحِمَ آلِ مُحَمَّدٍالْأَئِمَّةِ ع لَمُعَلَّقَةٌ بِالْعَرْشِ تَقُولُ اللَّهُمَّ صِلْ مَنْ وَصَلَنِى وَ اقْطَعْ مَنْ قَطَعَنِى ثُمَّ هِيَجَارِيَةٌ بَعْدَهَا فِي أَرْحَامِ الْمُؤْمِنِينَ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذِى تَسائَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحامَ
اصول كافى ج : 3 ص : 228 رواية :26
امام رضا (ع ) فرمود: همانا رحم آل محمد يعنى ائمه عليهم السلام به عرش آويخته استو مى گويد: بار خدايا بپيوند هر كه مرا بپيوندد و ببر از هر كه از من ببرد، و بعد ازاين هم اين موضوع نسبت به ارحام مؤ م نين جريان داد. سپس اين آيه را تلاوت فرمود: (ازخدائيكه بنام او باز خواست شويد و از بريدن ارحام پروا كنيد، 2 سوره 4)

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِيَزِيدَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْيُوصَلَ فَقَالَ قَرَابَتُكَ
اصول كافى ج : 3 ص : 228 رواية :27
عمر بن يزيد گويد: از امام صادق (ع ) اين قول خداىعزوجل را پرسيدم : (كسانيكه آنچه را خدا بپيوستش امر فرموده ميپيوندند، 21 سوره13) فرموده : خويشاوند تو است .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ وَ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ وَدُرُسْتَ بْنِ أَبِي مَنْصُورٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع الَّذِينَ يَصِلُونَما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ قَالَ نَزَلَتْ فِى رَحِمِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ وَ قَدْ تَكُونُفِى قَرَابَتِكَ ثُمَّ قَالَ فَلَا تَكُونَنَّ مِمَّنْ يَقُولُ لِلشَّيْءِ إِنَّهُ فِي شَيْءٍ وَاحِدٍ
اصول كافى ج : 3 ص : 228 رواية :28
عمر بن زياد گويد: بامام صادق (ع ) عرضكردم : (كسانيكه آنچه را خدا بپيوندشفرمان داده ميپيوندند، 21 سوره 13) فرمود: درباره رحمآل محمد عليه و آله السلام نازل شده و درباره خويشان تو هم ميباشد، سپس فرمود: ازكسانى مباش كه بچيزى گويند: درباره يك مورد است .

شرح :
ذيل اين روايت دليل است براينكه آيات شريفه قرآنى ظاهر و باطن و تفسير وتاءويل و معانى متعددى دارد و چون ائمه عليهم السلام براى آيه اى معنائى ذكر نمودند وسپس معناى ديگرى مخالف آن بيان فرمودند نبايد منكر شد، چنانچه در جلداول بارها تذكر داديم .
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنِالْوَصَّافِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَمُدَّ اللَّهُ فِىعُمُرِهِ وَ أَنْ يَبْسُطَ لَهُ فِى رِزْقِهِ فَلْيَصِلْ رَحِمَهُ فَإِنَّ الرَّحِمَ لَهَا لِسَانٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ذَلْقٌتَقُولُ يَا رَبِّ صِلْ مَنْ وَصَلَنِى وَ اقْطَعْ مَنْ قَطَعَنِى فَالرَّجُلُ لَيُرَى بِسَبِيلِ خَيْرٍ إِذَاأَتَتْهُ الرَّحِمُ الَّتِى قَطَعَهَا فَتَهْوِى بِهِ إِلَى أَسْفَلِ قَعْرٍ فِى النَّارِ
اصول كافى ج : 3 ص : 228 رواية :29
رسولخدا (ص ) فرموده : هر كه خوشش آيد كه كه خدا عمرش را دراز كند و روزيش راتوسعه دهد بايد صله رحم كند، زيرا روز قيامت رحم را زبان تند و تيزى است كهميگويد: پروردگارا بپيوند هر كه با من پيوست ، و ببر هر كه را از من بريد، و مردىبا روش خير (ظاهر خوب ) ديده مى شود ولى چون خويشاونديكه از او بريده نزدش آيد،او را به پائين ترين قعر دوزخ سرنگون كند.

عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ أَبِي حَمَّادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ الْجَهْمِ بْنِحُمَيْدٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع تَكُونُ لِيَ الْقَرَابَةُ عَلَى غَيْرِ أَمْرِي أَ لَهُمْ عَلَيَّ حَقٌّ قَالَنَعَمْ حَقُّ الرَّحِمِ لَا يَقْطَعُهُ شَيْءٌ وَ إِذَا كَانُوا عَلَى أَمْرِكَ كَانَ لَهُمْ حَقَّانِ حَقُّ الرَّحِمِ وَ حَقُّالْإِسْلَامِ
اصول كافى ج : 3 ص : 229 رواية :30
جهم بن حميد گويد: بامام صادق (ع ) عرض كردم : خويشاوندانى دارم كه دين مرا ندارندآيا آنها بر من حقى دارند؟ فرمود: آرى ، خويشاوندى را چيز قطع نكند، و اگر همدين توباشند دو حق پيدا كنند: حق خويشاوندى و حق اسلام .

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَ الْبِرَّ لَيُهَوِّنَانِ الْحِسَابَ وَ يَعْصِمَانِ مِنَ الذُّنُوبِفَصِلُوا أَرْحَامَكُمْ وَ بَرُّوا بِإِخْوَانِكُمْ وَ لَوْ بِحُسْنِ السَّلَامِ وَ رَدِّ الْجَوَابِ
اصول كافى ج : 3 ص : 229 رواية :31
امام صادق (ع ) ميفرمود: صله رحم و احسان را آسان كنند و از گناهان نگهدار شوند، پسصله رحم كنيد و ببرادران خود احسان نمائيد، اگر چه بوسيله سلام كردن خوب و جوابسلام دادن باشد.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ بَشِيرٍ قَالَ قَالَأَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع صِلَةُ الرَّحِمِ تُهَوِّنُ الْحِسَابَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ هِيَ مَنْسَأَةٌ فِي الْعُمُرِ وَ تَقِىمَصَارِعَ السُّوءِ وَ صَدَقَةُ اللَّيْلِ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ
اصول كافى ج : 3 ص : 229 رواية :32
و فرمود: صله رحم حساب روز قيامت را آسان كند و عمر را طولانى نمايد و از مرگ بدنگهدارد و صدقه دادن در شب خشم پروردگار را خاموش كند.

عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حُسَيْنِ بْنِ عُثْمَانَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عقَالَ إِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ تُزَكِّى الْأَعْمَالَ وَ تُنْمِى الْأَمْوَالَ وَ تُيَسِّرُ الْحِسَابَ وَ تَدْفَعُ الْبَلْوَىوَ تَزِيدُ فِى الرِّزْقِ
اصول كافى ج : 3 ص : 229 رواية :33
و فرمود: صله رحم اعمال را پاك و اموال را بسيار و حساب را آسان كند و بلا را بزدايد وروزى را زياد كند.

* باب : خوشرفتارى با پدر و مادر*

بَابُ الْبِرِّ بِالْوَالِدَيْنِ

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِالْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِى وَلَّادٍ الْحَنَّاطِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً مَا هَذَا الْإِحْسَانُ فَقَالَ الْإِحْسَانُ أَنْ تُحْسِنَ صُحْبَتَهُمَا وَ أَنْ لَاتُكَلِّفَهُمَا أَنْ يَسْأَلَاكَ شَيْئاً مِمَّا يَحْتَاجَانِ إِلَيْهِ وَ إِنْ كَانَا مُسْتَغْنِيَيْنِ أَ لَيْسَ يَقُولُاللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ قَالَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عوَ أَمَّا قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِمّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لاتَنْهَرْهُما قَالَ إِنْ أَضْجَرَاكَ فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَ لَا تَنْهَرْهُمَا إِنْ ضَرَبَاكَ قَالَ وَ قُلْ لَهُماقَوْلًا كَرِيماً قَالَ إِنْ ضَرَبَاكَ فَقُلْ لَهُمَا غَفَرَ اللَّهُ لَكُمَا فَذَلِكَ مِنْكَ قَوْلٌ كَرِيمٌ قَالَ وَاخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ قَالَ لَا تَمْلَأُ عَيْنَيْكَ مِنَ النَّظَرِ إِلَيْهِمَا إِلَّا بِرَحْمَةٍ وَ رِقَّةٍوَ لَا تَرْفَعْ صَوْتَكَ فَوْقَ أَصْوَاتِهِمَا وَ لَا يَدَكَ فَوْقَ أَيْدِيهِمَا وَ لَا تَقَدَّمْ قُدَّامَهُمَا
اصول كافى ج : 3 ص : 230 رواية :1
ابو ولاد حناط گويد: از امام صادق (ع ) پرسيدم خداىعزوجل كه فرمايد: (و بپدر و مادر احسان كنيد، 23 سوره 17) اين احسان چيست ؟ فرمود:احسان اينستكه : با آنها نيكو معاشرت كنى و آنها را مجبور نكنى كه چيزيرا كه احتياجدارند از تو بخواهند، اگر چه بى نياز باشند (بلكه بايد اظهار نكرده وظيفه خود راانجام دهى ) مگر خداى عزوجل نميفرمايد: (هرگز به نيكى نرسيد، مگر از آنچه دوستداريد انفاق كنيد، 92 سوره 3).
سپس امام صادق (ع ) فرمود: و اما قول خداى عزوجل : (اگر يكى از ايشان يا هر دو آنهانزد تو به پيرى رسيدند، بآنها اف مگو و تنديشان مكن ، 23 سوره 17) يعنى اگردلتنگت كردند بآنها اف مگو و اگر ترا زدند با آنها تندى مكن ، و فرمود: (و بآنهاسخنى شريف و بزرگوار بگو) يعنى اگر ترا زدند بگو: خدا شما را بيامرزد اينستسخن شريف تو و فرمود: (و از روى مهربانى براى آنها جنبه افتادگى پيش آور)يعنى ديدگانت را به آنها خيره مكن ، بلكه با مهربانى و دلسوزى به آنها بنگر، وصدايت را از صداى آنها بلندتر مكن و دستت را بالاى دست آنها مگير و بر آنها پيشىمگير.

ابْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ خَالِدِ بْنِ نَافِعٍ الْبَجَلِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عيَقُولُ إِنَّ رَجُلًا أَتَى النَّبِيَّ ص فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَوْصِنِي فَقَالَ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِشَيْئاً وَ إِنْ حُرِّقْتَ بِالنَّارِ وَ عُذِّبْتَ إِلَّا وَ قَلْبُكَ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَ وَالِدَيْكَ فَأَطِعْهُمَا وَبَرَّهُمَا حَيَّيْنِ كَانَا أَوْ مَيِّتَيْنِ وَ إِنْ أَمَرَاكَ أَنْ تَخْرُجَ مِنْ أَهْلِكَ وَ مَالِكَ فَافْعَلْ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنَالْإِيمَانِ
اصول كافى ج : 3 ص : 230 رواية :2
امام صادق (ع ) مى فرمود: مردى نزد پيغمبر (ص ) و عرض كرد: يارسول الله مرا سفارشى كن ، فرمود: چيزيرا بخدا شريك مساز اگرچه به آتش سوختهشوى و شكنجه بينى ، همواره دلت بايمان محكم باشد، و پدر و مادرت را فرمان بر وبا آنها نيكى كن ، زنده باشند يا مرده و اگر دستور دادند خاندان و مالت را كنار گذار،اين كار را بكن كه از ايمانست .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ سَيْفٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَيَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ شَيْءٌ مِثْلُ الْكُبَّةِ فَيَدْفَعُ فِى ظَهْرِ الْمُؤْمِنِ فَيُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ فَيُقَالُهَذَا الْبِرُّ
اصول كافى ج : 3 ص : 231 رواية :3
امام صادق (ع ) فرمود: روز قيامت چيزى مانند گلوله ميايد و به پشت مؤ من ميزند تا او راداخل بهشت ميكند، و گفته مى شود اين احسانست .

شرح :
مرحوم كلينى از كلمه (بر) احسان بوالدين را فهميده ولى ممكن است احسان بهركس را شامل شود، و اين حديث كنايه از اينستكه احسان بزودى محسن راداخل بهشت كند و در محشر معطل نشود.
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِع قَالَ قُلْتُ أَيُّ الْأَعْمَالِ أَفْضَلُ قَالَ الصَّلَاةُ لِوَقْتِهَا وَ بِرُّ الْوَالِدَيْنِ وَ الْجِهَادُ فِىسَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
اصول كافى ج : 3 ص : 231 رواية :4
منصور بن حازم گويد: به امام صادق (ع ) عرض كردم : چه اعمالى بهتر است ؟ نماز دروقت و نيكى با پدر و مادر و جهاد در راه خداىعزوجل .

next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation