بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب اصول کافی جلد سوم, شیخ کلینی ( )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     FOOTNT01 -
     IStart -
     KAFI3001 -
     KAFI3002 -
     KAFI3003 -
     KAFI3004 -
     KAFI3005 -
     KAFI3006 -
     KAFI3007 -
     KAFI3008 -
     KAFI3009 -
     KAFI3010 -
     KAFI3011 -
     KAFI3012 -
     KAFI3013 -
     KAFI3014 -
     KAFI3015 -
     KAFI3016 -
     KAFI3017 -
     KAFI3018 -
     KAFI3019 -
     KAFI3020 -
     KAFI3021 -
     KAFI3022 -
     KAFI3023 -
     KAFI3024 -
     KAFI3025 -
     KAFI3026 -
     KAFI3027 -
     KAFI3028 -
     KAFI3029 -
     KAFI3030 -
     KAFI3031 -
     KAFI3032 -
     KAFI3033 -
     KAFI3034 -
     KAFI3035 -
     KAFI3036 -
     KAFI3037 -
     KAFI3038 -
     KAFI3039 -
     KAFI3040 -
     KAFI3041 -
     KAFI3042 -
     KAFI3043 -
     KAFI3044 -
     KAFI3045 -
     KAFI3046 -
     KAFI3047 -
     KAFI3048 -
     KAFI3049 -
     KAFI3050 -
     KAFI3051 -
     KAFI3052 -
     KAFI3053 -
     KAFI3054 -
     KAFI3055 -
     KAFI3056 -
     KAFI3057 -
     KAFI3058 -
     KAFI3059 -
     KAFI3060 -
     KAFI3061 -
     KAFI3062 -
     KAFI3063 -
     KAFI3064 -
     KAFI3065 -
     KAFI3066 -
     KAFI3067 -
     KAFI3068 -
     KAFI3069 -
     KAFI3070 -
     KAFI3071 -
     KAFI3072 -
     KAFI3073 -
     KAFI3074 -
     KAFI3075 -
     KAFI3076 -
     KAFI3077 -
     KAFI3078 -
     KAFI3079 -
     KAFI3080 -
     KAFI3081 -
     KAFI3082 -
     MainFehrest -
 

 

 
 
next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page


عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ قَالَ حَدَّثَنِى خَالِدُ بْنُ يَزِيدَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِى عَبْدِاللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ خَلْقاً مِنْ خَلْقِهِ انْتَجَبَهُمْ لِقَضَاءِ حَوَائِجِ فُقَرَاءِشِيعَتِنَا لِيُثِيبَهُمْ عَلَى ذَلِكَ الْجَنَّةَ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ مِنْهُمْ فَكُنْ ثُمَّ قَالَ لَنَا وَاللَّهِ رَبٌّ نَعْبُدُهُ لَا نُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً
اصول كافى ج : 3 ص : 277 رواية : 2
مفضل بن عمر گويد: امام صادق (ع ) فرمود: همانا خداىعزوجل دسته ئى از مخلوقش را آفريده و ايشانرا براى قضاء حوائج خويش شيعيان فقيرما را انتخاب فرموده تا در برابر آن بهشت را بايشان پاداش دهد، پس اگر توانى ازآنها باش . سپس فرمود: بخدا ما را پروردگاريست كه او را پرستش كنيم و چيزيراشريك او نسازيم .

عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ أَيْمَنَ عَنْ صَدَقَةَ الْأَحْدَبِ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَقَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ خَيْرٌ مِنْ حُمْلَانِ أَلْفِ فَرَسٍ فِى سَبِيلِاللَّهِ
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ مِثْلَ الْحَدِيثَيْنِ
اصول كافى ج : 3 ص : 277 رواية : 3
امام صادق (ع ) فرمود: روا ساختن حاجت مؤ من از آزاد كردن هزار بنده و بار كردن هزار اسبدر راه خدا (فرستادن بجهاد) بهتر است .


عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ الْكِنَانِيِّ قَالَ قَالَ أَبُوعَبْدِ اللَّهِ ع لَقَضَاءُ حَاجَةِ امْرِئٍ مُؤْمِنٍ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ عِشْرِينَ حَجَّةً كُلُّ حَجَّةٍ يُنْفِقُ فِيهَاصَاحِبُهَا مِائَةَ أَلْفٍ
اصول كافى ج : 3 ص : 277 رواية : 4
و فرمود: بر آوردن حاجت يكمرد مؤ من نزد خدا از بيست حجيكه ، در هر يك از آنها صد هزار(دينار يا درهم ) خرج شود بهتر است .

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ عَنْ إِسْمَاعِيلَبْنِ عَمَّارٍ الصَّيْرَفِيِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ الْمُؤْمِنُ رَحْمَةٌ عَلَى الْمُؤْمِنِقَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ كَيْفَ ذَاكَ قَالَ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَتَى أَخَاهُ فِى حَاجَةٍ فَإِنَّمَا ذَلِكَ رَحْمَةٌ مِنَ اللَّهِسَاقَهَا إِلَيْهِ وَ سَبَّبَهَا لَهُ فَإِنْ قَضَى حَاجَتَهُ كَانَ قَدْ قَبِلَ الرَّحْمَةَ بِقَبُولِهَا وَ إِنْ رَدَّهُ عَنْحَاجَتِهِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهَا فَإِنَّمَا رَدَّ عَنْ نَفْسِهِ رَحْمَةً مِنَ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ سَاقَهَا إِلَيْهِ وَسَبَّبَهَا لَهُ وَ ذَخَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ تِلْكَ الرَّحْمَةَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ حَتَّى يَكُونَ الْمَرْدُودُ عَنْحَاجَتِهِ هُوَ الْحَاكِمَ فِيهَا إِنْ شَاءَ صَرَفَهَا إِلَى نَفْسِهِ وَ إِنْ شَاءَ صَرَفَهَا إِلَى غَيْرِهِ يَاإِسْمَاعِيلُ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ وَ هُوَ الْحَاكِمُ فِى رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ قَدْ شُرِعَتْ لَهُ فَإِلَى مَنْتَرَى يَصْرِفُهَا قُلْتُ لَا أَظُنُّ يَصْرِفُهَا عَنْ نَفْسِهِ قَالَ لَا تَظُنَّ وَ لَكِنِ اسْتَيْقِنْ فَإِنَّهُلَنْ يَرُدَّهَا عَنْ نَفْسِهِ يَا إِسْمَاعِيلُ مَنْ أَتَاهُ أَخُوهُ فِى حَاجَةٍ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهَا فَلَمْيَقْضِهَا لَهُ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِ شُجَاعاً يَنْهَشُ إِبْهَامَهُ فِى قَبْرِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَغْفُوراً لَهُأَوْ مُعَذَّباً
اصول كافى ج : 3 ص : 278 رواية : 5
اسماعيل بن عمار صيرفى گويد: بامام صادق (ع ) عرضكردم : قربانت مؤ من براى مؤ منرحمت است ؟ فرمود: آرى ، گفتم : چگونه ؟ فرمود: هر مؤ منى كه براى حاجتى نزدبرادرش رود رحمتى است كه خدا آنرا بسوى او فرستاده و برايش ‍ آماده كرده پس اگرحاجتش را روا كند، رحمت خدا را پذيرفته و اگر حاجت او رد كند، با وجود آنكه مى تواندبرآورد، رحمتى را كه خداى عزوجل بسوى او فرستاده و آماده نموده رد كرده است ، و خداىعزوجل آن رحمت را تا روز قيامت ذخيره كند تا كسيكه از حاجتش رد شده نسبت بآن قضاوتكند، اگر خواهد آن را بخود برگرداند و اگر خواهد بديگرى ارجاع دهد.
اى اسماعيل ! هرگاه او در روز قيامت حاكم شود نسبت برحمتى كه از جانب خدا براى او رواگشته ، عقيده دارى كه بچه كسى ارجاعش مى دهد؟ عرضكردم : گمان ندارم آنرا از خودبگرداند، فرمود: گمان مبر، بلكه يقين داشته باش كه هرگز از خود نگرداند.
اى اسماعيل ، هر كه براى حاجتى نزد برادرش رود كه او بتواند روا كند، و روا نكند، خدادر قبر مارى بر او مسلط كند كه انگشت ابهامش را تا روز قيامت بگزد، چه آنكه آن ميت درقيامت آمرزيده باشد يا معذب (اگر آمرزيده هم باشد، اين عذاب بجهت رد كردن حاجت مؤ مناست ).

شرح :
اين روايت دليل است بر اينكه عذابهاييكه در قبر براى گناهكاران خبر داده شده بهپيكر جسمانيش ‍ وارد نمى شود، بلكه به پيكر مثاليش وارد شود، زيرا پيكر در گوررفته پس از مدتى خاك شود در صورتيكه گريدن انگشت ابهام تا روز قيامت معين شدهاست .
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ أَيْمَنَ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَقَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ مَنْ طَافَ بِالْبَيْتِ أُسْبُوعاً كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُسِتَّةَ آلَافِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ سِتَّةَ آلَافِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ سِتَّةَ آلَافِ دَرَجَةٍ قَالَ وَ زَادَفِيهِ إِسْحَاقُ بْنُ عَمَّارٍ وَ قَضَى لَهُ سِتَّةَ آلَافِ حَاجَةٍ قَالَ ثُمَّ قَالَ وَ قَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِأَفْضَلُ مِنْ طَوَافٍ وَ طَوَافٍ حَتَّى عَدَّ عَشْراً
اصول كافى ج : 3 ص : 278 رواية :6
ابان بن تغلب گويد: شنيدم امام صادق (ع ) مى فرمود: هر كس هفت شوط گرد خانه كعبهطواف كند، خداى عزوجل برايش شش هزار حسنه نويسد و شش هزار گناه از او بزدايد وشش هزار درجه برايش بالا برد اسحاق بن عمار افزوده كه : شش هزار حاجت او را هم رواكند سپس امام عليه السلام فرمود: روا ساختن حاجت مؤ من بهتر است از طوافى و طوافى وتا ده طواف شمرد.

شرح :
پيداست كه حوائج برادران دينى از لحاظ اهميت و ارزش مختلف است و همچنين نيتكسيكه آن حاجت را روا مى كند، مختلف مى شود، چنانكه در بحث نيتبتفضيل ذكر شد، از اين رو ثواب و پاداشى هم كه در برابر قضاء حاجت مؤ من داده مىشود، مختلف مى گردد و ازيك طواف تا ده طواف مى رسد.
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عقَالَ مَا قَضَى مُسْلِمٌ لِمُسْلِمٍ حَاجَةً إِلَّا نَادَاهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَيَّ ثَوَابُكَ وَ لَاأَرْضَى لَكَ بِدُونِ الْجَنَّةِ
اصول كافى ج : 3 ص : 279 رواية :7
امام صادق (ع ) فرمود: هر مسلمانى كه حاجت مسلمانى را روا كند، خداى تبارك و تعالى باوخطاب كند كه : ثواب تو بعهده من است و بغير بهشت برايش راضى نباشم .

عَنْهُ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ مَنْ طَافَ بِهَذَاالْبَيْتِ طَوَافاً وَاحِداً كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ سِتَّةَ آلَافِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ سِتَّةَ آلَافِسَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ اللَّهُ لَهُ سِتَّةَ آلَافِ دَرَجَةٍ حَتَّى إِذَا كَانَ عِنْدَ الْمُلْتَزَمِ فَتَحَ اللَّهُ لَهُ سَبْعَةَأَبْوَابٍ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا الْفَضْلُ كُلُّهُ فِى الطَّوَافِ قَالَ نَعَمْ وَأُخْبِرُكَ بِأَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ قَضَاءُ حَاجَةِ الْمُسْلِمِ أَفْضَلُ مِنْ طَوَافٍ وَ طَوَافٍ وَ طَوَافٍ حَتَّىبَلَغَ عَشْراً
اصول كافى ج : 3 ص : 279 رواية :8
اسحاق بن عمار گويد: امام صادق (ع ) فرمود: هر كس گرد اين خانه (كعبه ) يكطواف كندخداى عزوجل برايش شش ‍ هزار حسنه نويسد و شش هزار گناه از او بزدايد و شش هزاردرجه برايش بالا برد، و چون نزد ملتز (16) رسد. خدا هفت در از درهاىبهشت برايش گشايد، عرضكردم : قربانت ، اين همه فضيلت براى طوافست ؟ فرمود:آرى : اكنون ترا به بهتر از طواف خبر مى دهم ، روا ساختن حاجت مسلمان بهتر است ازطوافى و طوافى و طوافى تا به ده طواف رسد.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْخَارِقِيِّ قَالَسَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ مَنْ مَشَى فِى حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ يَطْلُبُ بِذَلِكَ مَا عِنْدَ اللَّهِحَتَّى تُقْضَى لَهُ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِذَلِكَ مِثْلَ أَجْرِ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَتَيْنِ وَ صَوْمِشَهْرَيْنِ مِنْ أَشْهُرِ الْحُرُمِ وَ اعْتِكَافِهِمَا فِى الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَنْ مَشَى فِيهَا بِنِيَّةٍ وَ لَمْتُقْضَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِذَلِكَ مِثْلَ حَجَّةٍ مَبْرُورَةٍ فَارْغَبُوا فِى الْخَيْرِ
اصول كافى ج : 3 ص : 279 رواية :9
امام صادق (ع ) مى فرمود: هركس در راه حاجت برادر مؤ منش گام بردارد تا آنرا روا كند ومقصودش ثواب خدا باشد. خداى عزوجل برايش مانند پاداش يك حج عمره پذيرفته و روزهدو ماه حرام با اعتكاف آنها در مسجد الحرام بنويسد. و هر كس به نيت روا ساختن گامبردارد، ولى برآورده نگردد، خدا برايش مانند يك حج پذيرفته نويسد، پس ‍ در كارخير رغبت كنيد.

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَعَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع تَنَافَسُوا فِى الْمَعْرُوفِ لِإِخْوَانِكُمْوَ كُونُوا مِنْ أَهْلِهِ فَإِنَّ لِلْجَنَّةِ بَاباً يُقَالُ لَهُ الْمَعْرُوفُ لَا يَدْخُلُهُ إِلَّا مَنِ اصْطَنَعَ الْمَعْرُوفَفِى الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَإِنَّ الْعَبْدَ لَيَمْشِى فِى حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ فَيُوَكِّلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَلَكَيْنِ وَاحِداً عَنْ يَمِينِهِ وَ آخَرَ عَنْ شِمَالِهِ يَسْتَغْفِرَانِ لَهُ رَبَّهُ وَ يَدْعُوَانِ بِقَضَاءِ حَاجَتِهِثُمَّ قَالَ وَ اللَّهِ لَرَسُولُ اللَّهِ ص أَسَرُّ بِقَضَاءِ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْهِ مِنْ صَاحِبِالْحَاجَةِ
اصول كافى ج : 3 ص : 280 رواية :10
امام صادق (ع ) فرمود: در نيكى رساندن ببرادران خود با يكديگر مسابقه گذاريد واهل نيكى باشيد، زيرا بهشت را دريست بنام معروف (نيكى و احسان ) كه جز كسيكه درزندگى دنيا نيكى كرده ، داخل آن نشود، همانا بنده در راه برآوردن حاجت برادر مؤ من خودگام بردارد و خداى عزوجل دو فرشته بر او گمارد، يكى در طرف راست و ديگرى ازجانب چپ او كه برايش از پروردگار آمرزش خواهند و براى روا شدن حاجت او دعا كنند.سپس فرمود: بخدا كه چون مؤ من بحاجتش رسد پيغمبر صلى الله عليه و آله از خود اومسرورتر است .

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ بَعْضِأَصْحَابِهِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ وَ اللَّهِ لَأَنْ أَحُجَّ حَجَّةً أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أُعْتِقَ رَقَبَةً وَ رَقَبَةًوَ رَقَبَةً وَ مِثْلَهَا وَ مِثْلَهَا حَتَّى بَلَغَ عَشْراً وَ مِثْلَهَا وَ مِثْلَهَا حَتَّى بَلَغَ السَّبْعِينَ وَلَأَنْ أَعُولَ أَهْلَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ أَسُدَّ جَوْعَتَهُمْ وَ أَكْسُوَ عَوْرَتَهُمْ فَأَكُفَّ وُجُوهَهُمْ عَنِ النَّاسِأَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَحُجَّ حَجَّةً وَ حَجَّةً وَ حَجَّةً وَ مِثْلَهَا وَ مِثْلَهَا حَتَّى بَلَغَ عَشْراً وَ مِثْلَهَا وَمِثْلَهَا حَتَّى بَلَغَ السَّبْعِينَ
اصول كافى ج : 3 ص : 280 رواية :11
امام باقر (ع ) فرمود: بخدا سوگند كه گذراندن يك حج نزد من از اينكه يك بنده آزادكنم تا برسد به ده بنده و هفتاد بنده محبوبتر است ، و اگر يك خانواده از مسلمين راكفالت كنم كه آنها را از گرسنگى برهانم و پيكرشانرا بپوشانم تا آبروى آنها رانزد مردم حفظ كنم ، نزد من از گزاردن حجى و حجى تا برسد بده حج و هفتاد حج محبوبتراست .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي عَلِيٍّ صَاحِبِ الشَّعِيرِ عَنْ مُحَمَّدِبْنِ قَيْسٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى ع أَنَّ مِنْ عِبَادِى مَنْيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالْحَسَنَةِ فَأُحَكِّمُهُ فِي الْجَنَّةِ فَقَالَ مُوسَى يَا رَبِّ وَ مَا تِلْكَ الْحَسَنَةُ قَالَيَمْشِى مَعَ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ فِى قَضَاءِ حَاجَتِهِ قُضِيَتْ أَوْ لَمْ تُقْضَ
اصول كافى ج : 3 ص : 281 رواية :12
امام باقر (ع ) فرمود: خداى عزوجل بموسى عليه السلام وحى فرمود: همانا از جملهبندگانم كسى است كه بوسيله حسنه بمن تقرب جويد و من او را در بهشت حاكم سازم(بهشت را در اختيار او گذارم ) موسى عرضكرد: پروردگارا آن حسنه چيست ؟ فرمود: اينكههمراه برادر مؤ منش در راه برآوردن حاجت او گام بردارد، چه آنكه برآورده شود يا نشود.

الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍقَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ مَنْ أَتَاهُ أَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فِى حَاجَةٍ فَإِنَّمَا هِيَ رَحْمَةٌ مِنَ اللَّهِتَبَارَكَ وَ تَعَالَى سَاقَهَا إِلَيْهِ فَإِنْ قَبِلَ ذَلِكَ فَقَدْ وَصَلَهُ بِوَلَايَتِنَا وَ هُوَ مَوْصُولٌبِوَلَايَةِ اللَّهِ وَ إِنْ رَدَّهُ عَنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهَا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِ شُجَاعاً مِنْ نَارٍيَنْهَشُهُ فِى قَبْرِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَغْفُوراً لَهُ أَوْ مُعَذَّباً فَإِنْ عَذَرَهُ الطَّالِبُ كَانَ أَسْوَأَ حَالًا
اصول كافى ج : 3 ص : 281 رواية :13
حضرت ابوالحسن فرمود: هر كه برادر مؤ منش براى حاجتى نزد او آيد، رحمتى باشد كهخداى تبارك و تعالى بسوى او كشانيده ، پس اگر آنرا بپذيرد، بولايت ما بولايت خداپيوسته است ، و اگر با وجود آنكه توانايى بر قضاء حاجت او دارد، او را رد كند، خدا درقبرش مارى از آتش باو مسلط كند كه تا روز قيامت او را بگزد، چه آنكه آمرزيده باشد يامعذب (گناه ديگرى داشته يا نداشته باشد) و اگر حاجت خواه او را معذور دارد، وضعشبدتر است .

شرح :
يعنى علاوه بر گزيدن مار عذاب بيشتر كنند، زيرا صاحب حاجت معذورش دارد كه هرچه اصرار كند جواب انكار شنود، علاوه بر آنكه در قضاء حاجت برادر مؤ من نبايد مسامحهكرد تا مجبور بمعذور داشتن گردد.
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِعُقْبَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَتَرِدُ عَلَيْهِالْحَاجَةُ لِأَخِيهِ فَلَا تَكُونُ عِنْدَهُ فَيَهْتَمُّ بِهَا قَلْبُهُ فَيُدْخِلُهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِهَمِّهِالْجَنَّةَ
اصول كافى ج : 3 ص : 281 رواية :14
امام باقر (ع ) فرمود: همانا مؤ من حاجتى از برادرش باو مراجعه مى شود كه نمى تواندانجام دهد، ولى بدان همت مى گمارد و دل مى بندد، خداى تبارك و تعالى او را بسبب همتشببهشت وارد مى كند.

next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page